Aşk, Özgürlük, Tekbaşınalık

Daima hatırla: Bir şeyin gerçek olması için, farkındalığın parçası olması gerekir, şimdinin parçası olması gerekir, meditasyonun parçası olması gerekir. O zaman sorun yoktur! O zaman çekim sorunu yoktur, korku sorunu yoktur.

Gerçek aşk, paylaşır; diğerini sömürmek değildir, diğerine sahip çıkmak değildir. Sorun, sen diğerine sahip çıkmak istediğin zaman doğar: Diğeri de sana sahip çıkabilir. Ve eğer diğeri daha güçlüyse, daha çekiciyse; doğal olarak, köle durumuna sen düşersin. Eğer diğerinin sahibi olmak istiyorsan, “köle durumuna düşebilirim” diye korkarsın. Eğer diğerine sahip çıkmak istemiyorsan, diğerinin sana sahip çıkabileceğinden de korkmazsın. Aşk, asla sahip çıkmaz.

Aşk asla sahip çıkmaz va aşka asla sahip çıkılamaz. Gerçek aşk seni özgürlüğe götürür. Özgürlük en yüksek zirvedir, en yüksek değer. Ve aşk da özgürlüğe en yakın olandır; aşktan sonraki adım, özgürlüktür. Aşk, özgürlüğe karşı değildir; aşk özgürlüğe giden bir basamaktır. İşte farkındalık sana bunu gösterir; aşkın özgürlüğe götüren bir basamak olarak kullanılacağını. Eğer aşıksan, diğerini özgür bırakırsın. Ve diğerini özgür bıraktığın zaman, diğerinden özgürleşirsin de.

Aşk bağlılığa dönüştüğü anda ilişki haline gelir. Aşk taleplerde bulunduğu anda hapishaneye benzer. Özgürlüğünü elinden alır; göklerde uçamazsın, kafeslenmişsindir.

Aşkın özgürlük verici bir kalitede olması lazım, sana zincir vurması değil; sana kanat takıp mümkün olduğunca yükseklere uçmanı sağlaması lazım. Unutma, aşk sınır tanımaz. Aşk kıskanç olamaz, çünkü aşk sahiplenmez. Sevdiğin için bir insanı sahiplendiğin fikri çok çirkin. Birisine sahipsin bu demektir ki onu öldürdün ve ticari bir mala dönüştürdün. Sadece eşyalara sahip olunur. Aşk özgürlük verir.

Gerçek aşkta bölünme olmaz. Sevenler birbirinin içine erir. Sadece egoistçe aşkta büyük bir bölünme vardır, seven ve sevilen ayrılır. Gerçek aşkta ilişki yoktur. Çünkü ilişki kurulacak iki insan yoktur. Gerçek aşkta sadece sevgi olur, bir çiçek açma, güzel bir koku, bir erime, bir birleşme yaşanır.

Egoistçe aşkta ise iki kişi vardır, seven ve sevilen. Ve ne zaman seven ile sevilen olsa aşk yok olur. Aşk olduğu zaman seven ve sevilen birlikte aşkın içinde kaybolur.

Aşk bir paylaşımdır, sömürü değil. Aslında aşk, hiçbir zaman çirkinlik ve güzellik kavramlarıyla düşünmez. Şaşırırsın: Aşk sadece davranır, yansıtır, meditasyon yapar; hiçbir zaman düşünmez. Evet, bazen biriyle uygun düştüğün olur; birden her şey uyuma kavuşur. Bu güzellik, çirkinlik meselesi değildir. Bir uyum, ritim meselesidir.


OSHO

Osho'ya her konuda katılıyorum ve bayılıyorum ama aşk içinde özgürlük konusunda kafam biraz karışık.

Seks tapınakları ve grup seks gibi birşeyler duymuştum, doğruluğunu pek araştıramadım ama özgür aşktan kasıt buysa, üzgünüm...

Bilmiyorum belki de benim sığlığımdır ve cehaletimdir.

Osho 'nun yazılarında ,her zaman gözüm kapalı inanıcağım ve kafamı karıştırıcak şeyler buluyorum. 'İşte farkındalık sana bunu gösterir; aşkın özgürlüğe götüren bir basamak olarak kullanılacağını. Eğer aşıksan, diğerini özgür bırakırsın. Ve diğerini özgür bıraktığın zaman, diğerinden özgürleşirsin de.' kesinlikle...Diğerini özgürleştirdim...


'Gerçek aşkta bölünme olmaz. Sevenler birbirinin içine erir. Sadece egoistçe aşkta büyük bir bölünme vardır, seven ve sevilen ayrılır. Gerçek aşkta ilişki yoktur. Çünkü ilişki kurulacak iki insan yoktur. Gerçek aşkta sadece sevgi olur, bir çiçek açma, güzel bir koku, bir erime, bir birleşme yaşanır.
Egoistçe aşkta ise iki kişi vardır, seven ve sevilen. Ve ne zaman seven ile sevilen olsa aşk yok olur. Aşk olduğu zaman seven ve sevilen birlikte aşkın içinde kaybolur. '

gerçek aşk tanımı bana biraz platonik aşk tanımı gibi geldi.egoistçe aşk ise bizim gerçek aşk diye tanımladığımız gibi.

Aşk kişinin ruhuna göre değişir.
Her aşık aşık değildir her aşkı yaşadım diyende yaşamış değildir..
Bu kavram bu kadar basit değil ve olmamalı.Birini sevebilir ondan hoşlanabilirsiniz fakat ona aşık olmanız kısmı bambaşkadır.
Bir çok insanı sevebilirim ama aşık olmam çook zor.

Huzur ve sevgiyle..

Osho'ya bir çok konuda katılmamak mümkün değil,arkadaşlarında dediği gibi;aşk tanımını apayrı veriyor ve çelişkiler buluyorum bu tanımlamada.Orada bahsettiği aşk kesinlikle ikili ilişkilerdeki aşk olamaz,zaten oda orada doğadan,kuştan çiçekten örnek vermiş.Yunus Emre'nin Allaha olan aşkını ancak benzetebilirim,osho! nun tanımına.Fakat sonra ikili ilişkilerde noktalamış,bende çelişki yaratanda burası.İkili ilişkilerde aşk çok farklıdır,aşkın tanımı herkesde farklıdır.Kimi kıskanır aşkını,kimi içine gömer ulaşılmazdır,kimi elde eder kaybedince aşk olduğunu anlar.