Bir "Hiç" Olmak

Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...

Kirkel

Kayıtlı Üye
Katılım
3 Tem 2017
Mesajlar
23
Tepkime puanı
17
Öncelikle yanlış anlaşılmak ve kimsenin vaktini almak gibi bir niyetim yok. Ama yaşadığım sorunlar ve kimseye anlatamayışım artık içimde büyük bir sorun olmaya başladı. Artık etrafimdaki herkesle sorun yaşar halledeyim. Ailemle ,arkadaşlarımla. Ne yaparsan yapim sürekli yanlış anlaşılıyorum ya da aşağılanıyorum. Küçüklüğümden beri hep aynı sorunlar . Sürekli en kötüsü en bencili en işe yaramazı ne yaparsam yapayim onların gözünde tam olamıyorum. Hatta ablam bir keresinde sen bizim aileden olamazsın çünkü senin kanın bozuk gibi laflar. Bu yüzden hiçbir insana karşı güven duyamıyorum insanlar iki yüzlü geliyor. Ve ben bu şeyleri hep içime atıyorum . Zaten aile olarak da annemle babamın sürekli kavgalı olduğu , bir ailede büyüdüm. İlkokula başladığım zaman hiçbir arkadaşım yoktu. Daha sonrasında ilkokul öğretmenimin çabalarıyla biraz da olsa düzeldim. Benimle ilgilenmişti ve düzenli olarak rehberliğe falan gidiyordum.Ama o da gitti ve sorunlar tekrardan başladı. Ama şuan daha da kötüyüm . Sürekli istemsiz ağlamalarım titremelerim oluyor. Sinirlendiğim zamanlar aileme karşı büyük bir nefret duyuyorum ve onları öldürmek istiyorum sonra vazgeçiyorum ve onların benim ailem olduğu ve onlara zarar vermemem gerek gibi sözlerle kendimi düzeltmeye çalışıyorum. Zaten sürekli annemin psikoloji bozuk diyişi beni daha fazla üzüyor. Asosyal bir insanım küçükken de hayali bir arkadaşım vardı ama artık oda yok . Biliyorum şimdi psikolağa git diyeceksiniz ben de kendimin farkındayım ve gün geçtikçe kendimi yiyip bitiriyorum. Çoğu kez intiharı da düşündüm ama o işler pek kolay değil. Yani denedim ve ölümden sonrasında yaşayacaklarımı göze alamadım. Şu hayatta tek bir istediğim var onların istediği gibi birisi olabilmek bir şeyleri düzgünce başarabilmek. Ama olmuyor kendimi zorluyorum. Kendimi düzeltmeye çalışsam da yok yapamıyorum. Ben yapsam bile onlar mutlaka sorun buluyorlar. Bu arada biliyorum burası pek bunları anlatılacak yer değil ve kimsenin de vaktini almak istemem. Ama sürekli içime atmam anlatsam bile beni kimsenin anlamayışı beni deli ediyor. Bu yüzden bundan sonra ki hayatımda bir şeyleri düzeltmek istiyorum. Ama nasıl ve nereden başlayacağımı bilemiyorum. Bu arada yaşım 17 belki de dediğim şeyleri ergenlikle ilgili bulabilirsiniz ama ben bu sorunları küçükken de yaşıyordum. Ve büyüdükçe de daha fazla olmaya başladı.
 

sonegey

Kayıtlı Üye
Katılım
26 Ağu 2017
Mesajlar
18
Tepkime puanı
1
Konum
İzmir
İş
Ä°ÅŸsiz
Şimdi kirkel kardeşim emin ol bunları hepimiz yaşıyoruz. Lakin bununla ilgili psikolojik destek almazsan ilerde sorunlu bir kişilik olabilirsin. Utanılacak birşey değil, biraz tıbbi yardım yani. Ha yok utanıyorum diyosan psikolojik anlamda kendini güçlendirmen lazım bol bol kitap okumalısın
 

alexisis

Kayıtlı Üye
Katılım
28 Kas 2016
Mesajlar
131
Tepkime puanı
151
Sizin yasinizda hemen herkes benzer sorunlardan muzdaripti emin olabilirsiniz ama sizin durumunuz biraz hassas gibi ( siddet istegi...vs) ve tabii ruhunuz da cok cok narin anlasilan. Gec olmadan psikologa gidin. Gecmis olsun...
 

amissa

Kayıtlı Üye
Katılım
9 Ağu 2017
Mesajlar
18
Tepkime puanı
22
Şimdi bence bu yaşınla alakalı bir şey falan filan demeyeceğim. Çünkü senin durumunun farklı bir versiyonunu yaşadım ve nasıldır bilirim. Bir psikolog fayda eder mi bilmiyorum ama bence pek faydası olmaz. Çünkü senin bakış açını ve hislerini pek anlamıyor gibiler. Hep sabit konuşuyorlar. Çözümü için bir arkadaşın olsa güzel olur gibi ama kendi kendine de bir şeyler yapabilirsin. Tabii ki hiç kolay değil. Ama ne kadar mükemmel, özel ve değerli olduğunun farkına varmaya başlarsan olaylar yavaş yavaş çözülmeye başlayacak. Benim öyle oldu. Ailen değişmeyecek, yaşantın ve çevren değişmeyecek ama sen değişeceksin :) Kendini olduğun gibi kabullenip ve bu halini de çok sevip mutlu olmayı öğreneceksin :)
 

gizliherif

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Eyl 2014
Mesajlar
127
Tepkime puanı
53
Sorunu başkalarında arayacağınıza ilk başta kendinizi düzeltin, bu kadar kişi bir şey diyorsa belki de doğruluk payı vardır.
 

marrie

Kayıtlı Üye
Katılım
20 Nis 2014
Mesajlar
13
Tepkime puanı
3
Seni iyi anlıyorum yıllardır yaşadığım bir durum,
İlacını soruyorsan insanlarsız yaşamayı öğren. En etkili yoldur
 

Kirkel

Kayıtlı Üye
Katılım
3 Tem 2017
Mesajlar
23
Tepkime puanı
17
Emin olun düzeltmeye çalışıyorum ama beceremiyorum. ne kadar düzeltmeye çalışsam o kadar göze batıyorum.
 

amissa

Kayıtlı Üye
Katılım
9 Ağu 2017
Mesajlar
18
Tepkime puanı
22
Emin olun düzeltmeye çalışıyorum ama beceremiyorum. ne kadar düzeltmeye çalışsam o kadar göze batıyorum.

İşte hatan burada başlıyor. İnsanlar seni anlamak istemiyorsa değiştirebileceğin bir şey yok demektir. Hepsini bir kenara bırakmalısın. Kendine yönelmelisin. Ben de önceden senin gibi yapmaya çalıştım. Kendimi anlatmak ve bir şeyleri yoluna koymak için çok uğraştım. Sonra gördüm ki üç maymunu oynuyor herkes. Ateşe ateşle karşılık vermek gerekir dedim kendi kendime. Şimdi hep beraber üç maymunu oynuyoruz. Ve çok mutluyum. Sadece kendimleyim :)
 

origanum

Yönetici
Katılım
15 Eki 2008
Mesajlar
3,090
Tepkime puanı
377
Ruhsal tekamül evreleri.
Yaşadıklarınızın kaynağı bu.
İnsanlar bu dünyaya sadece deneyimlemek için gelirler. Hem de her şeyi. Reenkarnasyona inanın ya da inanmayın ama defalarca ve farklı şekillerde hayat bulursunuz, toz şeklinde, taş toprak şeklinde, sinir hücresi şeklinde, bitki, hayvan ve insan şeklinde, bedensiz enerjiler şeklinde... Herbirinde birşeyleri deneyimlersiniz. Eğer başaramadı iseniz verilen o deneyimlemekle yükümlü olduğunuz şeyi tekrar tekrar ısıtılıp önünüze konur, taa ki başarana kadar. Örneğin az para ile yaşamayı deneyimlemesini öğrenmeniz gerekiyorsa ve siz bunu yapıp sonunda fakirliğe rağmen huzurlu bir şekilde yaşamasını başaramıyorsanız sürekli fakirlik yakanızı bırakmayacaktır. Yalnızlık deneyimlemeniz gerekiyorsa ve tek başına mutlu huzurlu bir şekilde hayatınızı devam ettirebileceğinizi kanıtlamadı iseniz sürekli terk edileceksinizdir, tekrar tekrar aşık olacak ve her seferinde terk edileceksiniz ki bu sefer bari yalnızlığın üstesinden gelebilesiniz diye, bunu öğrenin ve başarın diye. Nefsi yani egonun söylediklerini bastırıp bu içinde bulunduğum zor durum ruhuma ne kazandıracak diye bakmalıdır. Size böcek gibi davranılan bir hayatınız varsa amacı egonuzun buna katlanma derecesini ölçmektir. Ego bu durumu alçak gönüllülükle karşılarsa o sınav bitmiş demektir. Yolunuza çıkan aksilikler fırsattır, bir şekilde çözmesini bilip ondan alacağınızı alın ve yeni deneyimlere yelken açın. Yoksa insanoğlu tekrar tekrar aynı aksiliği yaşamak zorunda. Evrenin kanunu böyle yazılmış. Başardıkça ruhsal tekamülde bir basamak daha ilerleyecek ve dünyaya gelme nedeninizi başarıyla tamamlamış olacaksınız. Sonunda enerjinize enerji, ışığınıza ışık, nurunuza nur katmış olacaksınız ve ışıl ışıl ilerleyeceksiniz yolunuzda.
 

Kirkel

Kayıtlı Üye
Katılım
3 Tem 2017
Mesajlar
23
Tepkime puanı
17
İşte hatan burada başlıyor. İnsanlar seni anlamak istemiyorsa değiştirebileceğin bir şey yok demektir. Hepsini bir kenara bırakmalısın. Kendine yönelmelisin. Ben de önceden senin gibi yapmaya çalıştım. Kendimi anlatmak ve bir şeyleri yoluna koymak için çok uğraştım. Sonra gördüm ki üç maymunu oynuyor herkes. Ateşe ateşle karşılık vermek gerekir dedim kendi kendime. Şimdi hep beraber üç maymunu oynuyoruz. Ve çok mutluyum. Sadece kendimleyim :)
Yazdıklarını okumak beni açıkçası mutlu etti. Haklısın herkes üç maymunu oynuyor. Kimse kimsenin umrunda bile değil. Herkes kendi yolunda ben de artık kendi yolumu çiziceğim. Bu arada yazdıkların ve tavsiyen için teşekkürler




Ruhsal tekamül evreleri.
Yaşadıklarınızın kaynağı bu.
İnsanlar bu dünyaya sadece deneyimlemek için gelirler. Hem de her şeyi. Reenkarnasyona inanın ya da inanmayın ama defalarca ve farklı şekillerde hayat bulursunuz, toz şeklinde, taş toprak şeklinde, sinir hücresi şeklinde, bitki, hayvan ve insan şeklinde, bedensiz enerjiler şeklinde... Herbirinde birşeyleri deneyimlersiniz. Eğer başaramadı iseniz verilen o deneyimlemekle yükümlü olduğunuz şeyi tekrar tekrar ısıtılıp önünüze konur, taa ki başarana kadar. Örneğin az para ile yaşamayı deneyimlemesini öğrenmeniz gerekiyorsa ve siz bunu yapıp sonunda fakirliğe rağmen huzurlu bir şekilde yaşamasını başaramıyorsanız sürekli fakirlik yakanızı bırakmayacaktır. Yalnızlık deneyimlemeniz gerekiyorsa ve tek başına mutlu huzurlu bir şekilde hayatınızı devam ettirebileceğinizi kanıtlamadı iseniz sürekli terk edileceksinizdir, tekrar tekrar aşık olacak ve her seferinde terk edileceksiniz ki bu sefer bari yalnızlığın üstesinden gelebilesiniz diye, bunu öğrenin ve başarın diye. Nefsi yani egonun söylediklerini bastırıp bu içinde bulunduğum zor durum ruhuma ne kazandıracak diye bakmalıdır. Size böcek gibi davranılan bir hayatınız varsa amacı egonuzun buna katlanma derecesini ölçmektir. Ego bu durumu alçak gönüllülükle karşılarsa o sınav bitmiş demektir. Yolunuza çıkan aksilikler fırsattır, bir şekilde çözmesini bilip ondan alacağınızı alın ve yeni deneyimlere yelken açın. Yoksa insanoğlu tekrar tekrar aynı aksiliği yaşamak zorunda. Evrenin kanunu böyle yazılmış. Başardıkça ruhsal tekamülde bir basamak daha ilerleyecek ve dünyaya gelme nedeninizi başarıyla tamamlamış olacaksınız. Sonunda enerjinize enerji, ışığınıza ışık, nurunuza nur katmış olacaksınız ve ışıl ışıl ilerleyeceksiniz yolunuzda.
Reenkarnasyona inanan birisiyim ve yazdıklarınızı oldukça mantıklı geldi. İnsanlar bu hayata bir şeyleri deneyimlemek ve sınanmak için gelirler . Benimde demek ki sınanmam bu şekilde yani bu sorunlarla başa çıkmam gerek. Yoksa sizinde dediğiniz gibi bu sorunların üstesinden gelene kadar beni bırakmayacaklar. Yazdıklarınız ve tavsiyeniz için teşekkürler en azından bu yaşadığım şeylere daha farklı bir bakış açısından görmemi sağladınız.
 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
Üst