Kur’an-i kerîm’de anilan bazi peygamberlerin yalnizlik deneyimleri

codzombi

Kayıtlı Üye
Katılım
12 Kas 2011
Mesajlar
1,169
Tepkime puanı
119
ÖNSÖZ
Köklü bir geleneğe dayanan tasavvuf, özünde bir eğitim müessesesidir.
Birey, tasavvufî terbiyenin nihayetinde, potansiyelinde var bulunan eşref-i mahlûkat
niteliğini açığa çıkarır. Bir “gönül eğitimi” öngören tasavvuf için, çeşitli terbiye
metotlarının kullanıldığını müşâhede ediyoruz; zikir, râbıta, sohbet vb. bu
cümledendir. Tasavvufî eğitimin temel unsurlarından biri olan uzlet, disiplinli bir
yalnızlığı ifade eder. Sûfî, uzlet marifetiyle sosyal hayatın süregelen hengâmesinden
sarf-ı nazar ederek, gerçek gündemine odaklanma inisiyatifini edinir.
İnsanlığın ilk mürebbîleri olan peygamberlerin, gerek risâlet öncesi gerekse
risâlet sonrasında “el-Rabb” tarafından nasıl terbiye ve takviye edildikleri son derece
önemlidir. Diğer islâmî ilimlerde olduğu gibi tasavvuf tarihinde de peygamberlik
kurumu bir yandan söz konusu ilimlerin kaynağını teşkil ederken, diğer yandan,
metodolojilerinde vazgeçilmez kurucu bir unsur olarak ağırlığını hissettirir.
Bu çalışmada, bir tasavvuf pratiği olan uzletin, peygamberlerin
yaşamlarındaki izi sürülmeye gayret edilmiştir. Konu, Kur’an-ı Kerîm’de anılan bazı
peygamberler ile sınırlandırılmıştır. Çalışmamız bir giriş ve iki bölümden
oluşmaktadır. Girişte, yalnızlığın felsefî ve psikolojik yönleri ile uzletin yeri, süresi
ve şekline değinilmiş, birinci bölümde, yalnızlık ile ilgili kelimelere ve
mutasavvıfların yalnızlığa dair düşüncelerine yer verilmiş ikinci bölümde ise
peygamberlerin yalnızlığı işlenmiştir.
vii
Peygamberlerin yalnızlığı olgusunun, “kendisinin bile ücrâsında yaşayan”
ve yalnızlığı, yoluna pusu kurmuş bekleyen bir düşman gibi algılama eğiliminde olan
modern insanı, aydınlık bir ufkun eşiğine getirebileceği kanaatini taşımaktayız.
Ayrıca uzlet ile peygamberlerin yalnızlığı arasında bulunan paralelliğe,
çalışmamız ile dikkat çekilmesinin, İslâm tasavvufunun otantisitesi tartışmalarına
katkıda bulunmasını ümit etmekteyiz.
Bu çalışmanın temeli, tez danışmanım Prof. Dr. Ethem CEBECİOĞLU’nun
bir dersinde uzlet ile ilgili konuşmaları esnâsında atılmıştır. Hocamın öneri, destek ve
cesaretlendirmeleri olmasaydı, bu çalışma da olmazdı. Kendilerine sonsuz
müteşekkirim. Ayrıca. çalışmaya ilgisini esirgemeyerek her görüşmemizde önemli
katkılarda ve kritiklerde bulunan muhterem ağabeyim Arş. Gör. Vahit GÖKTAŞ’a
da şükran borçluyum.
Selahattin GÖLBAŞI


İndirmek için tıklayınız...: Ekli dosyayı görüntüle 5859
 
Üst