Apsimati
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 28 Haz 2017
- Mesajlar
- 3
- Tepkime puanı
- 0
Merhaba. Benzer sorunları yaşayan veya yaşamış olan var mıdır bilmiyorum ama anlatacaklarım ciddi anlamda hayatımı negatif etkiliyor. Uzun zamandır yaşayıp içerisinden çıkamadığım bu durum için sanırım başkaları tarafından bir takım yönlendirmelere ihtiyacım var. Evet çözümün kendimde saklı olduğunun da farkındayım muhtemelen ilk aklınıza gelen şeylerden biri bunu söylemek olacaktır. Fakat nereden başlamalıyım, hangi yöntemleri uygulamalıyım, bazı materyalleri yanımda bulundurmanın pozitif enerji sağlamak için etkisi olur mu? gibi bir takım merak ettiklerim var.
25 yaşındayım. Üniversiteye ilk girdiğim yıllarda her şeyin yolunda gittiği, dünyayı rengarenk gördüğüm ve etrafımda bir sürü insanın olduğu asla yalnız kalmayıp her gününü en iyi şekilde geçirdiğine inanan sosyal bir insandım. Açıkçası ilk yıllar okulum benim için öncelikli değildi nasıl olsa bitiririm düşüncesindeydim. Okulumu ihmal edip 13 ülke ve onlarca şehirde sürekli dolaştım, yeni insan ilişkileri kurdum (hepsi geçici oldu), farklı kültürlerde bir kaç yıl zaman geçirdim. Bir zaman sonra aile baskısı ve kendi iç sesimin de yönlendirmesiyle okulu bitirmeye karar verdim fakat okula geri döndüğüm andan itibaren bir şeyleri zorla yapıyormuşum gibi hissetmeye başladım. 3 yıldan beri kimseyle görüşmek istemiyor, evden dışarı çıkmayı zaman kaybı olarak görüyor ve sürekli evde yeni şeyler araştırarak zaman geçirmeye çalışıyordum. Yalnız kalmak iyi geliyor fakat yalnızlığa kendimi öyle bir kaptırmışım ki, şuan da çevremde hadi gel bi çay içelim diyebileceğim dahi kimse kalmadı. Durum böyleyken gitgide insanlardan soğudum. Gidip yeni biriyle tanışmak veya bir şey sormak dünyanın en zor işlerinden biriymiş gibi geliyor artık. Başka şehirlere gittiğimde daha özgür hissediyorum bir sorun yaşamıyorum fakat bulunduğum şehirdeki düzen içerisinde üstümde aşırı monoton, insanlara karşı çekingen bir ruh haline sahip bir tavır oluşuyor ve bu durum beni ciddi anlamda olumsuz etkiliyor. İnsanlarla diyalog kuramamak yüzünden okulum uzuyor. Grup çalışmalarından sürekli kaçıyorum ve sıfır alıyorum. Herkes bana karşı önyargılıymış gibi hissediyorum. Daha anlatacağım çok şey var ama eğer bu yazıyı okuyan birileri varsa daha fazla sıkmak istemiyorum.
Bu negatif düşüncelerden ve bulunduğum psikolojiden sıyrılmak için ne gibi yollar izlemem doğru olur size göre? Uzman bir psikoloğa gitmeyi düşündüm fakat her defasında ön yargılarım gereksiz olduğunu söylediğinden bir türlü adım atamadım.
25 yaşındayım. Üniversiteye ilk girdiğim yıllarda her şeyin yolunda gittiği, dünyayı rengarenk gördüğüm ve etrafımda bir sürü insanın olduğu asla yalnız kalmayıp her gününü en iyi şekilde geçirdiğine inanan sosyal bir insandım. Açıkçası ilk yıllar okulum benim için öncelikli değildi nasıl olsa bitiririm düşüncesindeydim. Okulumu ihmal edip 13 ülke ve onlarca şehirde sürekli dolaştım, yeni insan ilişkileri kurdum (hepsi geçici oldu), farklı kültürlerde bir kaç yıl zaman geçirdim. Bir zaman sonra aile baskısı ve kendi iç sesimin de yönlendirmesiyle okulu bitirmeye karar verdim fakat okula geri döndüğüm andan itibaren bir şeyleri zorla yapıyormuşum gibi hissetmeye başladım. 3 yıldan beri kimseyle görüşmek istemiyor, evden dışarı çıkmayı zaman kaybı olarak görüyor ve sürekli evde yeni şeyler araştırarak zaman geçirmeye çalışıyordum. Yalnız kalmak iyi geliyor fakat yalnızlığa kendimi öyle bir kaptırmışım ki, şuan da çevremde hadi gel bi çay içelim diyebileceğim dahi kimse kalmadı. Durum böyleyken gitgide insanlardan soğudum. Gidip yeni biriyle tanışmak veya bir şey sormak dünyanın en zor işlerinden biriymiş gibi geliyor artık. Başka şehirlere gittiğimde daha özgür hissediyorum bir sorun yaşamıyorum fakat bulunduğum şehirdeki düzen içerisinde üstümde aşırı monoton, insanlara karşı çekingen bir ruh haline sahip bir tavır oluşuyor ve bu durum beni ciddi anlamda olumsuz etkiliyor. İnsanlarla diyalog kuramamak yüzünden okulum uzuyor. Grup çalışmalarından sürekli kaçıyorum ve sıfır alıyorum. Herkes bana karşı önyargılıymış gibi hissediyorum. Daha anlatacağım çok şey var ama eğer bu yazıyı okuyan birileri varsa daha fazla sıkmak istemiyorum.
Bu negatif düşüncelerden ve bulunduğum psikolojiden sıyrılmak için ne gibi yollar izlemem doğru olur size göre? Uzman bir psikoloğa gitmeyi düşündüm fakat her defasında ön yargılarım gereksiz olduğunu söylediğinden bir türlü adım atamadım.