Bedenim bana ait değil gibi

Merhaba,
Bu foruma kendimi arayış yolculuğumda üye oldum. Arayışım kendimi bildim bileli var fakat üyeliğim çok yeni belki 1 ay kadar oldu. Forumdaki her bilgiyi okuyup anlamaya calışıyorum ve her yeni şey öğrendiğimde daha da aydınlandığımı hissedebiliyorum bu yüzden yolumu aydınlatan herkese teşekkürler..
Bi süredir bir sorunum var aslında bu bir sorun mudur tam olarak emin değilim. Çünkü kendimi bildim bileli bu durum vardı ama yeni yeni tanımlayabiliyorum, daha doğrusu korkmadan kendime itiraf edebiliyorum. İçinde yaşadığım beden sanki bana ait değil ya da ben bu bedene ait değilim, bedenimle ilgili hiç bir sorunum yok ama aynaya baktığımda ya da yolda yürürken vitrin camlarında kendi yansımamı gördüğümde yabancı biri gibi hissediyorum. Hatta kendimi bildim bileli rüyalarımda bile hep başka bedenlerde olduğumu görürüm. Daha önce bunun normal olduğunu düşünürdüm ama öğrendikçe ve ruhumu tanıdıkça artık anormal bir durum olduğu kanaatindeyim. Bu his beni korkutmuyor sadece merak ediyorum böyle bir şey nasıl olabilir ki. Böyle şeyler yaşayanlar var mı? Bu arada psikolojik bi bozukluk olma olasılığına karşı psikoloğa da gittim hiç bir sorunum yok.

bendede oluyor nedense hala bu yaşta ben ben değilmişim gibi

Çocukken adınızı ve yüzünüzü kabullenmeliydiniz, hayata uyumlanmanız gerekirdi. Eksikliği büyüyünce çıkar yoksa, çıkmışta. Ama henüz geç olmadığı düşüncesindeyim. Meditasyon ile yada iyice konsantre olduğunuz bir vakit yada ayna karşısına gecerek. Bu yüz benim yüzüm, adım..... annem babam....şu yıl dünyaya geldim......ve bu hayat benim diyerek. Şu anki kendinizi ve hayatınızı kabuk edin. Kabul edip iç barışı sağlayana kadar aralıklarla yapın bunu. Aynada yada bir yansımada kendinizi gördüğünüz zaman bu benim diyip, adınızı sevene kadar uygulayın.

Sn. Kıvep'e katılıyorum, ayrıca şöyle bir durum da olabilir; hepimiz konuşurken, yolda yürürken, gülümserken yani her türlü mimiğimizde, yüzümüzü görmeden, kafamızda o an nasıl göründüğümüzü hayal ederiz. Hatta hayal ettiğimiz gibi göründüğümüzü sanırız. Sırf bu yanılsama yüzünden çok karizmatik göründüğünü sanıp kro (affedersiniz) gibi görünenler mevcut, hepimiz biliyoruz. Bazen ben de aynanın karşısına geçip konuştuğumda, aslında hayal ettiğimden daha farklı göründüğümü farkediyorum.
Size tavsiyem: Her gün aynanın karşısına geçip normal bir insanla konuşuyormuş gibi konuşun, gülün, kıkırdayın, kızın, mimiklerinizi ve el kol hareketlerinizi farkedin. Sonra günlük yaşamda kendinizin o an nasıl göründüğünü aynadaki gibi düşünün. Biraz devam ettikçe kendinize alışırsınız. Çünkü zihninizdeki ve gerçeklikteki siz aynı kişi olacak. İyi şanslar

İnanırmısın bazen camlardaki yansımamı görünce aynı şekilde hissediyorum.Aynaya bakarken olmuyor ama...Sanırım aynaya bakıcam diye hazırlıyorum kendimi.Ani olduğunda böyle yansıma şeklinde ,bende yabancılıyorum kendimi.Kısa sürüyor bende bu,çabuk toparlıyorum.Böyle hayatıma hakim,kafamda sorular olusturacak düzeyde değil.

Bende bir keresinden gölgemden korkmuştum ve sıçramıştım.Ayna önünde vakit geçirin.Alışırsınız.

İnsanın aynaya baktığında kendisini farklı bir kişi veya yabancı bir kişi olarak görmesi yada sanması beyninde ani ve geçici olarak bir reaksiyon olması sonucu olan bir durumdur.Bazende psikolojik bir durum haline de gelebilir.

pembekuvars' Alıntı:

Kendini aynada tanıyamama hastalığı var kendi dış görünüşünü yabancı zannetmekle alakalı. Böyle birşeyin başlangıcı değildir umarım.

Genişletmek için tıkla ...

Bende zar zor dışarı çıkrım.Genellikle ingiliz,amerikan şeyleri izler ingilizce veya başka diller konuşurum.Bir dükkana girdim döner ve türk bayrağını görünce aptallıktan "Oha Türkiyede miyiz?"demiştim.Adamlr kahkaha atmıştı.O zamandan beri o dükkana girmiyorum.Uzun zamandır kendine bakmayan biri bunun çözümü aynada her gün kendine 10-15 dakika bakmasıdır.Zamanla alışır.

pembekuvars' Alıntı:

Kendini aynada tanıyamama hastalığı var kendi dış görünüşünü yabancı zannetmekle alakalı. Böyle birşeyin başlangıcı değildir umarım.

Genişletmek için tıkla ...

Ben de onu diyecektim altında böyle bir neden yatıyor olabilir bence öncelikle başka sorunu var mı varsa bununla bağlatılı mı öğrenilmelidir.

Psikoloğa gittim "stresli bi dönemdeyseniz olağan şeyler bu tür hisler" dedi. Sağlığımla ilgili birşey olmadığını söyledi. Yine de umarım hastalık değildir. İnsan endişeleniyor ister istemez.
Aynayla ilgili tavsiyelerinizi uygulayacağım herkes genel olarak aynı tavsiyede bulunduğuna göre işe yarayacaktır

Bunun nedeni insanın kendisine duyulan aşırı bir özgüvensizlik ve kendini dışlamışlık olabilir mi sizce?

Pek sanmıyorum özgüven eksikliği olabileceğini çünkü hayatla fazlasıyla barışığım, her zaman pozitifim, yüzümle ya da vücudumun herhangi bir yeriyle de bir sorunum yok. Tanrı'ya şükür hayatta istediğim herşeye sahibim, iyi bi işim, huzurlu bir evim, dostlarım, özgürlüğüm ve inancım gereği düşmanımı bile sevecek kadar sevgi dolu bi kalbim var kısacası mutlu bi insanım ve her zaman şükrederim. Dolayısla özgüvenim her zaman tavandadır yorum için çok teşekkürler bu da bir bakış açısı tabiki sevgili ori24 fakat durumum biraz daha farklı.
Sevgiler..

Bana psikolojik gibi gözüktü,belki kendini ötekileştirme durumu olabilir,kendini ötekileşme illaki aşağlık kompleksinde olacak diye bir kural yok,narsistler bile kendini ötekileştirir.

Kendinizdeki değişimi yeni yeni fark ediyor olabilirsiniz,zamanın çok hızlı geçtiğini ilk fark ettiğim zamanlar bana da aynısı olmuştu.
Fakat ben fiziksel kabullenmeden daha çok zihinsel kabullenememe olabileceğini düşünüyorum bu durumun.

Sevgili Love Song belki de haklısınız bilemiyorum ama psikoloğum belirgin bi sorun olmadığı kanaatinde.

deuce' Alıntı:

Pek sanmıyorum özgüven eksikliği olabileceğini çünkü hayatla fazlasıyla barışığım, her zaman pozitifim, yüzümle ya da vücudumun herhangi bir yeriyle de bir sorunum yok. Tanrı'ya şükür hayatta istediğim herşeye sahibim, iyi bi işim, huzurlu bir evim, dostlarım, özgürlüğüm ve inancım gereği düşmanımı bile sevecek kadar sevgi dolu bi kalbim var kısacası mutlu bi insanım ve her zaman şükrederim. Dolayısla özgüvenim her zaman tavandadır yorum için çok teşekkürler bu da bir bakış açısı tabiki sevgili ori24 fakat durumum biraz daha farklı.
Sevgiler..

Genişletmek için tıkla ...

Bu mesaja bakınca insan bir an hiçbir sorununun olmadığını düşünüyor, yanlış mıyım?
Senin adına sevindim, böyle düşünüyorsan ufak tefek sorunları kafana takmamalısın bence. Bana sanki hayatında sorun yok, dert yok, sen de kendine bir meşgale arıyormuşsun gibime geldi.
http://www.gizlimabet.com/showthread.php?t=44949
Bu konudan sonra özellikle, değişimin için kutlarım seni.

Belkide kabuk değiştirmenizin zamanı gelmiştir.

Çok teşekkür ederim pembe pelerin şükürler olsun büyük sorunlarım yok. Elbette herkesin hayatında olabilecek sistemin getirdiği sorunlarım var fakat bu dünyanın gerçek olmadığına inandığım için küçük sorunlarımı da pek dert etmiyorum
Aslında meşgale aramıyorum bu konularda içimde yaşadıklarım kendimi arayışımın getirisiyle ilgili olabilir diye düşünüyorum. Zaten diğer konuda da bahsettiğim gibi kendimi arayışım çocukluğumdan beri devam eden bir süreç ve en büyük tutkum da bu. Yani artık tutkuya dönüştü diyebilirim. Dolayısıyla bu tutkuyla ilgili herhangi bir değişimi ya da gelişimi, anlamak adına aynı yolda yürüdüğümü düşündüğüm insanlarla paylaşmak istiyorum. Çünkü öğrenmem gereken çok fazla şey var ve umarım senin ve diğer bütün forum arkadaşlarımın yardımıyla yolum daha da aydınlanacak.. Tekrar çok çok teşekkür ederim

Bu çok hoş bir yaklaşım oldu hazaR teşekkür ederim. peki bunu nasıl yapabilirim ki.. bütün boş zamanlarım bunları düşünmekle geçiyor ama çözüme ulaşamıyorum maalesef

deuce' Alıntı:

Bu çok hoş bir yaklaşım oldu hazaR teşekkür ederim. peki bunu nasıl yapabilirim ki.. bütün boş zamanlarım bunları düşünmekle geçiyor ama çözüme ulaşamıyorum maalesef

Genişletmek için tıkla ...

Olayı daha çok fiziksel algılamak yerine, kendinizi bir bütün olarak düşünmelisiniz.Sadece madde bedenden oluşmadığınızı biliyorsunuz.Kendinizi bir tohum gibi düşünün ve 'çatlama cesaretini gösterin'.Bütün ipleri elinize alın, hayatınızı sadece sizin seçimleriniz yönetsin.Yanlış yapılmış bütün kodlamalarınızı kırın,bütün savunma mekanizmalarınızı yeniden yapılandırın.-Kendi içinizi dışınıza uyarlayın-.Böylece kendinizi ait hissetmediğiniz bedeni capcanlı ve taptaze bir hale getirmiş olacaksınız.Bireyselliğinize odaklanın ama takılıp kalmayın.Sevgi ilk önce kendinizde başlasın, sizi onarsın ve daha sonra dışa dönsün.Düşmanlarınızı sevmeyi öğrenin..En önemlisi affedin.Affetmek auramızdaki blokajları temizler, enerji etrafımızda daha derin ve güçlü akar.Hayat bildiğiniz gibi yaydığınız enerjiyi aynen size verecektir.Yani siz sevdikce o da sizi sevecektir.
Bu söylediklerim belki çok anlamsız gelebilir ama bir şekilde süreci başlatmalısınız.Bir yerden bir kıvılcım hayatınıza girmeli ve gerçek sizi ateşler içinde pişirmeli.İşte bütün bunların sonunda 'sadece siz yahut ben' olarak hareket edebilirsiniz.Bu dediklerim açtığınız diğer konuyla da kesişebilir.Bunu belki çoğumuz başaramıyoruz veya yolun başında pes ediyoruz ama denemelisiniz.Yoksa içinizdeki evren boşa gider.

Teşekkür ederim hazaR 4-5 kez falan okudum çok iyi geldi, hatta şimdi tekrar okuyacağım. Umarım hepimiz er ya da geç tüm bunları başarabiliriz.