Siyonist Teşkilatlanmalar: Trilateral Komisyon

SanGlade

Banlı Kullanıcı
Katılım
13 Ocak 2009
Mesajlar
130
Tepkime puanı
1
Siyonist Teşkilatlanmalar: Trilateral Komisyon (Üç yüzlü Komisyon)


Sinami Orhan
Doğu Strateji ve Tahlil Merkezi


KURULUŞU


Trilateral Komisyon, 1974 senesinde kuruldu. Kurucusu, bütün Siyonist teşkilatlanmanın “mimarı” olan David Rockefeller’dir.


Bir Fransız neşriyatında bahsedildiği üzere, "David Rockefeller, 1972 yılındaki Bilderberg toplantısından sonra (Trilateral) Komisyon’a üye olarak beynelmilel sermayedarları, üst seviye siyasetçileri ve ünlü Yahudileri bir araya getirmeye” başlamasıyla Trilateral Komisyon hayata geçirildi.


Trilateral Komisyon, üç büyük "gelişmiş sanayi sahasının” siyasetçi, sermayedarlarının bir araya getirilmesinden müteşekkildir ki, bunlar, Kuzey Amerika (ABD ve Kanada), Avrupa ve Japonya’dır.


Trilateral Komisyon’un -kurucu- başkanlığına, Aşkenaz Yahudisi Zbigniev Brzezinski getirildi.


Zbigniev Brzezinski, Amerikan siyasetini "yönlendiren" bir büyük siyonist şahsiyettir.


ABD siyasetini, 20. yüzyılın başında nasıl ki, Vilson’un eliyle Albay House yönlendirmiş ve sonra da “bayrağı” Henry Kisinger’a devretmiş ise, Brzezinski de şu anda Kisinger’in "tahtının” tek adayıdır.


Rockefeller’la içlidışlı bir insandır.


Vakıf’ları adına birçok çalışmada bulunmuştur.


Bu çalışmalar, tıpkı, Kisinger’ın daha “Amerikan Harb Doktrini” olarak kabul edilmeden önce yaptığı “Özel Harb” (Ayaklandırmaları Bastırma Sanatı) gibi, daha sonradan Amerikan devletinin “politikası” haline getirilmiştir.


Trilateral Komisyon da işte bu şekilde, esasta Zbigniev Brzezinski’nin bir "çalışması”dır.


Trilateral Komisyon kurulmadan evvel kaleme aldığı "İki Çağ Arasında” isimli eserinde "üç bölgeli" bir "birlik"ten bahsetmekte ve bunun "faydalarını” kaleme almaktadır.


KOMİSYON’UN İLK İCRAATI: GLASNOST


Brzezinski, bu kitabında ve daha sonraki (Trilateral Komisyon Başkanı olarak yaptığı) konuşmalarda, “soğuk savaş”, “demokrasi ve totaliterizm kavgası” da olarak bilinen Doğu Batı arasındaki “çatışmanın” yerini “Kuzey Güney çatışmasına” bırakacağını, bırakması gerektiğini söylemeye başlamıştır. Dedikleri, bir müddet sonra da meydana gelmeye başlamıştır.


Yahudi kökenli Loeonid Brejnev’in ölümünün ardından Sovyetlerin başına geçen ve gariptir ki, hepsi de kısa süreli iktidarları sırasında “hastalıktan” ölüm Sekreterlerin akabinde Gorbaçov’un iktidarı başladı.


1985 senesinde Gorbaçov’un başa geçmesi, Doğu Batı “gerginliğinin” yıkılmasının başlangıcı olduğu gibi, “Doğu Bloğu”nun da çökmeye başlamasının, komünizmin tarih sahnesinden -devlet çapında- çekilmeye başlamasının da başlangıcı oldu.


Başta ABD’lileri olmak üzere Siyonist sermayedarların kontrolünde ve desteğinde gerçekleşen Bolşevik Devrimi ile hayata doğan SSCB, İkinci Dünya Harbine kadar devamlı ABD’li siyonist sermayenin finansmanları ile ayakta kalmıştı.


Harbin neticesinde başlayan “açlık” meselesinde de yine aynı kişiler SSCB’ye hem gıda hem de mali yardımda bulunmaya devam etmişlerdir.


"Soğuk Savaşın” devam ettiği, dünyanın “krizlerle (!) kavrulduğu” o en hengameli günlerde bile başta Rockefeller olmak üzere Siyonistler, SSCB ile mali ve iktisadi meseleleri konuşuyor, “anlaşmalar” yapıyor, “projelerini destekliyor” ve “totaliterizmin ayakta kalması” için gerekli olan her şeyi yapıyorlardı.


Öyle ki, Rockefeller’ın “adamı” ve ABD’nin “politika üreticisi” Kisinger’ın “harb doktrinleri”, sadece ABD için değil, aynı zamanda SSCB içinde “faydalı” idi; özellikle “detante-yumuşama siyaseti” sayesinde SSCB’nin başta Doğu Avrupa olmak üzere Afrika ve Ortadoğu’da tesiri artmaya başlamıştı.


Bu "yumuşama siyaseti”, SSCB’nin izafi güçlenmesine vesile olmuş ise de, Amerika’nın "Özel Harb" doktrini ile bütün dünya sathında yayılmasına, dünyanın her yerinde “askeri üsler” kurmasına, gözünü diktiği bölge ve ülkelerde “örtülü darbe” yaparak hakimiyet kurmasına sebep oldu.


KOMİSYON’UN KARAKTERİ: İSLAM KARŞITLIĞI


Fakat bu "siyaset"in bir handikapı mevcuttu: "Vahşi kapitalizm”den kurtulmaya çalışan insanlar “komünizm”e sarılabildikleri gibi “İslam”a da sarılabileceklerdi.


Devlet Komünizmi, neticede bir ileri safhada "tarih sahnesinden çektirilecek" olsa da "vahşi kapitalizm”in işkencesine muhatap olan ve çareyi “İslama sarılmakta” bulanların ve tabiatıyla bu arada “siyasi ve askeri eğitimden” geçmiş olan insanların meydana getirebilecekleri “milli kurtuluş savaşları”nın “dini harp” haline gelme “tehlikesi” ve bunların da vakit geçirmeden bastırılması veya bastırılamaması söz konusudur.


İşte, ABD, hakimiyet sağlamak için oluşturduğu “yeşil hattı”, bu sefer “düşman” olarak kabul etmeye başlamıştır.


"Trilateral Komisyon", bu fikrin inşacıdır.


Bu "tehlike"nin önüne geçmek için yapılması gereken -Zbigniev Brzezinski’nin raporuna göre- "Doğu Batı çatışmasından ziyade, Kuzey Güney atışması”dır.


Brzezinski’nin bu sözlerine, ABD siyaset inşacısı Kissinger’den hemen destek gelmişti.


İkisinin de sözlerini söyledikleri dönem Gorbaçov’un SSCB’nin başına geçtiği dönemdir.


Bir devirler (Çarlık) Yahudilerin ve masonların, ne kendilerinin ne de teşkilatlarının sınırları içine girmesine izin verilmeyen Rusya’da, Bolşevik devrimi sonrasında da şiddetli bir anti-semitizm başlamış ve birçok Rus Yahudisi İsrail’e göç ettirilmişti.


Bu kontrollü anti semitizmden sonra ise, Kruçev ve Gromiko’nun "kontrolünde" bu siyaset terkedilmiş, hatta İsrail’i ilk tanılan ülke SSCB olmuştu.


Böyle bir evreden geçen SSCB’de şimdi başta Gorbaçov bulunmaktadır.


SSCB’nin iktisadi olarak iflas etmiş durumda olması ve artık “devlet komünizmi”nin tarih sahnesinden çekilmesinin gerekliliği üzerinde “bir takım yerlerde fikir birliğinin” oluşması, SSCB’nin “komünist” sistem olarak ayakta kalmasını engelledi.


Şurası unutulmamalı ki, eğer, “devlet komünizmi”ne Siyonistlerin ihtiyacı olsaydı, Siyonist finansörler gerekli olan iktisadi ve mali yardımları -eskisi gibi- muhakkak yaparlardı.


Ama artık “devir değişmişti” ve bunun işareti de David Rockefeller’ın B’NAI B’RITH TEŞKİLATI ile birlikte Moskova’ya giderek Gorbaçov’la görüşmesinde verildi.


Ocak 1989’de B’nai B’rith Teşkilatı’nın Moskova Şubesi açıldı.


Bu ziyaret, hem bu teşkilatın, hem de Bethoin, Okowara, Giscard d’Estaing, Kissinger, Hylond ve Nakosene gibi temsilcileriyle katılan TRILATERAL KOMİSYON’un ziyaretiydi.


David Rockefeller ve Kissinger, Gorbaçov’la uzun görüşmeler yaptılar ve ardından da meşhur "Glasnost" ve "Prestroyka" açılımları geldi. Anlaşma sağlanmıştı. Anlamanın zemini de “İslam karşıtlığı” üzerine inşa edilmişti.


Kisinger’ın, “İslami radikalizmin, en şiddetli biçimde Rusya’nın da çıkarlarına aykırı olduğunu ve dolayısıyla ABD ile birlikte hareket etmesi gerektiğini” ifade eden sözleri bir “temenni” olmaktan çıkmış ve o günden bugüne Orta Asya'da, Türki Cumhuriyetlerde ve en başta Çeçenistan’da tatbik edilen siyasetlerle pratige de geçirilmiştir.


"Laik ve bölgesel federasyon ilkelerine göre kurulacak halk ve din gruplarını koruyabilecek yegane devlet Rusya’dır. Kafkasya’nın (Bağımsız Devletler Topluluğu”ndan kopması, İslam Hegomenyasının Orta Asya ve Kazakistan'a kolaylıkla girmesine ve Müslümanların yaşadığı Rusya’nın iç bölgelerine ulaşmasına yol açabilir. Bu nedenle Rusya’nın Transkafkasya’da aktif politika izlemesi ve bütün bu bölgenin BDT’nin jeopolitik alanıyla bütünleşmesinin sağlanması Rusya’nın güvenlik ve istikrarı için öncelikli önem taşımaktadır.”


Bu sözler, "demokrasi kahramanı” ayyaş ve Yahudi Boris Yeltsin’in danışmanı Andranik Migranyan isimli birine ait; Kisinger’ın, daha doğrusu Siyonist Trilateral Komisyon’un çizgisinin tatbik edileceğinin ilanıdır bu sözler.


KOMİSYON’UN YENİ SİYASETİ: ORTODOKS CEPHESİ VE “YENİ” DÜNYA SAVAŞI


Aynı anda da bir dönemler ülkemizde de çokça söz edilen ama sonra unutulan (niye unutturuluyor, unutuluyor ayrı bir bahistir!) "Ortodoks Cephesi"nin kurulmasına yönelik faaliyetler başladı.


Bunun en bariz misali, Rusya’nın, Boşnaklara karşı “holokost” tatbik eden Sırbistan’a karşı verdiği büyük destektir.


Bu aynı zamanda Rusya’ya “rota tayini” idi.


Bugün gelinen noktada Rusya’nın önü, Doğu’da Gürcistan’da kesilmiştir ve Türki Cumhuriyetler tamamen ABD hakimiyeti altına girmeye başlamıştır; askeri üslerin kurulmasıyla birlikte bu hakimiyetin “uzun süreli kalıcılık” manasına geldiği açıktır.


Doğudan “tıkanan” ve hatta “sıkıştırılan” Rusya’nın gideceği yer iki tanedir:


Birincisi, Türkiye-Anadolu, ikincisi de Doğu Avrupa...


Türkiye’de şu anda ABD’nin TAM DESTEĞİNİ almış ve bölgedeki “İslami radikalizme” karşı alternatif olarak muazzam bir güven unsuru olarak görülen AKP’nin bulunması, Rusya’nın Anadolu üzerine inmesini, baskı yapmasını engellemektedir.


Fakat, eğer bu topraklar üzerinde “radikal hareketlenme” başlarsa, kontrol ABD-Siyonizm'in elinden çıkarsa, Rusya “baskısının” mukadder olacağı anlaşılmaktadır.


Bu durum da şunu göstermektedir ki, alttan İtalya, İspanya, Portekiz, Doğu’dan “genç Avrupa” denilen ülkeler (ki bunlar “Ortodoks ülkeler'dir.) ve yandan da İngiltere ile “sıkıştırılan” bir Almanya ile Rusya’nın “çatışma” ortamı hazırlanmaktadır.


KOMİSYON’UN BİR İCRAATI: IRAK HARBİ


(Irak harbi, Brzezinski ve Kissinger tarafından “teorik zemini” teşekkül ettirilmiş bir savaştır. Bu ikisi de Trilateral Komisyon üyesidirler ve "politika yapıcısı”dırlar. Bu harp, sermayedarlar ve siyasetçilerden müteşekkil Trilateral Komisyon’un, "Kuzey Güney çatışması” için elzem olan bir harekatı olarak görülmelidir.)


Irak harbi esnasında aldığı tavırlardan ötürü Fransa’yı “affeden” ADB’nin Almanya’yı “unutması”, bir dünya hakimiyeti için hegemonya altına almaya mecbur olduğu Avrupa’daki bu “dik başlı ülkeye” haddini bildirmesine bağlıdır.


(Buradan da şu neticeyi çıkartabiliriz: Avrupa Birliği ütopyası bir “hayal” olarak kalacaktır uzun bir müddet; öncelikle, ileride "DÜNYA DEVLETİ-FEDERASYONU” haline gelinilmesini engelleyen Almanya’nın “etkisizleştirilmesi” gerekmektedir; bu haliyle, Almanya’nın ağır baskısı altındaki bir “Avrupa Federasyonu”nun kurulması İMKANSIZDIR. tabiatıyla de muhayyel Avrupa Birliği’ne TC’nin girmesi de!.. Ama TC’nin bu şekilde “uyutulması-yordurulması”, siyâseten de lüzumludur.)


Geleceğin harbi de işte bu Almanya ile kendisini “sıkıştıran güç” arasında kopartılacaktır.


İşte Trilateral Komisyon, böyle bir planın inşacısı ve tatbikçisi büyük maliyecilerin hakimiyetindeki bir teşkilattır.


Trilateral Komisyon, Bilderberg Gurubu'yla eş ama Round Table’ın altında çalışan (hepsinin üstünde B’nai B’rith Teşkilatı mevcuttur.) çok tehlikeli bir teşkilattır.


Üyelerinin hemen hepsi, ya CFR’li veya Bilderberg Gruplu veyahut ikisine de birden üye olanlardan müteşekkildir.


Kontrol tamamen David Rockefeller’ın elindedir.


Trilateral Komisyon’un ülkemizdeki "şubesi”, eskiden M. Nuri Birgi iken sonra bu "bayrak" Selahattin Beyazıt’a ve Round Table ile ilişkileri açık olduğu için tahminen Garih - Alaton Ailelerine geçmiştir.


TRILATERAL KOMİSYON’UN HALİ HAZIRDAKİ KUZEY AMERİKA ÜYELERİ


(İsimlerin karşısındaki ilk unvan Trilateral Komisyondaki, ikinci unvan ise hangi şirkette/bakanlıkta/vakıfta/komitede görevli olduğunu göstermektedir. Ocak 2003’deki listedir.)

1.ALLAN E. GOTLIEB, Eski Kanada Büyükelçisi
2.ALLEN ANDREAS, İdari Başkan, Archer Daniels Midland Şirketi
3.ANDRE DESMARAIS, Umumi Başkan, Power Corp. of Canada, Montreal
4.ARTHUR RYAN, İdari Başkan, Prudential Insurance Şirketi
5.C. FRED BERGSTEN, Eski ABD Hazine Bakanlığı Üyesi
6.C. J. SILAS, Eski İdari Başkan, Phillips Petroleum Şirketi
7.C. MICHAEL ARMSTRONG, İdari Başkan, AT&T
8.CARLA A. HILLS, Eski U.S. ABD Ticeret Bakanlığı Eski Yöneticisi
9.CHARLES B. RANGEL, ABD Temsilciler Meclisi Üyesi
10.CHARLES S. ROBB, Senator
11.CONRAD M. BLACK, İdari Başkan, Hollinger Endüstri Şirketi., Toronto
12.DAVID R. GERGEN, Clinton devrinde "Olağanüstü Danışmanlık Kurulu Başkanı”
13.DAVID ROCKEFELLER, The Devil Incarnate/Şeytanın Ta Kendisi
14.DENNIS D. DAMMERMAN, İkinci İdari Başkan, General Electric Corp.
15.DERYCK C. MAUGHAN, İkinci İdari Başkan, Citigroup; Eski İdari Başkan, Salomon Brothers.
16.DIANNE FEINSTEIN, ABD Kaliforniya Senatörü
17.E. GERALD CORRIGAN, Eski Umumi Başkan, Federal Reserve Bankası.
18.E. PETER LOUGHEED, Eski "Premier of Alberta"
19.EUAN BAIRD, İdari Başkan, Schlumberger Ltd. Şti.
20.FRANKLIN RAINES, İdari Başkan, Fed. Natl. Mortgage Association
21.G. RICHARD THOMAN, Umumi Başkan, Xerox Corp.
22.GEORGE R. RUSSELL, İdari Başkan, Frank Russell Şirketi
23.GEORGE SOROS, İdari Başkan, Soros Fund Management.
24.GERALD LEVEN, İdari Başkan, Time Warner Basın Tröstü
25.GERHARD CASPER, Umumi Başkan, Stanford University
26.GLENN E. WATTS, Umumi Başkan Emeritus, Communications Workers of America
27.GORDON SMITH, Dir., Ctr. for Global Studies, Univ. of British Columbia; İdari Başkan, Int'l Devel. Research Ctr; Eski Deputy Minister of Foreign Affairs, Canada; Personal Representative of Prime Minister for the Econ. Zirvede!..
28.H. HARRISON MCCAIN, İdari Başkan, McCain Foods Ltd, Toronto
29.HAROLD BROWN, Eski ABD Savunma Bakanlığı Üyesi
30.HENRY A. KISSINGER . İsmi yeter!.
31.HENRY A. MCKINNELL, Umumi Başkan, Pfizer Inc.
32.HENRY B. SCHACHT, Eski İdari Başkan, Lucent Technologies
33.HENRY WENDT, Eski İdari Başkan, SmithKline Beecham
34.HUGH L. MCCOLL, İdari Başkan, BankAmerica Corp.
35.JAMES A. JOHNSON,
36.JAMES A. PATTISON, İdari Başkan, Jim Pattison Group, Vancouver
37.JAMES R. HOUGHTON, Eski İdari Başkan, Corning Inc.
38.JAY MAZUR, Umumi Başkan, Union of Needletrades, Industrial and Textile Employees (UNITE), AFL-CIO, CLC
39.JEFFREY E. EPSTEIN, Umumi Başkan, J. Epstein & Şirketi
40.JESSICA TUCHMAN MATHEWS, Umumi Başkan, Carnegie Vakfı
41.JESSICA P. EINHORN, Eski Dünya Bankası Yöneticisi
42.JIM LEACH, ABD Temsilciler Meclisi Üyesi. Adı “Whitewater Scandal”ına karışmıştır.
43.JOHN A. GEORGES, Eski İdari Başkan
44.JOHN D. ROCKEFELLER IV, Senatör, Yukarıdakinin kardeşi.
45.JOHN H. BRYAN, İdari Başkan, Sara Lee Corp.
46.JOHN M. DEUTCH, MIT’de Kimya Profesörü, Eski CIA İdare Üyesi
47.JOSEPH S. NYE, ABD Savunma Bakanlığı Eski İdarecisi
48.KENNETH L. LAY, İdari Başkan, Enron Şirketi.(Geçtiğimiz sene büyük gürültü ile batan şirket.)
49.KURT L. SCHMOKE, Eski Mayor of Baltimore, Maryland
50.L. R. WILSON, İdari Başkan, BCE Inc., Montreal
51.L. YVES FORTIER, ABD eski Kanada Büyükelçisi, Birleşmiş Milletler Elçisi.
52.LAURA D'ANDREA TYSON, Eski İdari Başkan. Umumi Başkan Council of Econ. Danışmanlardan.
53.LEE H. HAMILTON, Woodrow Wilson Derneği İdarecisi
54.LEE R. RAYMOND, İdari Başkan, Exxon Corp.
55.LESLIE GELB, CFR Umumi Başkan
56.LOUIS V. GERSTNER, IBM İdari Başkan
57.LUCIO A. NOTO, İdari Başkan, Mobil Corp.
58.MARTIN S. FELDSTEIN, Eski İdari Başkan. Umumi Başkan, İktisadi Danışma Komitesi
59.MAURICE R. GREENBERG, İdari Başkan, American International Group
60.MICHAEL ARMACOST, Umumi Başkan, Brookings Enstitüsü.
61.MICHAEL E.J. PHILLIPS, İdari Başkan, Westcoast Energy, Vancouver
62.MICHEL OKSENBERG, Kurmay Üye. ABD Milli Güvenlik Komitesi Üyesi.
63.MORTIMER ZUCKERMAN, İdari Başkan, U.S. News and World Report
64.PAUL A. VOLCKER, Eski İdari Başkan, Federal Reserve Bankası
65.PAUL D. WOLFOWITZ, ABD Savunma Bakanı Yardımcısı
66.PAULA DOBRINSKI, CFR İkinci Umumi Başkan
67.PETER C. DOBELL, Milletvekilleri Merkezi Kurucu İdarecisi, Ottawa
68.PETER C. GODSOE, İdari Başkan, Nova Scotia Bankası
69.RAYMOND G.H. SEITZ, İkinci İdari Başkan Europe, Lehman Brothers
70.RICHARD B. CHENEY, Eski ABD Savunma Bakanlığı Üyesi
71.RICHARD B. FISHER, İdari Başkan, Exec. Committee, Morgan Stanley Maliye Şirketi İdarecisi
72.RICHARD HAASS, Harici Siyaset Kurumu, Brookings Derneği
73.RICHARD N. COOPER, Eski U.S. Undersec. of State
74.RICHARD N. GARDNER, ABD Eski İspanya ve İtalya Büyükelçisi
75.RILEY P. BECHTEL, İdari Başkan, Bechtel Group
76.ROBERT B. ZOELLICK, Eski ABD Undersecretary of State
77.ROBERT D. HAAS, İdari Başkan, Levi Strauss
78.ROBERT N. WILSON, İkinci İdari Başkan, Johnson & Johnson
79.RONALD D. SOUTHERN, İdari Başkan, Canadian Utilities Ltd, Edmonton
80.SANDRA FELDMAN, Umumi Başkan, Amerikalı Öğdetmenler Federasyonu.
81.STANLEY FISCHER, IMF Yöneticisi
82.STEPHEN FRIEDMAN, Eski İdari Başkan, Goldman Sachs
83.SUSAN V. BERRESFORD, Umumi Başkan, Ford Vakfı
84.THOMAS G. LEBRECQUE, İdari Başkan, (Rockefeller's) Chase Manhattan Bank, Beynelmilel Danışmanlık Komitesi Üyesi.
85.WENDY K. DOBSON, Eski Maliye Bakanlığı Üyesi, Canada
86.WHITNEY MACMILLAN, Eski İdari Başkan, Cargill Şti.
87.WILLIAM V. ROTH, Senator
88.WILLIAM C. GRAHAM, Kanada Parlamentosu Üyesi
89.WILLIAM H. GRAY, Umumi Başkan, United Negro College Vakfı
90.WILLIAM J. PERRY, ABD Savunma Bakanlığı İdarecisi
91.WILLIAM MCDONOUGH, Umumi Başkan, Federal Reserve Bankası N.Y.
92.WILLIAM T. COLEMAN, Eski U.S. Sec. of Transportation
93.WILLIAM T. ESREY, İdari Başkan, Sprint Corp.
94.WILSON H. TAYLOR, İdari Başkan, CIGNA
95.WINSTON LORD, ABD Çin Eski Büyükelçisi
96.ZBIGNIEW BRZEZINSKI, Trilateral Commission Kurucusu
TİRİLATERAL KOMİSYON’UN DAHA EVVELKİ BAZI ÜYELERİ


1.ALAN GREENSPAN, İdari Başkan, Federal Reserve Bankası
2.BILL CLINTON, Eski ABD Başkanı
3.BRUCE BABBITT, ABD Orta Amerika Bakanlığı Üyesi
4.DONNA E. SHALALA, Eski ABD İnsan Hakları Eski Sekreteri
5.RICHARD HOLBROOKE, ABD Savunma Bakanlığı Danışmanı
6.ROY MACLAREN, Kanada Yüksek Komiseri, London
7.STEPHEN W. BOSWORTH, Güney Kore Büyükelçisi
8.STROBE TALBOTT, ABD Devlet Bakanlığı Eski İdarecisi
9.THOMAS FOLEY, Eski İdareci, ABD Temsilciler Meclisi
10.WILLIAM S. COHEN, ABD Savunma Bakanlığı İdarecisi
Kaynakça

maksinkomisyon yayınları 2005
 
Üst