Yıllardır olan birşey bu. Ciddi ciddi hiçbir zaman azalmadan aksine artarak etkileri oluyor. Dün gece çok değişik bir deneyim yaşadım. Hani tamam etkileri oluyordu ama ilk defa net birşekilde dur diyebildim. Sonra acısını fena çıkarttılar ama neyse. Bir arkadaşım bu yaşadıklarımı 'adımı' vererek başka birine anlatmış. Anlattığı kişi de sıkıntıdan alt rütbe varlık çağırmış bir işsiz. Neden insanlar sıkıntıdan heycan için varlık davet eder onu da bilmiyorum da neyse.
Anlattığını bilmiyordum.Adımın geçtiğini duydum bir yerde. Odaklandım konuşmaya arkadaşım olduğunu farkettim. Anlattığı kişi varlığa şöyle bir cümle kurdu. 'İnanma bebeye ne yaptığını bilmiyor o yalan söylüyor' gibi bir cümle kurdu. Sonra yanımda duran varlığa küfretti. O an resmen varlığın yüzünü tam göremesem de çok sinirlendiğini farkettim. Sonra odama birkaç varlık daha geldi. Resmen lampanın ışığı titreyip durdu. Sonra çocuk tekrar adımı andı. O an bilmediğim bir dilde kükreme duydum. Odadaki tüm enerji yoğunluğu kayboldu. Sonra arkadaşıma mesaj attım dedim lan deliriyor muyum delirmiyor muyum ancak şimdi anlayabilirim diye. Yazdım böyle böyle adımı vererek sen beni başkasına mı anlattın diye. Dondu kaldı evet dedi. Dedim çocuk şöyle şöyle dedi ve böyle biri dimi dedim. Sadece yardım etmek istedim dedi. Bir daha adımı anmasın. Varlığa küfretti dedim. Tamam uyarıyorum dedi. Daha ben telefonu bıraktım çocuğun bağırışını duydum küfretti. Ardından arkadaşımdan gene bir mesaj böyle böyle cocuk boğuluyor neler oluyor diye. Dondum kaldım. Odaklanıyorum çocuğa girilmeme izin verilmiyor. O an üzerimdeki varlıkların o odada olduğunu anladım. Geri gel diyorum gelmiyorlar. Çocuk da küfretmeye devam ediyor. Sonra ciddi anlamda telaşlandım hissediyorum çocuğun acısını. En sonunda kafamda bir ses yanlış çağırıyorsun dedi. Böyle böyle yapmalısın. Denemek istemedim ama yapmak da zorundaydım. Neyse dediği gibi yapmaya başladım. Başım çatladı resmen gözlerim felan sızlıyor kıpkırmızıydı açtığımda. Tekrar o şekilde emir verdim ama yaptığımın ne olduğuna dair bir fikrim yoktu. Sonra geri geldiler. Hala sinirlilerdi farkettim. Arkadaşım yazdı böyle böyle teşekkür ederim bir daha olmayacak diye. Neyse kapattım telefonu. Kafamdaki sesler arttı. Bütün gece de devam etti. Bilmediğim ama sanki anladığım bir dilde nasıl ama küfredercesine bağıra bağıra konuşuyorlar. Sadece bazen anlamam için kendi dilimde veya onlara yakın dilde cevap veriyorlar. Bütün gece uykumdan da uyandırıldım. Kalktım dayak yemiş gibiyim kaburgalarım ağrıyor. İğrenç ötesi bir deneyimdi. Gerçekten abi şansınız varsa bırakın böyle işleri iyi değil. İsteyerek bulaşmadım da doğuştan olan birşey. Resmen iğrenç ötesi ya.
Anlattığını bilmiyordum.Adımın geçtiğini duydum bir yerde. Odaklandım konuşmaya arkadaşım olduğunu farkettim. Anlattığı kişi varlığa şöyle bir cümle kurdu. 'İnanma bebeye ne yaptığını bilmiyor o yalan söylüyor' gibi bir cümle kurdu. Sonra yanımda duran varlığa küfretti. O an resmen varlığın yüzünü tam göremesem de çok sinirlendiğini farkettim. Sonra odama birkaç varlık daha geldi. Resmen lampanın ışığı titreyip durdu. Sonra çocuk tekrar adımı andı. O an bilmediğim bir dilde kükreme duydum. Odadaki tüm enerji yoğunluğu kayboldu. Sonra arkadaşıma mesaj attım dedim lan deliriyor muyum delirmiyor muyum ancak şimdi anlayabilirim diye. Yazdım böyle böyle adımı vererek sen beni başkasına mı anlattın diye. Dondu kaldı evet dedi. Dedim çocuk şöyle şöyle dedi ve böyle biri dimi dedim. Sadece yardım etmek istedim dedi. Bir daha adımı anmasın. Varlığa küfretti dedim. Tamam uyarıyorum dedi. Daha ben telefonu bıraktım çocuğun bağırışını duydum küfretti. Ardından arkadaşımdan gene bir mesaj böyle böyle cocuk boğuluyor neler oluyor diye. Dondum kaldım. Odaklanıyorum çocuğa girilmeme izin verilmiyor. O an üzerimdeki varlıkların o odada olduğunu anladım. Geri gel diyorum gelmiyorlar. Çocuk da küfretmeye devam ediyor. Sonra ciddi anlamda telaşlandım hissediyorum çocuğun acısını. En sonunda kafamda bir ses yanlış çağırıyorsun dedi. Böyle böyle yapmalısın. Denemek istemedim ama yapmak da zorundaydım. Neyse dediği gibi yapmaya başladım. Başım çatladı resmen gözlerim felan sızlıyor kıpkırmızıydı açtığımda. Tekrar o şekilde emir verdim ama yaptığımın ne olduğuna dair bir fikrim yoktu. Sonra geri geldiler. Hala sinirlilerdi farkettim. Arkadaşım yazdı böyle böyle teşekkür ederim bir daha olmayacak diye. Neyse kapattım telefonu. Kafamdaki sesler arttı. Bütün gece de devam etti. Bilmediğim ama sanki anladığım bir dilde nasıl ama küfredercesine bağıra bağıra konuşuyorlar. Sadece bazen anlamam için kendi dilimde veya onlara yakın dilde cevap veriyorlar. Bütün gece uykumdan da uyandırıldım. Kalktım dayak yemiş gibiyim kaburgalarım ağrıyor. İğrenç ötesi bir deneyimdi. Gerçekten abi şansınız varsa bırakın böyle işleri iyi değil. İsteyerek bulaşmadım da doğuştan olan birşey. Resmen iğrenç ötesi ya.