Bir eroinman`ın MenziL ile alakalı yaşadıkları.

Selamun aleykum kurbanlar;İstanbulda ikamet eden teyzemlere cok sık ziyaretler yapardım,yolum her istanbula düştüğünde teyzemlere uğrardım.Onların hali vakti iyiydi avcılarda oturuyorlardı ve eniştemde müteahitti,Birde teyze oğlum vardı,içki,uyuşturucu kullanırdı,babasından uyuşturucu almak için para isterdi,babası vermezse yere yatırır bıçağı bağazına dayardı,krize girdiğinde kimseyi tanımazdı,herkesin kabusuydu.Hiç bir tedaviye cevap vermedi,Benden her seferinde yardım istiyorlardı,ben menzile gitmesi gerektiğini söylüyordum fakat teyze oğlu yaklaşmıyor,menzile gideceğim bahanesi ile yol parası koparıp o na da uyuşturucu alıyordu.Ben ise onlara dua etmelerini Allahu tealanın yardım edeceğini söylüyordum.Bakınız sadatlar neler yapıyor bundan sonrası ibretlerle dolu bir yazı iyi okuyun kurbanlar.(bizat teyze oğlunun dilinden yazıyorum)

-Bir gün eve gidiyordum,uyuşturucu satan arkadaşımı gördüm,bana ihtiyacın varsa 10-15 gram esrar vereyim mi dedi,bende hayır evde az bir miktar var onu bitireyim sonra gelir alırım dedim.Eve vardım biraz uyudum sonra kalktım,esrarımı sakladığım yere baktım yerinde yoktu,çok canım sıkılmıştı,meğer daha önce içmişim haberim yoktu,saatte bayağı geç olmuştu,gece 2-3 sıralarıydı.Kafam yerinden fırlayacaktı,ağrılarım arttı,ağzım kurudu.Doğruca dışarı çıktım eczane bulup ağrı kesici alacaktım belki bu sayede krizi biraz hafifletebilirdim,diye düşündüm.
Nöbetçi eczane ararken bir tane buldum tam eczaneye yaklaşmıştım ki ''İşte bu adam eczaneyi soyan hırsız!!! diye bir ses duydum,polisler geldi beni yakaladı apar topar aldılar karakola götürdüler.Ben hiç bir şey anlamamıştım,fakat sadece kafam bir milyon olmuştu,nezarette sabahladım.Beni sabah doğruca savcıya götürmüşler artık orda ne olduysa hatırlamıyorum doğruca beni ceza evine attılar.Cezaevinde ilk günümdü,kendi kendime ben ne yapıyorum burda, nasıl buraya geldim diye düşünürken,koğuşun kapısı açıldı baktım kim geliyor diye,üzerinde cüppesi bulunan,başında sarığıyla heybetli biri içeri girdi,doğruca yanıma geldi,oturdu.Bana ''oğlum sen suçsuzsun,seni buraya yanlışlıkla attılar fakat biz seni burdan çıkaracağız merak etme iki gün sonra serbestsin''.dedi.Ben efendim sizde kimsiniz?dedim.''Ben Menzilde İkamet etmekteyim,İsmim GAVS-İ SANİ (KSA) DERLER .Sen burdan çıkınca doğru bize gel unutma ama dedi.Ben olur efendim mutlaka geleceğim söz dedim.Gerçektende iki gün sonra savcı beni çağırdı gerçek suçlular bulunmuş ve beni serbest bıraktılar.

Öyle aylak aylak geziyordum avcılarda,birden gözüme E-5 deki cami ye ilişti doğruca camiye gittim abdest aldım daha ezana bir saatten fazla vardı,içeri girdim camide kimse gözükmüyordu,daha sonra ileriye baktım mihrapda biri duruyordu bana parmağıyla işaret ediyor''gel gel ''diyordu yaklaştım kendisine doğru birde ne göreyim hapisde gördüğüm zat.Bana;''hani bize gelecektin,seni bekliyorum doğruca bize gel.dedi.peki efendim dedim.
Ama nasıl gidecektim,babam bana asla para vermez,menzile gideceğim desem asla inanmazdı.Doğruca esenlere gittim otogara,adıyaman otobüsüne gidip,yolda kaldım param yok beni bedava götürebilirmisiniz dedim,yalvar yakar kabul ettirdim.kahtaya varmıştım,bir minübüse dur çektim durdu beni aldı menzile getirdi.Vakit öğle vakti idi ezan yeni okunuyordu,ben cami avlusuna girdiğimde birde ne göreyim istanbulda gördüğüm zat (Gavsi sani hz.)bana baktı tebessüm etti,bir anda neye uğradığımı şaşırmıştım,acaip bir hal oldum,dünyadan sıyrılmıştım adeta,kainatta bir o var birde ben varım zannediyordum,Öyle güzeldiki seyretmeye doyamıyordum,içimde aşk şiirleri okuyordum,öyle mısralar söylüyordum ki kendim dahi hayret ediyordum.Elinden tevbe aldım,adap yaptım,uyuşturucu namına bişey hatırlamıyordum,herşeyi unutmuştum,bir molla bana sureleri ve namazı öğretti,orda bir ay kaldım.Gavsımız bana bağda iş verdi sürekli orda hizmet ettim..
Bir ara ailem aklıma geldi telefon actım ben menzildeyim merak etmeyin iyiyim,en kısa zamanda size geleceğim ve helallik dileyeceğim dedim.çok şaşırmışlardı.
Not:Şimdilerde bu kardeşimiz üst düzey haller içersinde yaşamına devam etmektedir.

ALINTIDIR

Bende menzil tarikatine üyeyim. Yani nakşiyim tam 15 yıl uyuşturucu kullandım şu an 4 yıldır çok şükür temizim. Hiç aklıma bile gelmedi tevbe aldıktan sonra tam tersi sanki hiç içmemiş gibiyim. Arkadaşlar o büyük evliyayı ziyaret edin. Önceden zebani gibi olan ben şimdi biri bana küfretse cevap vermiyorum. Bizi dostlarıyla terbiye eden Rabbime sonsuz şükürler olsun. Menzile gidipte büyüden, musallattan ve uyuşturucudan kurtulan benim gibi yüzbinlerce örnek var. Allahdan başka yar yok. İnanın buna ne dua ettiysem verdi ya daha iyisini verdi yada istediğimi. Dua dan büyük ne büyü var ne başka birşey. Rabbinize bir olan Allaha inanarak için için dua edin ve ona teslim olun sırtınızdaki bu dünya hayatının yükünü bırakın. Rabbinize dayanın ondan daha büyük bir destekmi var. Ona dayanan zayi olmaz. Allahın ipine sımsıkı sarılın bu dünyada da insan cennet hayatı yaşıyor. Tabi bu sizin teslimiyetinizle alakalı. Ben şöyle dua ediyorum Ya rabbi ben kendime sahip olamıyorum sen bana sahip ol. Ben nefsime sahip olamıyorum sen ona sahip ol. Ben acizim ve aciziyetimi hiçliğimi zayıflığımı biliyorum ve itiraf ediyorum. Sen benim sahibimsin sen herşeye gücü yeten tek bir ilahsın övülmeye ve sevilmeye layık olan tek sensin ancak senden istiyor ve yanlızca senden dileniyorum. Beni başkasına muhtaç etme, sana muhtaç olmak ve sana secde etmek bana ancak kıvanç ve şeref verir. Beni terbiye eden rabbime şükürler olsun. Şükretme şansı veren rabbimede şükürler olsun. Amin..

Kurban ALLAH senden razı olsun.Ne mutlu sana ALLAH a ulaştıran yolu bulmuşsun,kapısına varmışsın,o mübarek veli zatın elinden tutmuşsun.ALLAH senide,bu fakiride,ve tüm sofileri bu kapıdan ayırmasın ve dileyen herkese gidip görmek,havasını teneffüs etmek nasip etsin inşallah.

Liseden bir arkadaşım vardı yıllar evvel, irtibatı hiç koparmadık.Bu arkadaşım bir alkolikti belki uyuşturucuda kullanıyor olabilir vebaline girmek istemem,zinaya pek düşkündü,ben onu bu yoldan alıkoymaya çalışıyordum biraz aşırıya gidiyordu.. sonra gidiş hikayesini tam olarak bilemesemde bu çocuk ile üniversitede karşılaştık o ara irtibatımız var yok gibiydi bir baktım namaz vakti olunca hadi gel dedi, nereye dedim namaza.. nasıl yani dedim bir anlat bakalım ne olduda imana geldin? işte duymuş yakınlarının telkiniyle işte orada bir sır vardır git inşallah alkolü,zinayı bırakacaksın vs gibi telkinlerde bulunulmuş, bizim ki gidiyor inanın geldiğinde tanınmazdı, yüzüne Nur gelmişti,o karşılaşmamızdan 6 ay sonra haberi geldi. Kaza geçirmiş kurtulması mucize motorda arkadaşıyla gidiyorlarken kaza olmuş, bu kardeşim hafızasını kaybetti bir süre, ölümlerden döndü.. Ama ben onun adına sevindim, yav böyle birşey için sevinilirmi diyenleriniz olacaktır, ben inanırım ki sonsuz merhametli bir Rabb'imiz var ve hastalıklar,kazalar,belalar eliyle (sabır ettiğimiz sürece) günahlarımıza kefaret olunuyor.. Rabbim bizlerinde hesabını kabire,mahşere bırakmasın, bu dünyada günahlarımıza kefaret olunsun,şu mübarek günlerde dileğim budur, tüm benim gibi arafdaki kardeşleri doğru yola iletsin belki bu menzil tarikatı ile bizlerin Dünyası'nıda ahiretinide cennet eylesin, AMİN.

Amin inşallah kardeşim.Bu kapının çok sırları var,çokça manevi nimetleri var.İnanmayan gidip görür.o zaman haksız olmadığımız anlaşılır.dünyanın her yerinden,ta kutuplardan bile oraya insanları getiren şey ilahi muhabbettir.o kadar yolu sırf o veli zatı,ALLAH dostu evliyayı görmek için geliyorlar.arkasında namaz kılıyorlar.ve onu görmek,kötü alışkanlıkları olanların 360 derece dönmelerine yetiyor.bu olaylar sadece onu görmenin sonucudur.oysa normal zahiri ilme sahip vaizler saatlerce camide vaaz ederler,cemaat can kulağı ile dinler.dışarı çıktıklarında herkes kendi işine dalar yine.zaten insanı etkileyen kal dili değil hal dilidir.insan haliyle örnek olabilmeli.