Ben de aranıza katıldım.

Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...

soulkeeper

Kayıtlı Üye
Katılım
1 Nis 2015
Mesajlar
8
Tepkime puanı
2
18 yaşımdayım. Ancak tüm dostlarını kaybetmiş yaşlı bir kimseden farkım yok. Fazlasıyla yalnız kaldım. İnsanlar benimle konuşmak istemiyor beni duymuyorlar sanki. Çocukluğumdan bu yana sürekli içine kapanığım. Saatlerce hayal kurardım yatağımda, geceleriyse karanlığa şarkı mırıldanırdım. Sonra uyurdum rüyalar görürdüm. 14 yaşımdayken astral seyahat deneyimim oldu. 15 yaşımdayken onlardan biriyle karşılaştım. Odamda uzanırken, ışık kapalı bir kulağımda kulaklık müzik dinliyordum. Çıtırtılar duydum bir şey odada geziniyordu. Telefonun ışığıyla odaya bir baktım bir silület hızlıca geçti. Yatağıma çekildim dua okudum ve gitmesini bekledim. Biraz daha gezindikten sonra gitti. O günden sonra her şey normal gitmeye başladı.
Fakat bu yıl... Herkesi kaybettim, garip rüyalar görüyorum, minik yansımalar görüyorum, yıllar öncesine ait gördüğüm yansımalar gerçek oldu. Hafızam, ezberim kuvvetli. En garibiyse bir iki kere oldu yaklaşık bir hafta boyunca, aklımdan geçenlerin, isteklerimin anında gerçekleşmesi. Uzun süredir okuyorum. Yakın zamanda, uyurken boynumdaki cevşenin çıkarılıp yere atılma durumu oldu. Kendisi çıkmıştır derseniz on kere denedim çıkaramadım. Ve o gün rüyamda Barış Manço'dan bir şarkının sözünü işittim. Sabah uyandığımda cevşenimin yerde olduğundan habersiz elime telefonumu aldım Instagram'a bakarken o günün Barış Manço'nun ölüm yıl dönümü olduğunu gördüm. Garipti. Son zaman gördüğüm rüyalarda sayılar, çizgiler, şekiller görüyorum. Yakınımda bir şeyler hissediyorum. Tahmin yürüttüğüm çoğu şey doğru çıkıyor. Hiç bilmemem gereken şeyleri öğrendim. Bir arkadaşın bu işlerle uğraştığını, nefret dolu olduğunu, Death Note izleyen varsa bilir, bir nevi Kira olduğunu öğrendim. Amaçsız yaşıyorum, garip gelebilir fakat karaktersizin tekiyim. Kim olduğumu bilmiyorum. Yalnızım, rüyalarda yaşıyorum. Bu arada aynada gözlerimin içine bakmaktan korkuyorum sanki aynanın içinden başka bir boyuta geçecek gibi oluyorum ürküyorum. Ben buyum, aranıza yeni katıldım. İlerleyen zamanlarda size sorularım olacak. Sağlıcakla kalın!
 

kıvep

Banlı Kullanıcı
Katılım
6 Şub 2010
Mesajlar
1,516
Tepkime puanı
30
18 yaşındasın, daha ne olduğun, kim olduğun karakterin oturmuş değil ben buyum dedin ya, 10 yıl sonra şu anki haline sen kimsin? Diye sorabilirsin.
Daha yetişkin biri olduğunda nasıl biri olduğuna daha net cevap verirsin. Şimdi karakterini sorsak, geçmişine bakıp, 14 yaşındaki bir çocuğun anılarını düşüncelerini anlatırsınız.
Çocuklar utangaç, yanlız ve kendini anlatamıyor olabilir, ama 18 yaşında biri olarak 14 15 yaşlarınızdaki halinizi düşünerek kendiniz halkında karar vermeyin, o zaman çocuktunuz.

İnsanlar kendilerine kimim diye sorduklarında gecmiş anılarını hatırlar, o anılardan kim olduğuna karar verir.
18 yaşındaki biri 15 yaşlarındaki anılarını hatırlar. 40 yaşındaki biride 30 yaşındaki anılarını.
Kim olduğunuza karar verirken, çocukken ki halinizi mi baz alıyorsunuz hala:D
Bir gün 70 yaşına gelirseniz, yaşlı kimselerin nasıl hissettiğinizi anlarsınız ve bu yaşınızdaki haliniz size küçük gelir :)

Yanlız şu hayaller kısmı beni cidden üzüyor, amaç yok, öyle boş yaşamak neden??
Yetişkinlerin dünyası çok zor, cehennem gibi, şimdi yaşlı hissediyorum desende gençsin vaktini boşa harcama, çocukluk anılarını unut gençliğini yaşa.

Bir sözde vardır, kendinizi kandırmayın, ne yapıyorsanız siz osunuz.
Yani ne olmak istiyorsan onu yap, buda hoşgeldin nasihatı olsun benden :)
 

madasin

Kayıtlı Üye
Katılım
2 Şub 2015
Mesajlar
359
Tepkime puanı
9
Hoş geldiniz genç arkadaş; Henüz biyolojik olarak hormonlarınız bile kendilerini tanımıyor. Onlar bile bir insan yarattıkları için heyecanlılar. Dünyaya bir armağan sunuyorlar. Kainatın en güzel canlısının inşasında, yapımında görevli olmanın havasını atıyorlar. Onlar da gençler. Onlar da sizinle olgunlaşacaklar. Biraz şans veriniz kendinize ve sizi geleceğe taşıyan bu harika sistemi yormayınız. Forumda size yararlı olacak sayfaları okuyarak başlayabilirsiniz. Eminim yapım bitince , siz sizden sonraki kuşağa bu dönemlerinde benim yaptığım gibi gülümseterek bakarsınız.
 

kıvep

Banlı Kullanıcı
Katılım
6 Şub 2010
Mesajlar
1,516
Tepkime puanı
30
Hoş geldiniz genç arkadaş; Henüz biyolojik olarak hormonlarınız bile kendilerini tanımıyor. Onlar bile bir insan yarattıkları için heyecanlılar. Dünyaya bir armağan sunuyorlar. Kainatın en güzel canlısının inşasında, yapımında görevli olmanın havasını atıyorlar. Onlar da gençler. Onlar da sizinle olgunlaşacaklar. Biraz şans veriniz kendinize ve sizi geleceğe taşıyan bu harika sistemi yormayınız. Forumda size yararlı olacak sayfaları okuyarak başlayabilirsiniz. Eminim yapım bitince , siz sizden sonraki kuşağa bu dönemlerinde benim yaptığım gibi gülümseterek bakarsınız.
Benden daha güzel anlattınız, bende bu mesajı vermek istemiştim :D
 

hazaR

Kayıtlı Üye
Katılım
30 Haz 2011
Mesajlar
2,233
Tepkime puanı
673
Konum
İstanbul
İş
Passenger.
Uzun zamandır böyle bir mesaj okumamıştım..
 

madasin

Kayıtlı Üye
Katılım
2 Şub 2015
Mesajlar
359
Tepkime puanı
9
Af edersiniz gülümseterek değil , gülümseyerek olacaktı. İyi forumlar.
 

freakfelon

Kayıtlı Üye
Katılım
20 Mar 2015
Mesajlar
47
Tepkime puanı
2
Konum
Türkiye/Antalya
İş
Öğrenci
Hoşgeldir Soulkeeper bende yeniyim mabette 18 yaşında anime dizi severi bir insanım ehehe ^_^ yalnız sana hoşgeldin tavsiyem olumlu düşünmeye çaba göster olacaktır, 20,21 yaşına geldi arkadaşlarım kuzenlerim hala darwincilik oynuyor güzel olanı görmeyi reddedip hayatı boş yaşıyorlar bence sen hayatın olumlu tarafına bakmaya çalış zaten kira bir düşüncedir Tsugumi Ooba'nın düşüncesi yani demek istediğim adam o karakteri iyi düşünseydi bizim kiramız iyi bir karakter olurdu sende kendini iyi biri olarak düşün yalnız hissettiğinde konuşacak kimsen olmazsa, ben buradayım yani konuşabiliriz sorunların hakkında elimden geldiğince sana yardımcı olmaya çalışırım,huzur sizinle olsun sevgili mabet üyeleri.
 

AJA

Elit Üye
Katılım
15 Haz 2010
Mesajlar
3,097
Tepkime puanı
548
Bu forumda bu yaşlarda ve kendisi yalnız hisseden çok üyemiz var :) Zamanla bu duygudan kurtulursunuz,kendinize bir amaç edinin zorlayın sınırlarınızı ve unutun tüm canınızı sıkan konuları anıları.
Bu arada 14 yaşlarınızda da aynı evdemiydiniz ?
 

soulkeeper

Kayıtlı Üye
Katılım
1 Nis 2015
Mesajlar
8
Tepkime puanı
2
14 yaşımdayken köydeydik aynı evdeydik.15 yaşımdayken ev değiştirdik. Umarım bir amaç edinirim ve her şey yeniden iyileşir. Aslına bakarsanız bu kadar karamsar değildim ben. Hayalleri olan ve onlara sımsıkı bağlı olan birisiydim. Sonra ne olduysa bu durumdayım umarım geçer ve özümü bulurum~

Her şey iyi olur umarım ve karakterim yerine oturur. Bunları okurken ve şu an ağladığıma inanamıyorum teşekkür ederim. Boğuluyor gibiyim ama gayret edeceğim yeniden teşekkür ederim.

Teşekkür ederim samimi ve arkadaşca yaklaşımın için. Bunları okuyarak güne başlamak beni ağlatsa da huzurlu hissettirdi^^ Söylediğin her şey için teşekkür ederim freakfelon.
 

Dankyy

Kayıtlı Üye
Katılım
7 Ara 2014
Mesajlar
121
Tepkime puanı
16
Konum
Batumi
İş
Meskalatör,enpeksiyon
nası birisin ibadet ediyonmu vb birazda ac dossuz kalanının dostu Allah olur mabette arkadas olabiliriz
 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
Üst