Cinler hep zarar verecek anı mı kollar?

Aisling' Alıntı:

Aman aman. Tamda istenilen kıvama gelmişsiniz zaten.

İlk önce yalnız ve çaresiz hissettir, sevdiklerinden uzaklaştır, ve o kişi çaresizce yılana sarılsın. Sonra yılan kollarını açsın ve şunları düşündürsün

"Hey aslında kötü değilim. "

"Seni düşünüyorum, önemsiyorum. O yüzden bana güven, inan, karşımda gardını düşür. Seni ıstediğim gibi sömüreyim. "

Gönlünüz çok güzel çelinmiş Aynı zamanda birer gönül çelerdir onlar.

Yanlış anlamayın zamanında Adem ve Havvada günahsız iki ve iki çocuk kadar saftı. Ruhsal olarak çocuk olgunluğuna sahip, kötülük bilmeyen iki kişi idiler. Sonra yılan geldi ve akıllarına girip gönüllerini çeldi. İnsan sürgün edildi. Çünkü onlar "saftı"

Zamanlar, kişiler, mekanlar değişsede hikâyenin özü hep aynı. Laf gelimi "romantik " düşüncelere kapılmaya pek meraklı insan. Hala hepimiz ruhsal bütünlüğe erişmemiş ruhsal birer çocuğuz. Hala aldanıyoruz.

Aldanıyorsunuz.

İnsanlar, başka varlıkları yer. Başka varlıklar da insanın enerjisini. Olay bu. Bir su kaynağı buldu ve kana kana içiyor, bir av buldu ve her gün etinden bir parca koparıyor. Enerjisini sömürdüğü birininin ölümünü niye istesinler ki?

Av ve avcı. Tek ilişki bu.
Av olmaktan çıkın. İntihar düşüncesi de havadan gelmiyor insana, ilk önce dibe çek, sonra kurtarıyormuş gibi yap.

Genişletmek için tıkla ...