Bir yol gösterin lütfen...

Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...

ylvis

Kayıtlı Üye
Katılım
21 Eyl 2013
Mesajlar
12
Tepkime puanı
6
Konum
Kocaeli
Merhaba.
Sizlere danışmam gereken bir konu var.
Yaklaşık 7 yaşındayken bir anda saçlarım dökülmeye başladı. Neredeyse tüm doktorlara gittik ve ilaçları kullandık ama hiç bir faydasını görmedim. Hiç bir doktor neden döküldüğüne dair tam bir sebep veremiyor. Ayrıca yaptıkları testleride geçtim ama bir sonuç yoktu. Okuldaki veya çevremdeki çocuklar tarafından saçım yüzünden zaten parmakla gösterilip gülünüyordum birde doktorun yaptığı -hormonlarla alakalı bir testti sanırım tam hatırlayamıyorum- test yüzünden resmen davul gibi olmuştum şişmiştim bu sefer dahada gülmeye başlamışlardı. Stresten diyorlardı ama 7 yaşındaki küçücük bir çocuk saçlarının dökülmesini sağlayacak kadar ne stresi yapmış olabilirdiki? Ailem beni seviyordu okuldada sorun yoktu maddi durumumuzda kötü değildi ama bilmiyorum işte. İlk zamanlar yaklaşık 5 yıl boyunca peruk almadı ailem bana. Nedenini bilmiyorum. Kafamı saklamak için bone veya bandana tarzı şeyler takarlardı. Oda ne kadar koruyabilirdiki saçsız kafamı zaten. Bi elim sürekli kafamda gezerdim. Çünkü elimi çektiğim gibi kafamı açacaklarmış gibi gelirdi. Bir çok kezde oldu zaten bu. Serviste eve giderken benden biraz daha büyük erkek çocukları ellerine geçen her fırsatta bonemi çıkarmaya çalışırlardı. Çoğu kezde başarılı olmuşlardı. O anları hatırlamak bile istemiyorum. Resmen beni farketmesinler diye koltuğa yapışır hareket etmezdim.
Sonra bir ara babamın bir arkadaşı sarımsak sürmemizi önerdi. Annemde ilk kafama jilet sürüp sonra sarımsağı bastırıyordu. Adam böyle demişti. O kadar çok yakıyorduki kafamı o acıyla savaşmaya çalışırken aklımda sürekli kafamı yerinden söküp atsam bu acı bitermi diye düşünceler dolaşıyordu. Her akşam uyguluyorduk bunu. Her ne kadar istemediğimide söylesem bir faydası yoktu. Yapmak zorundaymışız. Ama oda bir işe yaramadı zaten.
Özgüveni yerlerde olan biriydim. Hiç kimseyle konuşmaz hiç bir etkinliğe katılmazdım. Ama bu hep diğerlerinin suçuydu. Önyargılarını bir kenara atıp kendilerinden farklı olan insanları aralarına kabul etmekten çekiniyorlardı.
Kafamın kel olduğunu her fırsatta yüzüme vuruyor, dalga geçiyorlardı. Umursamamaya çalışyordum ama pekte başaramıyordum.
Sonra 5. sınıfa geldiğimde abimin düğünü çıktı. Düğünden bir kaç gün öncede amcam bir gece elinde bir perukla kapımızı çaldı. Bana peruk getirmişti. Öyle sevinmiştimki.. Kafamdan çıkmasını hiç istemiyordum. O saç tellerinin yüzüme ve boynuma deymelerini o kadar çok özlemiştimki.. Zaten daha öncesindede ipleri veya kesik kurdaleleri kafama yapıştırmaya çalışırdım. Bunları anlatmaktan nefret ediyorum. Şu an bile ağlayacak gibiyim.
Peruğum oldu diye sevinsemde yine aynı dalgaları ve gülüşmeleri duyarak yaşamak zorundaydım. Hep kendimi suçladım, kendimden nefret ettim. Dökülmeden önce stres yapmadığımdan emindim ama o kadar çok strese girdiğim söylenmiştiki bana artık bende inanmıştım resmen stres yaptığıma. Bunun için kendimden hep nefret ettim.
Şu anda 18 yaşıma girmek üzereyim. Bu kadar zaman boyunca hep saklanarak ve ağlayarak geçirdim zamanı. Çevremdeki kızların saçlarına yaptığı şekillere özenirdim. Neden benim saçım yok diye çoğu kez isyanda ettim. Bunun içinde çok üzülüyorum. İsyan etmemeliydim.
Yaklaşık 2 sene önce İstanbul'da bir eczacının ilaç yaptığını öğrendik ve hemen gittik onun yaptığı ilaçları uyguladık. İşe yaradıda. Ama bir süreliğine. Saçlarım yeniden çıktı bir kaç ay kendi saçlarımla gezdim. Müthiş bir duyguydu bu. Hayatımda yaşadığım en muhteşem zamanlardı. Artık insanlar bana öyle garip garip bakmıyorlardı. Ama sonra yeniden döküldü saçlarım. Nedenini bulamıyoruz. Doktorlar hatta gittiğimiz hocalar bile bir şey söylemiyor.
Bir kaç ay öncede babamla birlikte gidip gerçek saçtan bir peruk aldık. Şu anda biraz daha iyiyim. Hatta keman kursuna bile başladım. Büyüdüğüm için artık dalga geçip gülemiyorlar pek. Bunun için sevinsemde geçmişim aklıma geldikçe ağlamaya başlıyorum. Psikolojim çok bozuk. Şu anda bile artık kafamı açamayacaklarını bildiğim halde sürekli korku içinde yaşıyorum. Bunları kimseye anlatamadım.
En son kendimi kitaplara vermiştim. Roman okuyordum sürekli. Ama ailem yabancı yazarların kitaplarını okumamı istemiyor. Hatta kitaplarımı elimden almaya bile çalıştılar. Onlara kitaba dalarak kafamı birazda olsa unuttuğumu ve bunun iyi hissettirdiğini söyledim ama annem bana resmen 'Başladı yine kendini acındırmaya' dedi. Bunu duyacağıma ölseydim daha iyiydi yani.
Ne yapacağımı bilmiyorum yardım edin lütfen.
Büyü yapılmış olabilirmi?
Yine kabuğuma çekilip insanların arasına girmekten vazmı geçmeliyim? Yada intiharmı etmeliyim? Savaşmalımıyım? Ne yapmalıyım yardım edin lütfen.
 

partos

Kayıtlı Üye
Katılım
27 Ocak 2013
Mesajlar
115
Tepkime puanı
4
Bakın cidden çok etkilendim ama bunun büyü olduğunu sanmıyorum antalyada böyle bir kızla tanışmıştım vücudunda hiç bir şekilde kıl çıkmıyordu kaşlarını felan kalemle çizildiği çok belliydi garipsemiştim önce sonra tabi tanıdıkça normal insanlardan daha iyi biri olduğunu gördüm bilmiyorum nedenini baya etrafına ışık saçıyordu.Sebibinide öğredim hormonsal bir bozukluktan dolayı küçüklükten beri vücudunda kıl tüy çıkmıyordu saçında peruk kaşlarında kalemle geziyordu ama çok rahat olduğunu fark ettim etrafında sadece sevdiği insanları tutuyordu diğerlerinin söylediklerine aldırış bile etmiyordu.Şuan evlendi hatta çocuğu var diye biliyorum.Büyü konusundada hiç sanmıyorum böyle bir büyü olabileceğini ne gördüm ne duydum olsa bile 5 yaşındaki bir çocuğu kim niye büyü yapsın diye düşündüm.Gelelim sosyalliğe ve psikolojiye bende bi takım ruhsal çöküntüler geçirdim çocukluğumda o yüzden ilk okulda nerdeyse hiç arkadaşım yoktu orta okulda 1-2tane çok zorlamamla arkadaş edindim hatta lisedede devam etti bu durum edindiğim 1-2 arkadaşımla hala görüşüyordum asosyaldim baya evden çıkmazdım kitap okudum bende genelde parapsoloji ama her türü de denedim.Biraz daha açıldım gün geçtikçe ama fark ettimki asosyalliğimin sebebi benden olduğu kadar diğer insanlardandıda nerdeyse herkez birinin zaafiyet yada engelleriyle birbirine üstünlük kurmaya çalışıyordu.Hatta bi kaç topluluğada katıldım böyle ama aynıydı ortada dönen saçma sapan bir muhabbet ve gene insanlarla dalga geçmekti bütün konuları bende gene 1-2 arkadaşımla asosyal olmanın daha mantıklı olduğuna karar verdim.Ama cidden bu önyargıları ve egosunu aşan bir insan yada topluluk bulmak çok zor istersen sosyal grup yada toplulukları dene dağcılık olur doğa yürüşleri olur hatta aktif felsefeyi dene tanıdığım kadarıyla burdaki insanlar cidden çok iyi niyetli insanlardı yada sana sahip çıkacak toplulukları deneyebilirsin muzik gruplarık okülist kovanlar vs. bunlar senin sosyal ihtiyaçlarını karşılayabilecek kuruluşlar.Bana sorarsan ne kabuğuna çekil nede savaş nede intihar et herşeyi dozunda ayarlamaya çalış önce çok kabuğuna çekilirsen bu psikolojik sorunların gittikçe artacak birden savaşırsan asosyallikle yada psikolojinle en ufak hatanda yıkılacaksın ve inan bana intihar en mantıklı seçenek gibi gözükecek sana ama hiç bir sebeple intiharın sonuçları iyi olmayacaktır bunu çok düşünmüştüm bende
 

ylvis

Kayıtlı Üye
Katılım
21 Eyl 2013
Mesajlar
12
Tepkime puanı
6
Konum
Kocaeli
İlk olarak cevap verdiğiniz için teşekkür ederim. Antalya'da tanıdığınız kız içinde çok üzüldüm. Bu durumumun hormonlarla alakalı olabileceğini bende duydum fakat işte yaptığımız hiç bir testte ters bir şey çıkmadı. İntihar etmek kesinlikle istemiyorum ama aklıma sürekli bu düşünce geliyor. Hiç bir şekilde zorunda olmadığım takdirde dışarı çıkmak gelmiyor içimden. Odamda kitaplarımla ve bilgisayarımla çok rahatım. Ama çıkmam gerekecek. Bunuda biliyorum.
Öneriniz için teşekkür ederim bu tür grupları araştıracağım.
 

prensess

Kayıtlı Üye
Katılım
12 May 2013
Mesajlar
159
Tepkime puanı
6
Guzel arkadasim senin durumuna uzuldum ama birde soyle dusun iki tel sac icin intahar etmeye degermi? Yasadigin aci seni oldurmemis sadece daha da kuvetlendirmis cok iyisin masallah.sendeki durum genetik de olabilir.bence hayata kusme bunu da kusur olarak gorme derim cunki sebeb deyil.millet senin kafanin icindeki beyini yada kalbini goremiyorlarsa bu onlarin korlugu kusur iste bu benim dusuncem.dunyada neler var neler.sen her halinle guzelsin.

vesselam
 

black_angell

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Eyl 2013
Mesajlar
31
Tepkime puanı
0
Aynı şeyleri yaşayan bir arkadaşım var, nedenini bilmiyorum ama kardeşi bile ondan uzak durmaya çalışıyor. O da peruk kullanıyor ve buna rağmen gayet mutlu yani demek istediğim geçmişi bir kenara atın, arkadaş edinin, sosyalleşin, ailenizle vakit geçirin. Bunları yapmak zor gelebilir ama mutlu olmanız için bunları yapmalısınız. İntihar bir çözüm yolu değil. Bir psikoloğa görünün, sizinle aynı sorunu yaşayan insaları bulup bir görüşün bunlar yardımcı olacaktır. Sadece mutlu olmaya çalışın, geçmişin size kazandırdığı bir şey yok.
 

asterix

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Mar 2013
Mesajlar
743
Tepkime puanı
105
Bu tür durumlarda bence doğmadan önce yaptığımız planlara göre bazı ağır derslere maruz kalıp bazı gelişmler göstermemiz gerekiyor,yani bu yaşadıklarını bir şanssızlık olarak görmek yerine,bazı şeyler öğrenmemiz için planlanmış gibi görünüyor,yine tedavisini ara ama kendini kabullenme yada özgüven üzerinde çalışaman gerekiyor belkide insanlardan etkilenmeme dersi gibi, bu dersin her neyse cevabın keninde dersini tamanlndıktan sonra yüksek benliğinle iletişime geçip hastalığın iptali söz konusu olabiliyor,ağır bir allerji vakası bu şekilde çözülmüştü.
 

jokerstyle

Kayıtlı Üye
Katılım
30 Tem 2013
Mesajlar
93
Tepkime puanı
9
Degerli Kardesim,

ben sahsen zeytinyagli defne sampuani kullaniyorum.Eskiden saclarim cok cabuk yaglanir ve daha cok dökülürdü, bi iznillah artik sacim sanki birbirine tutunmus ve nadir dökülmeye sahit oluyorum, fakat sunudu ekleyim ki bende senin gibi asiri bir problem yoktu.
Denemeni tavsiye ederim ama yaklasik 7-10 seansdan sonra karar vermeni tavsiye ederim.

Bir baska neden büyü veya nazar olabilir, fakat burda kesinlikle bilmedigin Hocalara gitmeni tavsiye etmem, bu zamanda kimin ne oldugunu Allah´dan (c.c.) baska kimse bilemez.Sifa icin gittigin Hoca cinci cikip birda sana musallat takarlar.Ben Oglum suan 10 yasinda ve nazara karsi cok hashas bir yapisi var.Suratina boyununda ekzema cikar.Nazar oldugunu bize cok sevdigimiz vesilemiz tasdikletti.Büyü olmasida mümkün ki peygamber efendimize (s.a.v.) yapilan büyü ardindan saclari döküldügü rivayet edilir.Kücük cocuga kim yapar diyorsun, benim saf ve güzel kalbli kardesim, yaparlar ne yazik ki bu dünyanin civisini cikardilar, yaparlar.

Allah (c.c.) yardimcimiz olsun!!!

Sorularin olursa buradan veya özelden bana ulasabilirsin....
 

ylvis

Kayıtlı Üye
Katılım
21 Eyl 2013
Mesajlar
12
Tepkime puanı
6
Konum
Kocaeli
Guzel arkadasim senin durumuna uzuldum ama birde soyle dusun iki tel sac icin intahar etmeye degermi? Yasadigin aci seni oldurmemis sadece daha da kuvetlendirmis cok iyisin masallah.sendeki durum genetik de olabilir.bence hayata kusme bunu da kusur olarak gorme derim cunki sebeb deyil.millet senin kafanin icindeki beyini yada kalbini goremiyorlarsa bu onlarin korlugu kusur iste bu benim dusuncem.dunyada neler var neler.sen her halinle guzelsin.

vesselam

Çok teşekkür ederim. Evet, biliyorum bu şekilde söylenince saç için intihar saçma bende biliyorum fakat öyle bir an geliyorki bazen yaşamak istemiyorum. O kadar sene uğraştık tekrar çıkmaları için hem ben perişan oldum hemde ailem. Artık ilaç falan kullanmak istemiyorum. Sanırım kendi haline bırakmaya çalışacağım. Tekrar teşekkür ederim.
 

ylvis

Kayıtlı Üye
Katılım
21 Eyl 2013
Mesajlar
12
Tepkime puanı
6
Konum
Kocaeli
Degerli Kardesim,

ben sahsen zeytinyagli defne sampuani kullaniyorum.Eskiden saclarim cok cabuk yaglanir ve daha cok dökülürdü, bi iznillah artik sacim sanki birbirine tutunmus ve nadir dökülmeye sahit oluyorum, fakat sunudu ekleyim ki bende senin gibi asiri bir problem yoktu.
Denemeni tavsiye ederim ama yaklasik 7-10 seansdan sonra karar vermeni tavsiye ederim.

Bir baska neden büyü veya nazar olabilir, fakat burda kesinlikle bilmedigin Hocalara gitmeni tavsiye etmem, bu zamanda kimin ne oldugunu Allah´dan (c.c.) baska kimse bilemez.Sifa icin gittigin Hoca cinci cikip birda sana musallat takarlar.Ben Oglum suan 10 yasinda ve nazara karsi cok hashas bir yapisi var.Suratina boyununda ekzema cikar.Nazar oldugunu bize cok sevdigimiz vesilemiz tasdikletti.Büyü olmasida mümkün ki peygamber efendimize (s.a.v.) yapilan büyü ardindan saclari döküldügü rivayet edilir.Kücük cocuga kim yapar diyorsun, benim saf ve güzel kalbli kardesim, yaparlar ne yazik ki bu dünyanin civisini cikardilar, yaparlar.

Allah (c.c.) yardimcimiz olsun!!!

Sorularin olursa buradan veya özelden bana ulasabilirsin....

Teşekkür ederim tavsiye için. Şu anda okadar değil fakat büyü olduğundan bir ara çok şüphelenmiştim. Yani bir sebep yok akrabalarımdada bu tür problem yaşayan yok. Ama neden döküldüğü bir türlü bulunamıyor. Haklısınız öyle bilmediğimiz hocalara gitmemeliyiz. Bir kaç yıl önce bir hocaya gitmiştik ama oda hiç bir şey dememişti. Sadece elinde kemik gibi birşey vardı ve onu kafama sürüp dua gibi bir şey okuyordu.
 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
Üst