Konuyla ilgili Jason Mankey'in mayıs 2006daki yazısını okumanızı tavsiye ediyorum.Kendisi 20 yıllık bir pagan rahiptir. Yazısında Gardnerian ekolünden günümüze Athamenin gelişim ve değişimini,kendi ve ailesinin kullandığı Athameleri görselleriyle vermiş.
ASlında hangi ekolü takip etmek istiyorsanız ona uyum sağlamaya çalışın. Gerald Gardner Sadece "cadı bıçağı" tanımını yaparken sonrasından onu izleyenler Athamenin standartlarını,nedenleriyle beraber açıklıyorlar.
Esas dikkat edilecek iki nokta var; 1- Sap kısmı mümkünse siyah değilse koyu renk olmalıdır.Bu hem olumlu hem olumsuz olabilir. Gelen enerjileri emen renk siyahtır,dolayısıyla sizden çıkan enerjiyi emeceği gibi size gelen enerjiyi de emecektir,ancak bunu elinizde tutup toplamanızı ve yönlendirmenizi sağlayacaktır.
2- Yukarıda yönlendirmenizi sağlayacaktır dediğimde, bir athame'nin bunu yapması için; eğimsiz,düz ve çift yüzününde bilenmiş ve kesik olmalıdır.Yani normal bıçak yahut görselde gösterdiğiniz bu geleneksel tabirleri bozar. Ha ama İsveç çakısı bile kullanan ve başarılı çalışmalar yapanlar da var. Ben de gelenekselciyimdir, çift yüzlü olmasının mantığı doğrultup çalıştığınızda enerjiyi sağ vesol ya da yukarı ve aşağı eşit dağıtması ve böylece çemberi her yönde oluşturabilmesidir.
şöyle de düşünebilirsiniz; hani şifa, insiyasyon vb çalışmalarda, uzanın,eller ve ayaklar açık ve yere paralel olmalıdır...deriz ya,işte mantık aynıdır, orada da vücuttaki enerji akışını homojen olarak dağıtmak ve heryere ulaşabilmek vardır bir ritüel bıçağında da.
sevgiler
