"Parca" demek aslinda guzel bir anlatim degil, yerini bulan bir kavram degil.Allah Ruhundan üflüyor bu bir parcalanmak degildir hakikatte, cünki Ruh kusatan kapsayan bir olgudur, akil da buna dahildir. Allah O Samed'dir Samed ise bosluk kabul etmeyen manasindadir bosluk kabul etmeyenin bir parcasi olabilirmi ? Tek olanin yaninda bir parca var ise o TEk degildir.Ama Allah Tek'tir (Ahad)
Ama elbette insan ilahi bir varliktir ufurulen ruhtan dolyi, yaratilmis her nesnenin bir hakikati vardir.Ve hersey Allah ile mevcuttur,Allah ne bir seyin icinde nede disindadir O Subhan, bir takim fikirlerden algidan yada ihatadan noksanliktan münezzeh.
Evliyalar ise cok zorlu bir yolculuktan gecerler, bu yolculugun bir takim duraklarinda bazi sözler sarf edebilirler,ama henüz yol bitmediki, algi meselesi.Ama yolu tamamlamis bir evliya kendini görmez ancak Allah'i görür, haliyle bir parcadan parcalanmaktan da bahsetmezler.Diyorki; Evvel Ahir, zahir ve Batin benim (ayet).Yani önce ve sonra ic ve dis.Yani herseyde insanin da evveli ahiri zahiri batini O ise, nasil bir parcalanmadan bahsedebilirz, bu parca degil.Parca cümlesi insanin ruhuna karsilik bir cumle degildir, cümki ruh tektir, Allah ayette diyorki;sen atmadin fakat Allah atti, kulun elinden atan Allah burda, parcasi degil. Orda kul dahi yok ancak Allah var.Ama insanda ego oldugu süre bunu kavramasini bekleyemeyiz, ve size sahdamarinizdan yakinim ayetini, cünki nefs cekilirse aradan sana kalir yaradan, ve kalan bir "parca" degildir.Insan O'nun sirri.Ruh itibariyle öyle.
Meyve veren ağacın taşlanma olayı diye addetmek çok daha doğru olur bu vaziyette sanırım. Akıcı ve bir o kadar da edebi olan yazınız, ve olayları anlatım şekliniz gerçekten muazzamdı.
