Aşk denen hissi parçalara bölersek bunları nasıl açıklarız?

Arkadaşlar aşk'ın oluşumuna yol açan nedir? Mesela bu aşk'ı parçalara ayırsak hangi tür parça kaynaklar elde ederiz? Bunları kelimelere dökebilir miyiz?

1.insan görmesi lazım önce,kalp gördüne aşık olur2.aşk parçalara ayırırsak Senve veyi buluruz3.bunları klavyedeki harfler dökebiliriz yani 32 harfle yaz? yaz? yaz?dddeee

ori24' Alıntı:

Arkadaşlar aşk'ın oluşumuna yol açan nedir? Mesela bu aşk'ı parçalara ayırsak hangi tür parça kaynaklar elde ederiz? Bunları kelimelere dökebilir miyiz?

Genişletmek için tıkla ...

Aşkın oluşumuna yol açan bana göre;iki kişinin enerjisinin çok fazla birbirine benzemesidir.Bu her anlamda ama... Yani hayat beklentisi ,geçmiş yaşam tecrübesi,sevgiye aşka bakış açısı vs...Aklınıza gelen herşeyde çok fazla benziyor olmaktır.Bu benzerlik aşkın oluşmasına yol açıyor.Zamanla kişilerden birinde bir enerji değişikliğe uğradığında aşk bitebiliyor diye düşunüyorum.
İkìnci sorunu biraz daha açabilirmisin yada örneklendirebilirmisin Ori?

Aşk tek başına vücut bulmaz ki. Nasıl ki bir tek mükemmel bile binlerce farklı yansımaya sahip. Ve her biri başka görünüyor. Senin hissettiğin aşkla benimki bir olmaz. Bu da kişinin ruhuyla alakalı birşey. Aşkı tek başına ifade etmek çok güçtür, hatta imkansız. İnsan derinden yaşadığı aşkı bile ancak sembollerle anlatır. Ve yine herkes gördüğünü alabilir.

Bana göre şahsi görüşüm olarak bana göre aşk diye birşey yok tamamen insanın kendini kandırması hiç dikkatinizi çekti mi ödül alan filmler insanların bayıldığı filmler genellikle aşk filmleri oluyor harika derecede mutlu oluyorlar insanlar özeniyor izliyor neden? çünkü insanların normal hayatta yaşayamayacakları filmlere döküyorlar. Aşk diye birşey yok bana göre sadece insanın takıntı yapması var bi insanı kafaya takması elde etme çabası ben şu zamana kadar aşık olupta harika derecede mutlu olanı görmedim sonu ya hüsran ya boynuz yada ölümle bitiyor

Aşkın oluşumuna yol açan sadece yaratılmaktır.

Öncelikle aşkın bu hayata ait olduğunu düşünmüyorum. Hepimiz aşk denen şeyden zerre kadar bulunduruyoruz. Bu yüzden aşkı tam olarak kavrayamayız, dolayısıyla kelimelerle ifade etmemiz imkânsızdır.
Klasik bir düşünce yapısıyla düşünürsek aşkı çeşitli parçalara ayırabiliriz. Bunlardan birkaçını şöyle özetleyebilirim:
- Doğadaki canlılara olan aşk
- Zevklere olan aşk ( yemek, müzik vs.)
- Kişilere duyulan aşk (günümüzde herkesin diline sakız olmuş versiyonundan bahsetmiyorum)
-Allah'a olan aşk
Bu aşkları incelemek gerekirse hepsinin aynı kökeni taşıyan evrensel bir sevgiye dayandığını görebiliriz. Bir aşkı sınıflandırırken de içerdiği evrensel sevginin insanda nasıl bir reaksiyon verdiği ve insani hislerle nasıl harmanlandığına dikkat ederiz. Bana kalırsa evrensel sevginin en saf hali insani duygulardan, maddiyattan en çok arınmış olan Allah aşkıdır. Bu yüzden bir anlamda diğer aşkların temelinde Allah aşkı yatar diyebiliriz.
Bireyler arasındaki sevgiye gelecek olursak Lviv'e tamamiyle katılıyorum. Hatta bir yerde Origanum bunu 'kişilerin aynı tekamül seviyesinde bulunması' olarak tanımlamıştı.

"Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran bir yüzey bulur; bizi gidişten daha fazla büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir."

Sevdiğim insanla aramda çok tuhaf bi bağ var. Aşk bu kesinlikle bendeki, bağımlılık, takıntı vs değil. Resmen onu gördüğüm ilk an ondan nefret etmiştim yolda karşılaşmamak için o beni görmeden karşıya geçiyordum hemen ama içimden bişey ona bakmamı engelleyemiyordu. Bir süre böyle devam etti. Sonra aynı ortamda bulunduk, heyecanlanıyordum kimsede olmadığı kadar. Hayatımda ilk kez benim bu kadar istediğim birinin de gerçekten beni istediğini biliyordum, anlayabiliyordum. O öyle büyük bi duygu, bi his ki ondaki enerjiyle senin enerjin çarpışıyor resmen. Müzik zevkimiz, tarzımız, hobilerimiz altını çizerek söylüyorum herşeyimiz aynıydı, diğer insanlardan farklıydık. Etrafımdaki saçma insanların arasında resmen eşimi bulmuştum. Her insanı aşka inandıracak birisi olduğunu zannetmiyorum maalesef ki. Aynı kimilerinin zengin kimilerinin fakir olması gibi. Aşk ve daha önemlisi 'o' insan Allah tarafından verilen bir lütuf. Aşk gün geçtikçe sıkılmak değil, yıllandıkça güzelleşmektir. Sanki Tanrı fısıldamış bize 'siz birbirinize aitsiniz' diye. Çok şükür. Sevgi'yle.

Symbol.' Alıntı:

Sevdiğim insanla aramda çok tuhaf bi bağ var. Aşk bu kesinlikle bendeki, bağımlılık, takıntı vs değil. Resmen onu gördüğüm ilk an ondan nefret etmiştim yolda karşılaşmamak için o beni görmeden karşıya geçiyordum hemen ama içimden bişey ona bakmamı engelleyemiyordu. Bir süre böyle devam etti. Sonra aynı ortamda bulunduk, heyecanlanıyordum kimsede olmadığı kadar. Hayatımda ilk kez benim bu kadar istediğim birinin de gerçekten beni istediğini biliyordum, anlayabiliyordum. O öyle büyük bi duygu, bi his ki ondaki enerjiyle senin enerjin çarpışıyor resmen. Müzik zevkimiz, tarzımız, hobilerimiz altını çizerek söylüyorum herşeyimiz aynıydı, diğer insanlardan farklıydık. Etrafımdaki saçma insanların arasında resmen eşimi bulmuştum. Her insanı aşka inandıracak birisi olduğunu zannetmiyorum maalesef ki. Aynı kimilerinin zengin kimilerinin fakir olması gibi. Aşk ve daha önemlisi 'o' insan Allah tarafından verilen bir lütuf. Aşk gün geçtikçe sıkılmak değil, yıllandıkça güzelleşmektir. Sanki Tanrı fısıldamış bize 'siz birbirinize aitsiniz' diye. Çok şükür. Sevgi'yle.

Genişletmek için tıkla ...

Sen kime meftun, meftunun kimden mahrum, senin devanı kapan hilekar hangi cehennemde..
Sen bul kelebeğin kanadı. Hangi şeytan cennet, hangi melek nârın dipsiz zulmünde

Buraya da çakayım bunu:smash:

Hormonsal dopamin vs etkenleri bir kenara bırakıp durumu ruhsal olarak ele alırsak eğer dünya üzerinde bizlerle benzer frekansı taşıyan onbinlerce insan var. Bu bir çoğunluk çünkü o kişi bahsedildiği gibi tek olan "ruh eşi" olsaydı biz onu bulana kadar göçüp giderdik bu dünyadan herhalde birde bulup anlaşırsan şükret. neyse.. Aynı frekansı taşıdığınız kişiyle aynı ortamda bulunmanız bile o çekimi uyandırıyor. Siz her ne kadar "yok ben almayayım" desenizde rüyanıza kadar girerler allarlar pullarlar paket yapar gönderirler o da işin kamera arkası bölümü. Aslına bakarsak aşk en ideal sınav olsa gerek ruhun olgunlaşması için çünkü etrafımızdaki kişileri bilinçli seçsek bile bu konuda bu pek mümkün görünmediğinden, yaradılanı severim yaradandan ötürü deyip boyun eğmek gerek sanırım.

DNK' Alıntı:

1.insan görmesi lazım önce,kalp gördüne aşık olur2.aşk parçalara ayırırsak Senve veyi buluruz3.bunları klavyedeki harfler dökebiliriz yani 32 harfle yaz? yaz? yaz?dddeee

Genişletmek için tıkla ...

Ben hiç görmeden aşık olduğumu biliyorum ama?

Aşk herkes için farklıdır. Birisi sesini duyduğuna aşık olur birisi gördüğüne, ki bence bu aşkta değildir. Aşk tarif edilemez olmalı, çünkü herkeste farklı olan bir şey, nasıl tarif edilebilir ki?

Serotonin,oksitosin,norepinefrin,testosteron,östrojen,adrenalin,dopamin,V1RL1 geni,melatonin,endorfin.
Evet aşkın parçalara ayırınca hammaddeleri bunlar. Yapay oranları yani tarifi henüz hazır değil o da zaman meselesi.

->Aşkın tarifi <-
Eğer...
Onu hatırladıkça başı göğe ermişçesine ya da asansör boşluğuna düşmüşçesine ürperiyorsa yüreğiniz...
Ömrü saatlere sıkışmış bir kelebek telaşıyla o hüzünden bu neşeye konup
kalkıyorsanız gün boyu nedensiz...
Ve her konduğunuzda diğerini iple çekiyorsanız bu hislerin...
Onunlayken pervaneleşen yelkovanlar, onsuz mıhlanıp kalıyorsa yerine, bir
akrep kadar hain...
Sınıfta, büroda, yolda, yatakta içiniz içinize sığmıyor, ondan söz edilince yüzünüz, sizden habersiz, mis kokulu bir ekmek dilimi gibi kızarıyor, mahcup somurtuyor veya muzip sırıtıyorsa ve o, her durduğunuz yerde duruyor, her baktığınız yerden size bakıyor, siz keyiflendikçe gülüp, hüzünlendikçe ağlıyorsa...
Dünyanın en güzel yeri onun yaşadığı yer, en güzel kokusu bedenindeki ter,
en dayanılmaz duygusu gözlerindeki kederse...
Hayat onunla güzel ve onsuz müptezelse...
Elmalar pembe, kiremitler pembe, gökyüzü, yeryüzü, onun yüzü pembeyse, kışlar ilkbaharsa, yazlar ilkbahar, güzler ilkbahar...
Her şiirde anlatılan oysa...
Her filmin kahramanı o...
Her roman ondan söz ediyor, her çiçek onu açıyorsa...
Bir anlık ayrılık, bir ömür gibi geliyor ve gider gitmez özlem saç diplerinizden çekiştirip beyninizi acıtıyorsa, iştahınız kapanıyor, iştahınız açılıyor, iştahınız şaşırıyorsa, iştahınız, hasret acısında bile karşı konulmaz bir tat buluyorsa...
Eliniz telefonda yaşıyor, işaret parmağınızla ha bire onu tuşluyor, dara düştüğünüzde kapıyı çalanın o olduğunu adınız gibi biliyorsanız...
Mütemadi bir sarhoşluk halinde, her çalan telefona o diye atlıyor, vitrindeki her giysiyi ona yakıştırıyor, konuşan birini dinlerken "keşke o anlatsa" diye iç geçiriyorsanız...
Kokusu burnunuzdan, sureti gözünüzden, sesi kulağınızdan, teni aklınızdan silinmiyorsa bir türlü...
Özlemi, sol yanınızda tek nüsha bir yasak yayın gibi taşıyorsanız gün boyu...
Hem kimseler duymasın, hem cümle alem bilsin istiyorsanız...
Onsuz geceler ıssız, sokaklar öksüzse...
Ayrılık ölüme, vuslat sehere denkse...
Gamze gamze tebessüm de onun içinse, alev alev öfke de; bunca tavır, onca sabır ve nihayetsiz kahır hep onun yüzü suyu hürmetine...
Uğruna ödenmeyecek bedel, gidilmeyecek yol, vazgeçilmeyecek konfor yoksa...
Dışarıda yer yerinden oynuyor ve "içeri"de bu sizi zerrece ilgilendirmiyorsa...
Nedensiz küsüyor, sebepsiz affediyorsanız ve bütün bu hallerinize siz bile akıl erdiremiyorsanız...
Kaybetme korkusu, kavuşma sevincinden ağır basıyorsa ve aşk, gurura baskın çıkıyorsa bu yüzden her daim...
Gece yarısı kadim bir dost gibi kucaklayan tanıdık bir şarkı, bütün acı sözleri unutturmaya yetiyorsa...
Her gidişte ayaklarınız "Geri dön" diye yalpalıyorsa ve siz kendinize rağmen dönüyorsanız, sınırsız, sabırsız, doyumsuz bir tutkuyla...
O halde bugün sizin gününüz!..
"Çok yaşa"yın ve de "siz de görün"üz.
Can DÜNDAR'dan...

şehvet , nefret , ihtiras , panik ... =)

Aşk sevgidir ve mantıktan uzaktır. Bilim ise mantıktır.Aşk'ın üzerinde düşünmek ne olduğunu anlamaya çalışmakla yapılmaz ki bu yanlıştır.Aşkı bilimselleştirmeyin.

Yorumunuzla yazım pek bağdaşmıyor ama çakmanızın sebebi neydi?

Baya geçti üzerinden, çok hatırlayamadım ama yazınız bana eskiden yazdığım birkaç satırı hatırlattı, herkesle mabette paylaşmak istedim. Hani burada kalsın manasında. Yanlış anlaşıldıysam kusura bakmayın.

Aşk ilahi kökenlidir nazen dünyada onun esintisini hissederiz,aşk ın insani olması mümkün değildir,üzerinde 3 kg bakteri olduğunu düşündüğüm birine nasıl aşık olabilirim.Piyasada aşk diye satılan mallar aşk değil bence ,aşk dünyada bir akıl tutulmasına neden olur.