Herkese moral veren, kötü anlarında hayata tutunması için hem başkalarına hem kendime tutunacak dal bulan, bulamazsam dalın kendisi olan ben, şimdi kendimi çaresiz hissediyorum. Her zaman ölüm dışında her şeyin bir çözümü, bir çıkış yolu olduğunu düşündüm hep. Ama şu anda bütün enerjim çekilmiş, umutsuz hissediyorum. Çok zor günler geçirdim, hayatım 1 hafta içinde tepetaklak oldu. O günlerde bile umudum vardı, ama şu anda umut edemiyorum. Kötü günlerimi hep dualara tutunarak atlatmaya çalıştım. Şu an için darmadağın olan hayatımda bir değişiklik yok sadece durumu kanıksadım ve alıştım. Değiştirmeye düzeltmeye mecalim, umudum yok. Eminim herkes hayatında buna benzer zor anlar yaşamıştır. Nasıl üstesinden geldiniz, umudunuzu tekrar nasıl kazandınız?