Psişik Kaçış

kıvep

Banlı Kullanıcı
Katılım
6 Şub 2010
Mesajlar
1,516
Tepkime puanı
30
-sınıfımda birinin cadı olduğunu düşünüyorum, bakışları başımı ağrıtıyor
-iş yerinden biri çok uğursuz bana engel oluyor
-bir arkadaşın kırıp dökmediği eşyam kalmadı
Günlük hayatta duyduğum şikayetler. Neticede birinin cadı büyücü satanist olduğunu düşünebilirsiniz. O kişi hakkında böyle olumsuz düşünmenizin sebebi, ondan negatif yaptırım almanızdır. Birini çok kızdırdınız bilerek yapıyor yada aslında kızgın olmayan normal bir insan istemsizce yapıyor, farketmez. Bir kişiden rahatsızlık hissetmeniz, zarar almanız, baş ağrıları, hastalıklı his ve kokular... tüm bunlar psişik saldırı altında olduğunuzun göstergesi olabilir. Yada olmayabilir :)
Biri sizin yüzünüze sana psişik saldırıyorum diye haykırarak ışın topu atmaz. Ayan beyan görülmez, hissedilir. Günlük hayatta usta bir hayalet saldırıyla karşılaşma ihtimali düşük. Denk geldikleriniz kolay fark edilir olanlarıdır. Bu nedenle
savaş yolunu değil savunma yollarından biri olan -kaçış- iyi bir tercih olur.


Arkanızdan kovalıyorlar gibi, hızlı deli gibi bir koşuş değil. Nereye, nasıl gideceğini bilerek yapılan siteratejik kaçıştır. En güvenli bölgeye, en güvenli yollardan kaçmaktır.

Karşımızdakini kandırmak yerine, tam zıttı bir yaklaşımla kendimizi kandırmak amaçlanır. Tehlike anlarında iç güdü şöyle söyler " o beni görmesin " bunun tam zıttı bir yaklaşımsa sudur " ben onu görmüyorum" .

Tehlike olarak gördüğümüz hedefle yüz yüzeyken, görmemek mümkün mü?
Hedefe asla bakmamalı, onu göremeyeceğimiz bir nokta bulmalıyız. Muhtemelen Sen onu görüyorsan, oda seni görüyordur. Katiyyen, görmemeli bakmamalı.
Bir insana bakışların çarpması bile fark edilir. İnsanlar sadece gözleriyle görmez birine bakmanızı koluyla, sırtıyla kafasıyla görülür. O beni görmüyor demeyin, gözleri sizi görmese vucudu görür. İnsanlar bakışları hisseder neticede.
İletişim kurmada bakmak temelken, iletişim kesilmesi amaçlanırken bakışların kesilmesi temeldir.

Oldu, bakışları koparmayı başardınız, ama kişi size bakıyor ne yapıcaksınız?
Ya onun görmediği bir yere gidilmeli yada ortamı terk etme imkanınız yoksa düşüncelerinizle terk edilmeli. İkiside fark etmez. Ortamı terk etmek daha az konsantrasyon isterken, ayni mekan içinde çok fazla konsantrasyon gerektirir.

Fiziksel olarak sakin olunmalı. Öfke, sinir, korku, heyecan yok. Eğer varsa sakinlik üzerine çalışılmalı. İnsan kendini kontrol edemezse, hiç bir şeyi kontrol edemez.
Ve bu çalışma sakinlik olmadan yapılamıyor maalesef... auranız renkten renge gecerken, sizin duygularınuzı etraftaki kediler köpekler bile fark ederken, insan gibi daha gelişmiş bir varlıktan nasıl saklanmayı bekleriz??
Sakin olma ilk adım, kendinize sakinliğin simgesi kişisel bir renk secebilirsiniz.

Evrende kaplayan fiziksel beden saklanamaz ama varlığımız saklanabilir bunu istiyoruz zaten, fiziksel beden hiç kımıldamadan mümkün olduğunca az hareketli durmalı. Bedenimizin varlığını çok az hissetmeli. Hem düşünceler hem beden sakinlikle donmalı, yok olmayı, görünmez olmayıı düşünmeyin. Bir şeyler imajine etmeye çalışmayın. Amaç, varlığımızı saklamaksa, varlığımız gecici süreyle durmalı.
Bu kadar olsaydı, herkes buda olurdu tabi, buda seviyesinde olmasada ana bir yöntemdir.
Gereksiz imajinasyonlar, saldırılar, düşmancıl tavırlar başlangıç seviyesi için uygun olmaz ve sizi ruhsal olarak zayıf düşürür. Tehdit gördüğünüz kişiyi az düşünmek en uygun çözümlerdendir. Düşünceleriniz karşınızdaki kişiye yol olabilir. Sizi kışkırtıp kızdırarak, onu düşünmenizi sağlar. Bir kişiyi negatif yada pozitif düşünmeniz fark etmez, yol açmak demektir. Saldırıyı yetenek sanan insanlar bilirler ki en iyi saldırı fiziksel temasla başlar. Açıklamak gerekirse, kişinin görüş alanına girmek, kişiyi kızdırmak üzmek ruhsal dalgalanmalar yaratmak, kişiyi düşündürmeyi sağlamak için en hassas olduğu noktalardan yaralamak yada yüceltmek. Bu şekildeki yol, bağ yapma aşamasında durdurabilirseniz ne iyi, en yetenekli kişinin bile ulaşıcak bağı yoksa, elinden bir şey gelmez.



Antreman için ayni ortamda evde olsada farklı odalarda olduğunuz kişiler seçilebilir. Bir süre sonra, evdeki varlığınız unutulup, ben seni evde yok sanıyordum gibi şaşkınlıklar alana kadar çalışılmalı. Tehdit anlarında yapılan pratik, sakin bir anınızda yapılan pratikten daha zordur. Sakin anlarınuzda yaptığınız çalışmaların hissini, gercek uygulama anlarına taşıyın. Çok çalışmakta bir yetenektir :)
 
Üst