ptaah
Kayıtlı Üye
Kahrolasın, ey dünyânın kulu, ey halkın kulu! Ey gömleğin, sarığın, dinarın,
dirhemin, övgünün ve yerginin kulu! Yuh sana! Her seyin dünyâ için. Her seyin
Rabbinden (CC) baskası için. Halvette ve celvette O’nunla (CC) berâber olma zevkin nerede?
Halbuki, O (CC) seni sâdece kendisine ibâdet etmen için yaratmıstır. Aklı, gönlü, kalbi ve
bilgisi olan kimse Rabbine (CC) ibâdet eder. Önemli islerinde O’na (CC) yönelir. Aklı
olmayan kimse ise böyle davranmaz; onun kalbini dünyâ sevgisi ve halk kaplar.
Sizden çoğu zâhiriyle müslüman olduğunu iddiâ eder, fakat kâfirlerin su sözlerini
söyler: “Bizim için hayat sâdece bu dünyâ hayâtından ibârettir; ölürüz ve diriliriz. Bizi
“dehrden” (zamandan) baska bir sey de öldürücü değildir.”96 Kâfirlerin çoğu bu sözü
söyler, sizden de böyle söyleyenler çoktur. Onlar bunu gizlerler, ama kendilerinden sâdır olan
fiillerle böyle söylerler. Onların benim katımda bile sivrisinek kadar değerleri, kıymetleri
yokken Hakk (CC) katında nasıl olur? Akılsızdır onlar. Zararı ve faydayı ayırdedecek
kâbiliyetleri yoktur onların.
Ey Allah’ın (CC) kulları! Ölümü ve ölümden sonrasını düsünün. Cenâb-ı Hakk’ı
(CC), halkı üzerindeki tasarrufunu, rubûbiyetini ve azametini düsünün. Ailenizden yalnız
kaldığınızda, gözler uyuduğunda siz bunları düsünün. Kalp, Allah-ü Teâlâ (CC) için düzelip
sapasağlam olunca, Allah-ü Teâlâ (CC) o kalbi alıs verisle, sebeplere sarılmayla uğrastırmaz.
Onu diğerlerinden ayırır, kurtarır. Düstüğü yerden kaldırır. Kapısının önüne oturtur. Lutuf
denizinde uyutur.
Ey Rabbinden (CC) yüzçeviren! Toz duman kalktığında göreceksin. Eğer O’na (CC)
dönmez, O’na (CC) yönelmez ve uyanmazsan, evinin haraplığını, Hakk’ın (CC) seni tutup
yakalayıvermesini yakında göreceksin.
Yazık sana! Đslâm gömleğin paramparça. Îman gömleğin pislik içinde. Îmânın çıplak.
Kalbin câhil. Sırrın bulanık. Sadrın Đslâm’a açılmamıs. Bâtının harap, ama zâhirin mâmur.
Sayfaların simsiyah. Sevdiğin dünyâ seni terkediyor. Kabir ve âhiretin yaklasıyor. Uyan, çok
yakında gideceğin yer konusunda dikkatli ol! Sonra bu mümkün olmayabilir. Belki de ölümün
bugün, hattâ simdi gerçeklesecek. Seninle emellerin arasına duvar konacak.
Ne istediğini bilene, harcadığı az ve hafif gelir. Muhabbette sâdık olan, mahbûbundan
baskasıyla berâber duramaz. Halktan biri: “Biz “Orada nefislerin çektiği ve gözlerin zevk
aldığı seyler vardır”97 âyeti ile cennet hakkında haberdâr olduk, bunun bedeli nedir?” diye
sorarsa ona deriz ki: “Allah (CC), mü’minlerden canlarını cennet mukâbilinde satın
aldı.”98 Nefsi ve malı teslim et ki, onlar senin için olsun.
Baska biri de söyle diyebilir: “Ben sâdece O’nun (CC) rızâsını gözetleyenlerden
olmak istiyorum. Kalbim kurbiyet kapısını gördü. O kapıdan içeri giren ve dısarıda olan
muhibler bana gösterildi. Onların üzerinde Melik’in elbisesi var. O kapıdan içeri girisin bedeli
nedir?” Ona deriz ki: “Her seyini harca, ver. Zevklerini, istek ve arzularını terket. Bu iste
kendinden fâni ol. Cenneti ve içindekini terket. Nefsi, hevâyı, hevesi bırak. Dünyevî ve uhrevî
arzu ve isteklerde yüzçevir. Her seyi terket ve kalbinin arkasına at. Sonra içeri gir. Đste o
zaman gözlerin görmediği, kulakların isitmediği ve hiçbir beserin kalbine gelmeyen seyi
göreceksin.
[Allah’ım (CC)! “Bize dünyâda da, âhirette de güzellik ver ve cehennem
azâbından bizi koru.” (Âmin)
Evliyalar Sultanı Abdulkadir Geylani Cilaul Hatır
dirhemin, övgünün ve yerginin kulu! Yuh sana! Her seyin dünyâ için. Her seyin
Rabbinden (CC) baskası için. Halvette ve celvette O’nunla (CC) berâber olma zevkin nerede?
Halbuki, O (CC) seni sâdece kendisine ibâdet etmen için yaratmıstır. Aklı, gönlü, kalbi ve
bilgisi olan kimse Rabbine (CC) ibâdet eder. Önemli islerinde O’na (CC) yönelir. Aklı
olmayan kimse ise böyle davranmaz; onun kalbini dünyâ sevgisi ve halk kaplar.
Sizden çoğu zâhiriyle müslüman olduğunu iddiâ eder, fakat kâfirlerin su sözlerini
söyler: “Bizim için hayat sâdece bu dünyâ hayâtından ibârettir; ölürüz ve diriliriz. Bizi
“dehrden” (zamandan) baska bir sey de öldürücü değildir.”96 Kâfirlerin çoğu bu sözü
söyler, sizden de böyle söyleyenler çoktur. Onlar bunu gizlerler, ama kendilerinden sâdır olan
fiillerle böyle söylerler. Onların benim katımda bile sivrisinek kadar değerleri, kıymetleri
yokken Hakk (CC) katında nasıl olur? Akılsızdır onlar. Zararı ve faydayı ayırdedecek
kâbiliyetleri yoktur onların.
Ey Allah’ın (CC) kulları! Ölümü ve ölümden sonrasını düsünün. Cenâb-ı Hakk’ı
(CC), halkı üzerindeki tasarrufunu, rubûbiyetini ve azametini düsünün. Ailenizden yalnız
kaldığınızda, gözler uyuduğunda siz bunları düsünün. Kalp, Allah-ü Teâlâ (CC) için düzelip
sapasağlam olunca, Allah-ü Teâlâ (CC) o kalbi alıs verisle, sebeplere sarılmayla uğrastırmaz.
Onu diğerlerinden ayırır, kurtarır. Düstüğü yerden kaldırır. Kapısının önüne oturtur. Lutuf
denizinde uyutur.
Ey Rabbinden (CC) yüzçeviren! Toz duman kalktığında göreceksin. Eğer O’na (CC)
dönmez, O’na (CC) yönelmez ve uyanmazsan, evinin haraplığını, Hakk’ın (CC) seni tutup
yakalayıvermesini yakında göreceksin.
Yazık sana! Đslâm gömleğin paramparça. Îman gömleğin pislik içinde. Îmânın çıplak.
Kalbin câhil. Sırrın bulanık. Sadrın Đslâm’a açılmamıs. Bâtının harap, ama zâhirin mâmur.
Sayfaların simsiyah. Sevdiğin dünyâ seni terkediyor. Kabir ve âhiretin yaklasıyor. Uyan, çok
yakında gideceğin yer konusunda dikkatli ol! Sonra bu mümkün olmayabilir. Belki de ölümün
bugün, hattâ simdi gerçeklesecek. Seninle emellerin arasına duvar konacak.
Ne istediğini bilene, harcadığı az ve hafif gelir. Muhabbette sâdık olan, mahbûbundan
baskasıyla berâber duramaz. Halktan biri: “Biz “Orada nefislerin çektiği ve gözlerin zevk
aldığı seyler vardır”97 âyeti ile cennet hakkında haberdâr olduk, bunun bedeli nedir?” diye
sorarsa ona deriz ki: “Allah (CC), mü’minlerden canlarını cennet mukâbilinde satın
aldı.”98 Nefsi ve malı teslim et ki, onlar senin için olsun.
Baska biri de söyle diyebilir: “Ben sâdece O’nun (CC) rızâsını gözetleyenlerden
olmak istiyorum. Kalbim kurbiyet kapısını gördü. O kapıdan içeri giren ve dısarıda olan
muhibler bana gösterildi. Onların üzerinde Melik’in elbisesi var. O kapıdan içeri girisin bedeli
nedir?” Ona deriz ki: “Her seyini harca, ver. Zevklerini, istek ve arzularını terket. Bu iste
kendinden fâni ol. Cenneti ve içindekini terket. Nefsi, hevâyı, hevesi bırak. Dünyevî ve uhrevî
arzu ve isteklerde yüzçevir. Her seyi terket ve kalbinin arkasına at. Sonra içeri gir. Đste o
zaman gözlerin görmediği, kulakların isitmediği ve hiçbir beserin kalbine gelmeyen seyi
göreceksin.
[Allah’ım (CC)! “Bize dünyâda da, âhirette de güzellik ver ve cehennem
azâbından bizi koru.” (Âmin)
Evliyalar Sultanı Abdulkadir Geylani Cilaul Hatır
