Ölmek İstiyorum Bu Durumdan Nasıl Kurtulabilirim ?

Merhaba . 20 yaşındayım bazı psikolojik sorunlarım var ( Anksiyeti ,Obsesif kompulsif bozukluk,Depresyon ) şuanda 3 tane ilaç kullanıyorum ve hala ilaç tedavisine devam ediyorum . Bazı zamanlar içime ölmek hissi geliyor yani diyorum ki keşke ölsem şu hayattan kurtulsam gibi düşünceler geçiyor aklımdan sürekli olarak hayatın beni bir çıkmaza sürüklediğini hissediyorum bu düşünceler bana atak halinde vuruyor kimi zaman çok iyiyim müthiş enerji doluyum ama bir anda hayatım alt üst oluyor elimde olmadan bir anda hayatım kararıyor resmen ancak intihara teşebbüs yok sadece ölmek istiyorum bunu doktoruma söyledim kullanmış olduğum zestat 15 mg ilacımı 30 mg ye çıkarttı kendimi ilaçlara bağımlı yapmak istemiyorum bunu doktoruma söylediğim zaman ya ilacımı değiştirecek yada daha ağır dozda ilaç vericek .. Ne yapmam lazım ?

ilaçları bırak ve hayat amacını bul ,insanlara yardım etmek , doğayı korumak yada gerçekleri ortaya çıkarmak gibi kendini bir şeye ada bolbol kitap oku ama öyle sıkıcı dram kitabı falan değil, fantastik, saçmasapan, bol aşklı , orta acılı, orta şekerli ,hafif dramlı.. genelde kahramanların kötü ve zor hiç taktir edilmeyen hayatları senin hayatının ne kadar iyi olduğunu görmeni sağlar. hatta bir kitap yaz merak ettiğin şeylerin peşinden koş örneğin ufolar diskoveriy saynsı (üzgünüm nasıl yazıldığını bilmiyorum) aç sabah sabah ''nasanın açıklanmayanlarını'' izle harbi ilaç gibi gelir

Depresyonda bu tip düşünceler oluyor.Panik ataklı dönemimde pekçok işkencesinin yanında ölüm korkum vardı benimde.Hepsi geçiyor,bunu unutmayın ve inanın buna.Kötü düşünceleri önemsememeye çalışin.Her zaman iyileşeceğinizi düşünün.
İlaç konusunda ise ;eğer dogru ve faydalı ilaçlar ise dozunu arttırsada bağımlı olmazsınız.
Bende çok kuvvetli ilaçlar kullandım,hiçte bağımlı olmadım,şu an hiç ilaç kullanmıyorum.İlaç severimde ayrıca.Korkmaýın doktor kontrolundesiniz sonuçta,bağımlı olmazsınız.

İlaçları kullanın ya da bırakın demek bize düşmez çünkü ciddi bir şey ilaç konusunda bilgili kişilerden yardımını al .
Ama ölmek istemen konusunda yardım edilebilir.Öncelikle daha çok gençsin yaşayacak o kadar güzel günlerin var ki emin ol bunların hepsi geçici çık gez dolaş hayatın anlamını anla profilinde ki fotoğrafından da anlaşılacağı üzere Müslümansın aç kuran oku dua et bunlar çok rahatlatıcı şeyler .Hastalıkların hepsi geçer gençliğinde geçip gider onun için gençliğin tadını çıkarmaya çalış hayatta her ne kadar kötü şeyler olsa da onları ört bas edecek çok güzel şeylerde var Allahım kolaylık versin .

Doktoru bırakmak gibi birşey yapmayın, doktora gerek olmadığında o zaten sana git artık gelme der ve her isteyene ilaç vermez.
Tabi senin seçimin, durumun içinde ne kadar üzüldüğümü anlatamam, ölmek istemek ölmekten bile kötüdür
Tavsiye olarak beden ve zihin için psikiyatrisle devam etmen, ayrıca ruh içinde enerjini yükseltmen. Sorunların büyük çogunun enerjisizlikten olduğunı düşünüyorum.
Depresyon, çöküş, nedensiz üzüntü ve sıkıntıların sebebi genelde enerji yetmezliği oluyor. Senin yapabileceğin bir şey varsa , oda Enerjini yükseltmen. Daha iyi hissedeceğini düşünüyorum...

Bence biraz ilgiye ihtiyacınız var.Bu genelde sevgisiz insanlarda görülür.Ölmeyi istediğinizde insanlar size gerekli acımayı-evet bu doğru- ve ilgiyi geçici bir süreliğini aşırı dozda verecektir.Bu enerji sizi hayata tekrar bağlayacaktır lakin geçici olduğunu farkettiğinizde sizi aynı hızda aşağı çekecektir.Bu kısır döngüsellik sadece gerçek kendini sevmeyle bozulabilir.Ego değil, sevginin kişinin kendinde başlayanıyla.

20 yasinda bir insan 3 ayri ilac kullansin yetmesin doz 30 mg ciksin, cok sasirdim.

O ilac gurubu iyi degildir. Yani bazi hastaliklar vardir hastaligin fitratinda vardir depresyon bu tip hastalar kullanir bu seviyede ilaclari , siz ise gencecik bir insansiniz. Siz bilirsiniz ama sizin baska bir doktora görünmeniz lazim.

Bagimliliga gelince, bagimlilik yapmasa bile bagimlilik yapar, yani söyle siz o ilaci o yuksek dozda aliyorsunuz sorun ortadan kayboluyor aslinda sorun kaybolmuyor üstü örtülüyor, ve siz iyiyim diye ilaci birakirsiniz, biraktiginiz andan itibaren kisa bir sürede sorununuz oldugu gibi dönecek ve siz yeniden ilaca bas vuracaksiniz. Cok gencsiniz bu yasda o kadar lac almak dogru degil, doktorunuzada ayrica sasirdim..

Size geçmiş olsun. Bu saydığınız rahatsızlıkların bir olaya bağlı nedeni olur genellikle. Yani üzücü derin yara bırakan sebepler. Eğer böyle ise olayı kabullenmeye çalışın. Geri kalanlar zaten sayın la-edri nin dediği gibi. .

Osmanlı Torunu' Alıntı:

Merhaba . 20 yaşındayım bazı psikolojik sorunlarım var ( Anksiyeti ,Obsesif kompulsif bozukluk,Depresyon ) şuanda 3 tane ilaç kullanıyorum ve hala ilaç tedavisine devam ediyorum . Bazı zamanlar içime ölmek hissi geliyor yani diyorum ki keşke ölsem şu hayattan kurtulsam gibi düşünceler geçiyor aklımdan sürekli olarak hayatın beni bir çıkmaza sürüklediğini hissediyorum bu düşünceler bana atak halinde vuruyor kimi zaman çok iyiyim müthiş enerji doluyum ama bir anda hayatım alt üst oluyor elimde olmadan bir anda hayatım kararıyor resmen ancak intihara teşebbüs yok sadece ölmek istiyorum bunu doktoruma söyledim kullanmış olduğum zestat 15 mg ilacımı 30 mg ye çıkarttı kendimi ilaçlara bağımlı yapmak istemiyorum bunu doktoruma söylediğim zaman ya ilacımı değiştirecek yada daha ağır dozda ilaç vericek .. Ne yapmam lazım ?

Genişletmek için tıkla ...

Panik atak ile ilgili ilk konu açtığınızda size bir tavsiyede bulunmuştum ancak dikkate almadığınızı hissetmiştim.
Bilinçaltı terapisi yaptırmanız lazım kendinize ilaçlar çoğu kez geçici fayda sağlar kişi ilaç kullandığında beyindeki sinir uçları bir süre uyuşur ve sorunu hissetmez bazı insanlar bu süreçte sorunu bilinçaltında çözdükleri için kendilerini ilaç iyileştirdi sanır aslında hayır sadece ilacın verdiği kısa süreli o rahatlama aşamasında kişi bilinçaltında kendisine çıkış yolu hazırlar çoğu kişi ise bunu yapamaz.

Kendinize önce EFT yapın derim sitemizde eft bölümü mevcuttur sorunların üzerinde tek tek durun hatta o sorunların psikolojik sebeplerine odaklanın ve eft yardımıyla psikolojik sebepleri ortadan kaldırın.
Bunu yapmanıza rağmen bir sonuç alamıyorsanız ozaman sağlam bir bilinçaltı terapisi yaptırmanız gerekir kendinize bunuda her terapistim diyen yapamaz bence.

Öncelikle çok geçmiş olsun ve umarım tez zamanda geçer. Bu kadar derin kedere surukleyecek mutlaka bir ya da bir kac etken olabileceğini dusunenlerdenim bende. Ve kesinlikle kafanıza gore ilac birakmayin emin olun herkesin başına gelebiliyor. 1.evre aslında ben sağlıklı bireyim red etme oluyor, 2.evre bir çöküş, hayatınızın sonu gibi hissedilip doktora gidiliyor ve ölmek istiyorum dediğiniz an doktor ağır ilaçları dayıyor 3.evre kontrol vs ilac etkisinin azaldığını düşünmeniz ilaç dozaji artırılıyor 4.evre yeter diyorsunuz ben ilaclara bağımlı mıyım ve bu boyle artarak devam ediyor. . Öncelikle kabullenin ve tek hissetmeyin kendinizi.. bol yazın sacma sapan ne düşünüyorsanız yazın ve konusun anlatin doktorunuza , arkadaşınıza, kendinize anlatın. Iyilesmek senin elinde 20 yaşında ne güzel yaşlar ve bu zamanlar asla geri gelmeyecek .seni uzen seyler hep orda kalacak ama senin yaşların hep ilerleyecek. Bol yürüyüş, yapabiliyorsan sehir değişikliği cok iyi gelir. Ne kadar degerli oldugunu kendin icin farket ve inadına iyi ol hayat sen olsende devam eder olmesende . Sende yaşa yasamadigin milyonlarca sey vardir liste yap ve başla. .

Bahsettiğiniz hastalıkların hepsi bende var.. ölüm arzusunu bence bir kenara bırakın yaşam sevgisinin tüm hastalıkları yok edebileceğini bilmelisiniz doktorun verdiği doz çok yüksek geldi bence başka bir doktora gitmek daha iyi bir fikir olacaktır ayrıca psikolojik tedavi ilaçları beyinde hasar bırakabildiğini bir yerde okumuştum sevin gülün canınızın istediği şeyleri yapın genelde sizin sahip olduğunuz hastalıklar eve kapanan kişide bulunan hastalıklardır kümes hayvanı gibi yaşamayın dışarı çıkıp doğa ile biraz iç içe olursanız tüm bu sorunların azalacağını hissedeceksiniz :beta1:

Ölme arzusu ne yaparsan yap geçmiyor insan hayatı anlamlandirmak istiyor yapmayıncada arzu oluşuyor. Bu kadar basit olmamalı diyorsun en azından ben öyle diyorum.

Bilinçli ,kurallarına uygun yapılan hiçbir şey zararlı değildir.Su faydalıdır,suyu günde 10lt içerseniz zararlıdır.İlaç hangi hastalığın ilacı olursa olsun,iyi bir doktor kontrolunde ,doğru tedavi ile veriliyorsa ben ilaçların zararlı olabileceğine katılmıyorum.Dozuna gelince ;bu ilaca göre değişir.Bazı ilaç çok hafif olur doktor dozunu yükseltmek zoruda kalır,bu durum o dozla buhar olacağımız anlamına gelmez.Kimi ilaçta nokta kadardır ve zaten yeterlidir,doz yükseltmeye gerek kalmaz.Burda bu kadar detaylı ilaçlar hakkında bilirkişi gibi yazmayıda doğru bulmuyorum.Ancak beyine şu zararı verir,şu olur bu olur,bunları bu kadar biz bilemeyiz.Hasta ve doktor arasındadır bunun detayı.
Bende panik atak dönemimde ilk ilaca başladığımda ilaç sayım 4 idi.Çünkü sabaha kadar uyuyamıyordum(adını yazmam doğru olmaz)bir ilaç var doktorum onu verdi.Uyku ilacını 5 gün kullandırdı.Ve ben uyumaya başladım.Devamlı olarak tedavimi sürdürecek ilacım vardı ki bunu uzun süre kullandım.Aradaki dalgalanmalarım,ani ataklarım için bir ilaç daha verdi,acil ihtiyaçta kullandım.
Birde bende titreme ,ense kasılması çok oluyordu,öyle ki konuşma güçlüğü çekiyordum,çenem dişlerim birbirine vuruyordu.Öldürseniz daha iyi yaşamayan bilmez.Birde bunun için ilacım vardı.İlk süreçte bunlarla başladım.Sonra 2 ilaca indim.Bir tanesi sürekli tedavi amaçlı olan,diğeride arada ihtiyaç hissedersem alıyordum.Yani sabit aldığım 1 ilaç kalmıştı.(İlaç isimleri halen aklımda,sakıncası olabilir diye yazamıyorum.)
Yıllar geçti üstünden,tek bir ilaç kullanmıyorum,Allah'a şükür sağlığımda yerinde.Onu bunu bilmem,doğru doktor,doğru tedavi ile ilaca asla karşı değilim ve bu şartlarda her daim yararlı olacağından eminim.

Atalarımızın dediği gibi hatasız kul olmaz.. doktorlara körü körüne inanmakta aptallıktır bana göre tedavi için bir kaç doktora görünmek daha caziptir dozu yükselterek hastanın hayatına kalıcı zarar veren psikolojik tedavi ilaçları piyasada çok fazladır özellikle psikolojik tedavi ilaçlarına dikkat etmek gerekir içerisinde beyine uyarı veren maddeler var bu doz fazla olursa beyine zarar verir doktorlar bir çok şeyden bir haber olabiliyor başka bir doktora gitmek daha iyi bir fikirdir her psikolojik sorun için ilaca bağlanmakta yanlıştır bunların çoğu şehir hayatından kaynaklanıyor insanlar evlerinden çıkmamaktan ve doğa ile tanışmadığı için psikolojik hastalıklar artıyor mesela bir hayvanı hayatı boyunca ahıra kilitleyip sadece yem ve su versek hayvan psikolojik olarak depresyona girer bizdede aynı şey vardır doğa ile bütünleşmek bana göre bir çok psikolojik hastalığın tedavisidir

Geçenlerde forumda bir konu vardı, nefrete karşı sevgiyi kullanmayın; nefrete karşı nefreti kullanın diyordu. Nefret etmekten nefret etmek.
Yukarıda bahsedilenleri ben de şu anda hayatımda kullanmaya çalışıyorum. Ancak sizin bahsettiğiniz ruh hallerindeyken, bunları kullanamadım. Çok kısa süreli etkiler yaptılar ve sanırım kişiliğime biraz tersti. Ben bazı şeyleri yapabilmek için onunla savaşmayı daha faydalı buluyorum. Savaşmayı amaç ediniyorum, bunlar genelde olumsuz olgular oluyor. Ölmeyi istemek benim için olumsuz bir olgudur. Savaşmaya değer bir düşmandır. Kendinizi bir 'survivor' olarak görmeyi deneyin. Hayatınızdaki olumsuzlukları yenmeyi amaçladığınız düşmanlar olarak görün. Bir senseim, bana sürekli rehberlik yapan birisi yok yanımda ve kendimi sürekli pozitif tutamıyorum. Ancak konu ne olursa olsun o şey benim için yenilmesi gereken bir düşman olduğunda, onu yenmek için yeterli isteği ve enerjiyi kendimde buluyorum. Ölmeyi istemek, sizin düşmanınız olsun.

Öncelikle geçmiş olsun kardeşim,depresyon gibi psikolojik bozukluklar gerçekten çok zor bir durumdur.İnsan bazı şeyleri kafaya taka taka kendini hasta edebiliyor.Bazende bu tür hastalıklarda varlıklarında büyük payı oluyor.Ayrıca psikolojiyi ilaçlarla değil kafanın içinde çözmelisin.Yaşadığın kötü şeyler veya seni hasta eden şeyleri bırakıp unutmaya çalışmalısın.Ayrıca sen hastalanmadan önceki halini hatırlamaya çalışıp tekrar hiç psikolojik sorunlar yaşamamış gibi eskiye dönmeye çalışmalısın.Ölümü düşünmek belki senin kafanın içindeki en kötü düşüncedir.Sakın böyle birşey yapma hem dünyanı ve anneni babanı sevdiklerini de yıkarsın o zaman onların sağlığını da bozarsın ve senin buna hakkın yok ve dini inancını bilmiyorum ama hemde ahiretini yıkarsın.Onun için bunları düşünme ve ALLAH'ı an ki,onun yüce katından sana yardım gelecektir.Belki hz Eyyub gibi imtihan ediliyor olabilirsin.Sen o koskoca peygamberin çektiği kadarının belki 3 te 1 ni çekmemissindir.Hz Eyyub ne yaptı intihar mı etti,?Hayır sabretti ve mükafatını da aldı.

Maç durgun olabilir fakat bu yine de çıkmanız yerine, oynamanız gerektiğini değiştirir mi? Savaştasınız, her taraf düşmanlarla*kederlerinizle* ve cesetlerle dolu*acılarınızla* dolu. Onlara yenilip kaçmak mı istiyorsunuz yoksa savaşı kazanıp, onları sonsuza dek toprağa gömmeyimi?

Ölmeyi istemek daha fazla mutsuzluk'tan başka bir şeyi getirmiyor inanın bana. Öyle ki mutsuzluğun yanı sıra sevemeyen, güvenemeyen, duygusuz, sol kolu derin kesik izleri ile dolu olan birini getirdi bana.

Hortum gelir ama gittiğinde ortalık bıraktığın gibi olamaz malesef.
Umarım sevgi dolu, mutlu bir insan olursunuz.
Sevgilerimle.

Osmanlı Torunu' Alıntı:

Merhaba . 20 yaşındayım bazı psikolojik sorunlarım var ( Anksiyeti ,Obsesif kompulsif bozukluk,Depresyon ) şuanda 3 tane ilaç kullanıyorum ve hala ilaç tedavisine devam ediyorum . Bazı zamanlar içime ölmek hissi geliyor yani diyorum ki keşke ölsem şu hayattan kurtulsam gibi düşünceler geçiyor aklımdan sürekli olarak hayatın beni bir çıkmaza sürüklediğini hissediyorum bu düşünceler bana atak halinde vuruyor kimi zaman çok iyiyim müthiş enerji doluyum ama bir anda hayatım alt üst oluyor elimde olmadan bir anda hayatım kararıyor resmen ancak intihara teşebbüs yok sadece ölmek istiyorum bunu doktoruma söyledim kullanmış olduğum zestat 15 mg ilacımı 30 mg ye çıkarttı kendimi ilaçlara bağımlı yapmak istemiyorum bunu doktoruma söylediğim zaman ya ilacımı değiştirecek yada daha ağır dozda ilaç vericek .. Ne yapmam lazım ?

Genişletmek için tıkla ...

Evet, bende 7 yaşında babasını kaybetmiş bir kız çocuğu olarak ergenlik dönemimde bunları yaşamıştım. Eğer sıcak bakıyorsan benim en etkili kurtuluş yolum namaz kılıp kuran okumak olmuştu. Gerçekten şeytani vesveseleri duymazdan gelip kıldığınızda ve okuduğunuzda müthiş bir rahatlık geliyor. Hayatı farkediyorsunuz. Bende antidepresan ve uyku ilaçlarından kullanmıştım ama bana etki etmediler kullanırken ama bıraktıktan sonra eskiye oranla düzeldiğimi gördüm. Şuanda yine bir takım ruhsal sıkıntılar içerisindeyim. Hatta şeytan benimle çok uğraşıyor. Neler fısıldıyor kulağıma neler... Namaz kılayım diye düşündüğüm anda bir bakıyorum ki başka birşeyle uğraşmaya dalmışım ya da uyumuşum. Anında tedbirini alıyor kerata. Bence bir düşünün derim. İyi forumlaar!

20 yaşında birisi için ağır ilaçlar olduğunu tahmin ediyorum. Şu zamana kadar hiç ilaç kullanmamış biri olarak tabi ki bunun verdiği sıkıntıyı senin kadar anlayamam.
İçimden sana faydası dokunacak birçok öneride bulunmak geliyor ama bu durumda çaresiz kaldığım için üzüldüm.
İlaçların dışında bazen manevi açlığımızın yüksek olması da bu durumu tetikliyor sanırım. Senden sadece birkaç sene yaşlıyım, evet aynı sıkıntıları yaşadım, belki senin kadar belkide değil. İnancın ne yönde bilmiyorum, şahsen ne zaman beni var edenden uzaklaşsam hep bir sıkıntı içinde buldum kendimi. Dualardan ne zaman uzaklaşsam hep bir çaresizlik, elimdekilerin yetersiz geldiği hissi hep bunlarla doldurdum kafamı. Ne zaman bir beklenti içerisine girmeden içimden geldiğince, inancımın el verdiği kadar manevi boyutta kendimi doyurmaya çalışsam bir nebze rahatladım. Sana önerim sadece bu yönde olabilir. Kendini sevmeye çakış, seni sevenleri sevmeye çalış, sana değer verdiğini hissettiğin insanları sevmeye çalış. Bir şekilde bir şeyler yolunu buluyor güzel arkadaşım. Sadece biraz teslimiyet. Keşke elimden daha fazlası gelebilse senin için.

Psikiatristi ve tıbbi tedavileri mutlka sürdürün bu arada manevi ilham verici spritüel kaynakları okuyun bunlar ruh gücümüzü artırabilir her karanlığın bir sonu vardır ,bir psikiatrist bu kitapların hastalara iyi geldiğini(içeriğine inanmasada) söylemişti.