Sorunun ergenlik olduğunu sanmıyorum. Çünkü sizinle aynı yaştayım ve okuldakilerin Nasıl ergen ergen davrandığını görüyorum. Bak ben senin yaşında olsam da umarım ciddiye alırsın. Ayrıca işin ruhani kısmına ben girmem giremem. Çünkü bir bilgim yok ve yanıltıcı şeyler söylemek istemem. Öncelikle, umarım bir dine mensupsundur. Çünkü insan bu tarz durumlarda yanında en güvenilir koruyucu, her daim yardımcı olacak biri. Çevrende kimse olmadığında bile yalnız olmadığını hissettirecek. Eğer Müslümansan özelden önerilerde, ve yahut burada önerilerde bulunabilirim, lakin değilsen mensup olduğun dini yaşayan ya da bir din adamına danışabilirsin. Ama öneri istemiyorsan(Benim gibi bana bir şey yapmam söylendiğinde yapmam) kendin arayıp kendin çözümünü bulursun.
Onun dışında şu önerilerde bulunacağım.
- pozitif ol, negatif düşündüğün Zaman olan olaydan daha beter bir senaryo yaz. Ve de ki bak iyi ki bu olmadı da bu oldu. Şükret(islamda şükretmek önemli yer kapsar)
- Aklın başına geldiğinde pişman olacağın bir işi asla yapma. (Mevlana)Yaptığın Zaman ise sabret üzüntü duymak, isyan etmek yerine çözüm üret ve bol bol planla planlı yaşa.
- işlerim ters gidiyor deme, asla şanssız ve bahtsız olduğunu düşünme. Hep dene, tekrar ve tekrar... Başarılı olana kadar dene.
- Bir işe başaracağım diye başla.
- Bir işin daha sonu kötü biterse bir dahakine de, sen başaracaksın inan.
- Burada önemli olan sabırdır. Ne demişler, Allah var gam yok
.
--Mevlana'nın en sevdiğim sözüyle bitirmek isterim: "Her şey üstüne gelip seni dayanamayacağın bir noktaya getirdiğinde, sakın vazgeçme! İşte orası kaderinin değişeceği noktadır."
umarım yardımcı olmuşumdur. Ve umarım okuldakilerin yarısı gibi, ateist değilsindir. Çünkü benim hayat felsefem tamamıyla İslami. Gerçi her müslümanın ki böyle olmayabilir. Çünkü islam sen Nasıl anlarsan o dur. Kişiye özgüdür. Kuran bile öyledir. Öyle olmasa binlerce farklı tefsir olmazdı.
