dynamic apnea
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 25 Haz 2008
- Mesajlar
- 2,596
- Tepkime puanı
- 165
- Konum
- somewhere outthere
- İş
- dış ticaret uzmanı
Benim anlatmaya çalıştığım insanların beğenilme çabasıdır. İnsanların bakış açısı artık ilişkiye girecek diye kendisini dişiye beğendirmek için dans eden kuşlara döndü. Karşındaki kişiyi önemsersin tabi ama bu onun istediği karaktere bürünmek ve onun hoşlanacağı cinsten değişime girmeyi gerektirmiyor. Herkesin bakış açısı artık dış görünüşten şekillenir oldu.
Çünkü bütün dizilerde güzeller seviliyor. Yakışıklılar başrol oluyor. Çünkü hep sevilmeyen ve ağlayan, aldatılanlar çirkin, yan karakter.
Çünkü romanlarda bile artık ilk sesine değil, gülüşüne değil, güzelliğine aşık oluyorlar, ilk çeken taraf o. Güzellik olmazsa karizma olmazsa devamı bile gelmiyor.
Çünkü artık gerçekten aşık olan da yok, beğeni için de dış görünüş lazım.
Çünkü hepimiz o sihirli kutuyu gerçek sanıyoruz. Ve ona inanıyoruz. Ben güzel olmazsam beni beğenmezler, o aldatılan kız olurum diyorum. Çünkü bu artık böyle..
Hepimiz ağlayarak samimiyet isterken, hala o iğreti makyajla tüm izleri siliyoruz.