Ne istediğimizi nasıl anlayabiliriz?

dynamic apnea · 31 Mar 2015

The_King' Alıntı:
Ben kendimle mücadele etmekten bir şey yapamadım. Şöyle bir söz vardır ''Bitirmeyeceğiniz işe başlamayın'' ancak ben sürekli arada kalıyorum bir bıraktım tekrar girmeyeceğim bu siteye ve böyle konulara bir bakıyorum kendimi araştırırken buluyorum. Bilmiyorum bana korkunç geliyor ve korkuyorum. Özellikle de din kavramı yüzünden. Bunun için ne yapabilirim ?

Siteye girip çıkma konusunda sizi anlayabiliyorum, burada okuduklarımız bazen bizi gerçekten sarsabiliyor. Gerçeklerle yüzleşmek veya merak duygusunun tüm bedenini sarması bu sitede dolaşırken olağan şeyler

.Ama korktuğunuz şey nedir tam olarak hala anlayabilmiş değilim.

lviv angeles · 31 Mar 2015

Sevgili pembe pelerin;dilersen kişisel gelişim kitapları tanıtım bölümüne bakabilirsin.Sanada cevap olabilecek bir kaynak kitap paylaştım"Ruhsal Büyüme".Sorguladığımız pekçok şeye yanıt olabilecek türden.Belki yardımı dokunur.

PaRaNoiA · 31 Mar 2015

pembe pelerin' Alıntı:
Siteye girip çıkma konusunda sizi anlayabiliyorum, burada okuduklarımız bazen bizi gerçekten sarsabiliyor. Gerçeklerle yüzleşmek veya merak duygusunun tüm bedenini sarması bu sitede dolaşırken olağan şeyler .Ama korktuğunuz şey nedir tam olarak hala anlayabilmiş değilim.

Kendimi çok farklı bir yola girecek ve yaptıklarımdan pişman olacakmışım gibi hissediyorum. Sanki hayatımda ki herşey değişecek ve üstümde bir sorumluluk olacakmış gibi geliyor. Sanki geri dönüşü olmayan bir yoldayım gibi ve girersem asla çıkamam gibi düşünüyorum. İşte benim korkum tam olarak bu

kıvep · 31 Mar 2015

Ergenlik dönemi deyip gelir gecer sanmayın, bu dönemde kişiliğimiz oluşur ölene kadarda ayni kişilikte kalırız, bir uğraşı amaç bulsanda gecmiycek boşluklar vardır.galaksileri yesen genede dolmaz o boşluk. Cehennem husisi olarak, insanların içinde boşluk oluşturma birimi bile var

Ergenlik, yasla çokta ilgili değil, emekli olmuş biri bile bunu yasayabilir, insanların bu boşluk dediği şeyi.Beden-ruh çatışmasına gelirsek, bu konu bin yıldır tasavvuf adıyla tartışılıyor. Bunu yasamak için illa sufi mi oluruz? Hayır, normal insanlarda az biraz yasar bu çatışmayı. Bazıları çatışmanın içinde olmaktan mutlu olur, sairlik yapar. Bazısıda beden kısmını kabul eder, çatışmayı bitirir. Ben böyle yaptım, ruh kısmından vazgectiğimden değil, zaten çatışmaya harcanan enerji en sonunda bize kalırsa, o enerjiyle ruhumuzda doyar.

pembe pelerin' Alıntı:
bu sanırım biraz yaştan kaynaklanıyor,birşeylerin oturması için yaş çok önemli bir etken. Dediğiniz çok mantıklı, yaşanmış olduğu için denenmiş ve kanıtlanmış teori olarak algıladım insan insan olduğunu niçin kabul etmek istemez diye aklıma da bir soru takılmadı değil. Sanırım bu da ruh beden çatışmasından ileri geliyor.(dediğiniz gibi) Bu da büyük bir güce sahip olan ruhun bedene hapsolmuşluğunun farkına varmasından dolayı. Bu farkı farkettiğim zamanlar genelde meditasyon yapıyor veya müzik dinliyor oluyorum. -Sevgili albus'un müzik kutusundan- o yüzden hep meditasyon yaparken ölüp bedenimden kurtulmak istiyormuşum. Ama yapmam gereken bedenimle ruhumu uzlaştırmak.. Yoksa tekamülü tamamlayamam öyle değil mi:/

dynamic apnea · 31 Mar 2015

The_King' Alıntı:
Kendimi çok farklı bir yola girecek ve yaptıklarımdan pişman olacakmışım gibi hissediyorum. Sanki hayatımda ki herşey değişecek ve üstümde bir sorumluluk olacakmış gibi geliyor. Sanki geri dönüşü olmayan bir yoldayım gibi ve girersem asla çıkamam gibi düşünüyorum. İşte benim korkum tam olarak bu

Olgunlaşmışsınız ve şimdiye kadar hayatınızdaki hiç yerinden oynamamış temel taşları (fikir yapınızı) sorgulamaya başlamışsınız gibime geldi. Şimdiye kadar onlarla beraber büyümüşsünüz, kimliğinizin bir parçası onlarmış ama onlardan şüphe duyup sorgulamaya başlayınca birden kendinize yabancı hale gelmişsiniz. İnsan bilmediği şeyden korkar, siz de kendinizden ve düşüncelerinizden korkmaya başlamışsınız. Bu çoğu düşünen insanın başına gelebilen birşey

fazla derine dalmayın derin, bu laftan her ne kadar nefret etsem de.. Yoksa bir süre sonra size fayda vermeyecek şeyleri de didikleyip zihninizi boşa yorarsınız..

PaRaNoiA · 31 Mar 2015

pembe pelerin' Alıntı:
Olgunlaşmışsınız ve şimdiye kadar hayatınızdaki hiç yerinden oynamamış temel taşları (fikir yapınızı) sorgulamaya başlamışsınız gibime geldi. Şimdiye kadar onlarla beraber büyümüşsünüz, kimliğinizin bir parçası onlarmış ama onlardan şüphe duyup sorgulamaya başlayınca birden kendinize yabancı hale gelmişsiniz. İnsan bilmediği şeyden korkar, siz de kendinizden ve düşüncelerinizden korkmaya başlamışsınız. Bu çoğu düşünen insanın başına gelebilen birşey fazla derine dalmayın derin, bu laftan her ne kadar nefret etsem de.. Yoksa bir süre sonra size fayda vermeyecek şeyleri de didikleyip zihninizi boşa yorarsınız..

Sanırım en doğrusu bu, bazı şeyleri kendime kabul ettirdiğim doğrudur alışkanlıklarım da bu şekilde beni etkiliyor ama tıkanıyorum ve yapsam mı yapmasam mı bilemiyorum kendimden düşüncelerimden korkuyorum düşünmemek iyi ama nereye kadar içimizde olan bu mücadeleyi nasıl sonladıracağız ?

dynamic apnea · 31 Mar 2015

kıvep' Alıntı:
Ergenlik dönemi deyip gelir gecer sanmayın, bu dönemde kişiliğimiz oluşur ölene kadarda ayni kişilikte kalırız, bir uğraşı amaç bulsanda gecmiycek boşluklar vardır.galaksileri yesen genede dolmaz o boşluk. Cehennem husisi olarak, insanların içinde boşluk oluşturma birimi bile var Ergenlik, yasla çokta ilgili değil, emekli olmuş biri bile bunu yasayabilir, insanların bu boşluk dediği şeyi.Beden-ruh çatışmasına gelirsek, bu konu bin yıldır tasavvuf adıyla tartışılıyor. Bunu yasamak için illa sufi mi oluruz? Hayır, normal insanlarda az biraz yasar bu çatışmayı. Bazıları çatışmanın içinde olmaktan mutlu olur, sairlik yapar. Bazısıda beden kısmını kabul eder, çatışmayı bitirir. Ben böyle yaptım, ruh kısmından vazgectiğimden değil, zaten çatışmaya harcanan enerji en sonunda bize kalırsa, o enerjiyle ruhumuzda doyar.

Evet, bu çatışmadan ne kadar rahatsız olsak da bundan faydalandığımız oluyor arada

Ben kavgayı sonlardırmayı düşünmedim aslında hiç, çünkü cevabı bulamazsam yaşayamam gibi geliyor. Ben bıraksam da yine birşey çıkacak ortaya, bir sessizlik olacak, ben yine içindeki benle başbaşa kalacağım. Kavgayı devam ettirip kendimden vazgeçmeli miyim, yoksa kendimi kabullenip kafesimde oturmalı mıyım bilmiyorum:/

PaRaNoiA · 31 Mar 2015

pembe pelerin' Alıntı:
Evet, bu çatışmadan ne kadar rahatsız olsak da bundan faydalandığımız oluyor arada Ben kavgayı sonlardırmayı düşünmedim aslında hiç, çünkü cevabı bulamazsam yaşayamam gibi geliyor. Ben bıraksam da yine birşey çıkacak ortaya, bir sessizlik olacak, ben yine içindeki benle başbaşa kalacağım. Kavgayı devam ettirip kendimden vazgeçmeli miyim, yoksa kendimi kabullenip kafesimde oturmalı mıyım bilmiyorum:/

Şu an tamamen aynı sorundayız eğer bu sıkıntıyı içimizden gideremezsek sanırım kafesimizde oturmaya devam edeceğiz.

hazaR · 31 Mar 2015

pembe pelerin' Alıntı:
Ya yaptığımız şeyden mutlu değilsek?

İnsan mutlu olmak zorunda değil,ruhunuz buraya mutlu olmaya mı geldi ? Eğer inanıyorsanız diğer tarafa mutluluğunuz mu götüreceksiniz yoksa tecrübelerinizi yahut tekamülünüzü mü ? Şöyle bağlayayım olaya mutluluktan giriş yapmamız çok anlamsız,çünkü nefsimiz istemeyi asla bırakmaz,beynimiz de öyle.Dopamin denen hormon sürekli yeni şeyler keşfedince-tadınca salgılanır.-çoğu bağımlılığın altında yatan sebep-.
Konuda ki çoğu mesajı okumadım.Size verebilceğim tek tavsiye bireyselliğinizi keşfedin...

albus · 31 Mar 2015

bence insan mutlu olmalı. tamam zorunda değil. ama dünyanın yaşanabilir bir yer olması için mutlulukta lazım. sonuçta bu his var. bu hissi yaşamalıyız

hazaR · 31 Mar 2015

albus' Alıntı:
bence insan mutlu olmalı. tamam zorunda değil. ama dünyanın yaşanabilir bir yer olması için mutlulukta lazım. sonuçta bu his var. bu hissi yaşamalıyız

Hem evet, hem hayır.

dynamic apnea · 31 Mar 2015

albus' Alıntı:
bence insan mutlu olmalı. tamam zorunda değil. ama dünyanın yaşanabilir bir yer olması için mutlulukta lazım. sonuçta bu his var. bu hissi yaşamalıyız

Katılıyorum. Eğer bu his varsa yaşanmalı. He kaçınılması gereken hisler de var ama mutluluğu bunlardan sayamayız dimi

yare-i yarim · 31 Mar 2015

Sorununuzu doğru algılayabildimse eğer başka bir üyede aynı durumları yaşamıştı ve chillout'un ona verdiği bir cevap bu konuda bayağı aydınlatıcıydı yaşadığı durumun normal olduğunu söylemişti hislerin çekilmiş olması buraya ait olmama hissi vs hepsi açıklanmıştı o mesajı bulmanızı tavsiye ederim, belki o konudaki başka cevaplarda size biraz yol gösterebilir ( Buradaki cevaplar gereksizdir gibi bişey demiyorum yorum yapan arkadaşlarımız beni yanlış anlamasın )

İçimizdeki boşluğun neyle doldurulacağını bazen biz belirleyemiyoruz tekamülümüzü tamamlayınca kendisi karşımıza çıkıyor

PaRaNoiA · 31 Mar 2015

hazaR' Alıntı:
İnsan mutlu olmak zorunda değil,ruhunuz buraya mutlu olmaya mı geldi ? Eğer inanıyorsanız diğer tarafa mutluluğunuz mu götüreceksiniz yoksa tecrübelerinizi yahut tekamülünüzü mü ? Şöyle bağlayayım olaya mutluluktan giriş yapmamız çok anlamsız,çünkü nefsimiz istemeyi asla bırakmaz,beynimiz de öyle.Dopamin denen hormon sürekli yeni şeyler keşfedince-tadınca salgılanır.-çoğu bağımlılığın altında yatan sebep-.
Konuda ki çoğu mesajı okumadım.Size verebilceğim tek tavsiye bireyselliğinizi keşfedin...

Ben buraya bilgi öğrenmeye ve yeni şeyler keşfetmeye geldim araştırırken mutlu muyum ? evet çok mutluyum fakat alışkanlıklarım , kendimden korkmamdan ve sürekli birşey öğrenmeye başlayıp bu tehlikeli bu çok değişik diyip kararımdan vazgeçiyorum. Sanki yeni biri olacakmış gibi hissediyorum işin özeti farklılıklar bana korkunç geliyor. Ayrıca başıma bir iş gelecek diye düşünüyorum

hazaR · 31 Mar 2015

The_King' Alıntı:
Ben buraya bilgi öğrenmeye ve yeni şeyler keşfetmeye geldim araştırırken mutlu muyum ? evet çok mutluyum fakat alışkanlıklarım , kendimden korkmamdan ve sürekli birşey öğrenmeye başlayıp bu tehlikeli bu çok değişik diyip kararımdan vazgeçiyorum. Sanki yeni biri olacakmış gibi hissediyorum işin özeti farklılıklar bana korkunç geliyor. Ayrıca başıma bir iş gelecek diye düşünüyorum

Eğer içinizde mutlak inanç ve tanrı sevgisi varsa öğrendiniz her şeye göre kendinizi dönüştürürsünüz.Zaten kişi kendini dönüştüremezse öğrendiği hiç bir şey işe yaramaz.Bu yüzden ayaklarınız bastığı yol sağlam olsun.

kıvep · 31 Mar 2015

pembe pelerin' Alıntı:
Evet, bçatışmadan ne kadar rahatsız olsak da bundan faydalandığımız oluyor arada Ben kavgayı sonlardırmayı düşünmedim aslında hiç, çünkü cevabı bulamazsam yaşayamam gibi geliyor. Ben bıraksam da yine birşey çıkacak ortaya, bir sessizlik olacak, ben yine içindeki benle başbaşa kalacağım. Kavgayı devam ettirip kendimden vazgeçmeli miyim, yoksa kendimi kabullenip kafesimde oturmalı mıyım bilmiyorum:/

Kendini kabul edince, kafeste oturcağınımı sanıyorsun???
Bu konuda hiç bir şey söyleyemem, böyle düşünürsen, hayatın boyunca çatışıp hiç ilerleyemezsin. Çünkü ilerleyince yolun sonunda kafes olduğunu düşünüyorsun. Aslında şu mücadele bir kafes ama kabul etmek zor anlıyorum. Aşırı zor hatta imkansız bu çatışmadan vazgecmek , insanın kendi kendini ikna etmesi çok zor biliyorum ama kendini ikna edemediğin sürece hiç enerjinin olmadığı, hiç bir şeye gücücün yetmediği bir hayat sürülür. O kafes dediğin şeyden kurtulman için enerjinin olması gerek, ama bütün enerjini çatışmana harcıyorsun.
Kafanda yarattığın paradoxtan kurtulman için daha çok düşünmen yeni ihtimaller yaratman gerek, meditasyonlara dayan bence

dynamic apnea · 31 Mar 2015

kıvep' Alıntı:
Kendini kabul edince, kafeste oturcağınımı sanıyorsun???
Bu konuda hiç bir şey söyleyemem, böyle düşünürsen, hayatın boyunca çatışıp hiç ilerleyemezsin. Çünkü ilerleyince yolun sonunda kafes olduğunu düşünüyorsun. Aslında şu mücadele bir kafes ama kabul etmek zor anlıyorum. Aşırı zor hatta imkansız bu çatışmadan vazgecmek , insanın kendi kendini ikna etmesi çok zor biliyorum ama kendini ikna edemediğin sürece hiç enerjinin olmadığı, hiç bir şeye gücücün yetmediği bir hayat sürülür. O kafes dediğin şeyden kurtulman için enerjinin olması gerek, ama bütün enerjini çatışmana harcıyorsun.
Kafanda yarattığın paradoxtan kurtulman için daha çok düşünmen yeni ihtimaller yaratman gerek, meditasyonlara dayan bence

Kendimi kabul edince tam olarak ne olacak?

PaRaNoiA · 31 Mar 2015

hazaR' Alıntı:
Eğer içinizde mutlak inanç ve tanrı sevgisi varsa öğrendiniz her şeye göre kendinizi dönüştürürsünüz.Zaten kişi kendini dönüştüremezse öğrendiği hiç bir şey işe yaramaz.Bu yüzden ayaklarınız bastığı yol sağlam olsun.

Her şeyi tanrı sevgisine göre mi yapmak zorundayız ?

hazaR · 31 Mar 2015

The_King' Alıntı:
Her şeyi tanrı sevgisine göre mi yapmak zorundayız ?

İnancınızı bilemiyorum,tanrı sevgisi,içinizdeki iyilik,aydınlık...Çocukları sık sık gözlemleyin,ruhsal gelişimde gerçekten büyük rehberlerdir.Onlar her şeyi içlerinden geldikleri gibi yapar ve içlerinde sadece masumiyet vardır.OSHO'nun Çocuk adlı kitabını da okumanızı tavsiye ederim.

kıvep · 31 Mar 2015

Kendini kabul edince yasadığın şey kelimelerle anlatılamaz. Big bang olur, içsel olarak.3. Gözün açılır baska bir insan olursun. Sana verdiği bambaşka olur.
40 yaşında hala çatışma yasayan insanlar var, ömrü boyunca hiç ilerleyememiş çatışmanın esiri olmuş.
Onlar için 2 yol vardır ya kafeste köle olur yada düşünür isyan edersin. İsyanın farkındalık olduğunu, kabul etmeninde esaret olduğunu sanırlar. Ama bu 2 secenekli yolu yıkıp, paradoxu bozacak 3 hatta 4 şıklar yaratmak gerek. Ölene kadar bu 2 yol arasında çatışmak sadece enerji savurganlığı olur.
Benim söylediklerim bir şey değiştirmiycek çünkü birine bunu kabul et desem boğuluyormuş gibi reddeder kabul edince kafese girceğini sanır. Bu bizim kodumuz, sınırımızı aşmamamız için böyle düşünüyoruz.

pembe pelerin' Alıntı:
Kendimi kabul edince tam olarak ne olacak?

Ne istediğimizi nasıl anlayabiliriz?

dynamic apnea

lviv angeles

PaRaNoiA

kıvep

dynamic apnea

PaRaNoiA

dynamic apnea

PaRaNoiA

hazaR

albus

hazaR

dynamic apnea

yare-i yarim

PaRaNoiA

hazaR

kıvep

dynamic apnea

PaRaNoiA

hazaR

kıvep

Similar Threads

Hakkımızda

Online istatistikleri

Neler Yeni?

İletişim