godsadsmoke
Kayıtlı Üye
Öncelikle merhabalar imla kuralları ile ilgili çok fazla yanlış yapabilirim kusuruma bakmayın lütfen, önce sorunumu dile getireyim 18 yaşıma girdim iki gün önce fakat kendimi bildim bileli bomboş hissediyorum. Yani hiçbir şey bir önem kazanmıyor. Sanki yaşadığım hayatın baş rolü bana ait değilmiş gibi hissediyorum. Sabahları hep huzursuzluk içinde uyanıyorum bu olay ben uyuyana dek devam ediyor. Sürekli depresif bir haldeyim, hep ağlama modunda ya da boşvermişlik. Dediğim gibi kendimi bildim bileli bu hep böyleydi hiç değişmedi. Hiç kabul edemedim bu hayatı, hiç kabul edemedim yaşıyor oluşumu. Sanki her şeyi zorunlu yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Hatta sanki değil, öyle. Destek aldığım halde hiçbir şeyin işe yaramamış olmaması artık umutlarımı yitirmeme neden oldu. Kaldı ki bu his beni de kötü bir bataklığın dibine çekiyor. Böyle hissetmem kötü alışkanlıkların içine çekti beni. Belki defalarca intihar girişiminde bulundum fakat pek bir cesaretsiz ve beceriksiz olduğumdan dolayı hâlâ buradayım. Daha nasıl anlatabileceğimi bilmiyorum. Bu hissi yok edebilecek bir şey var mı merak ediyorum. Bu yüzden buraya böyle bir konu açtım. Sizin fikirlerinizi öğrenmeyi çok isterim. Önerilerinizi duymayı da. Sevgiler...