Ego devreye girince insan ne çok şey istiyor.
Şu an için sevdiğini sandığı birisi tarafından sevilmek, kızdığı birisine ceza vermek, haksızlığa uğradığını düşündüğünde kin duyarak karşılık vermek, servet edinmek, haksız rekabet, görünmez olmak, uçmak neler neler neler değil mi? Ego dışarı lütfen. Gerçek olarak değişmediğimiz sürece büyü ile, enerjiler ile geçici olarak desteklenebiliriz. Gerçekten kafanın ve kalbinin içi değişmesi lazım. Tekamüle ermediğin sürece ruhun her seferinde aynı şeyleri yaşayacak. İlerleme ancak kendinin farkına varmakla oluyor, farkına varıp değişerek kendini bir adım öteye götürebilirsin.
Azizler, ermişler bir çok vasfa sahipler, insanlar tarafından olağanüstü denilen, mucize denilen olaylar yaşatıyorlar, yaşıyorlar aslında hepsi olası şeyler biliyoruz ki. Onların bir şeyi düşünmeleri bile evren tarafından anında karşılanıyor. Madde alemine hükmediyorlar, şifacılar, zaman ve hız onlar için farklı işliyor ve daha neler neler. Neden? Neden: Egoları yok. Kimseye birşey ispat etmek için yapmıyorlar. Çıkarları yok. İnanmak ötesi biliyorlar gerçeği, Tanrı'yı. Oldukları gibiler. Bir kuru ekmek yiyip, dağlarda, ıssızlığın ortasında manastırlarda yaşıyorlar. Para derdinde değiller. Kıyafet, moda derdine düşmemişler. Çünkü onlar evrenle uyum içindeler. Ve arınmışlar. Bizim anladığımız manadaki dünya yaşantısından feragat ediyorlar. İşte bu nedenle de onlara evren tarafından çok şey bahşedilmiş durumda. Bizlere de açık bu kapılar. Ama ego var ya o ego herşeyi bozuyor işte.
Karanlık işlerle uğraşanlar bedelini ödemek zorunda bir şekilde.
Gizli Mabet arkadaşlarımın yazılarını okuyorum herkes iyi niyetli bunu anladım. Ancak yine de bazan zaaflara yenildiğimiz aşikar. Birbirimizden öğreneceğimiz şeyler var ki burada bir araya geldik.
Egodan kurtulunca çok şey yapabiliriz bunu anlamamız gerekli.
Saygılarımla,