''En iyisi dev aynalarını kırmaktır.''

''Siz küçük bir çocukken, ''çok büyük''tür büyükleriniz. Her şeyi bilirler,

Her şeyin üstesinden gelirler,
En güçlü,
En kuvvetli,
En akıllı,
En becerikli,
En başarılı,
En yenilmezdirler.

Yıllar önce, küçük bir çocuğun limanda gördüğü transatlantik
karşısında ''Babamdan bile büyük'' diye dehşete düştüğüne tanık
olmuştum. Bütün
çocuklar yaşarlar benzer duyguları.
Hayran olurlar,
Gurur duyarlar,
Övünürler,
Özenirler,
Taklit ederler.

Zaman geçer, çocukluktan çıkılır. Büyüklerin aslında ''en büyük''
olmadığı fark edilir. Onların da:
Zaafları,
Zayıflıkları,
Bilmedikleri,
Beceremedikleri,
Eksik yanları,
Anlamadıkları,
Korkuları,
Yenilgileri vardır.
Yani kisaca ''insan''dırlar.

Bunları fark etmek, biraz içini acıtır büyümüş çocukların;
Hayal kırıklığına uğratır,
Biraz öfkelendirir,
Biraz üzer,
Isyan ettirir,
Kabul etmekte zorlanılır.

Oysa onlar hep aynıdirlar. Hiç değişmemişlerdir. Değişen sizdeki
''ayna''dır. 'Dev aynası'' yerini, herkesi olduğu gibi gösteren
''normal ayna''ya bırakmıştır.

Aşık olursunuz. O mükemmel biridir.
Çok başarılı,
Çok yakışıklı,
Çok yetenekli,
Çok enteresan,
Çok güçlü,
Çok akıllı,
Çok dürüst,
Çok merttir,
İyi giyinir, güzel konuşur,
Sizi en iyi o anlar,
Sizi en çok o sever,
Size en uygun odur.
Dünyada böyle birinin var olduğuna inanamazsınız;
Daha önce tanımadığınıza yanarsınız,
Kimseyi yerine koyamazsınız.
Zaman geçer, ''aşk'' biter.
Bir bakarsınız onun da;
ZAAFLARI,
ZAYIFLIKLARI,
BİLMEDİKLERİ,
BECEREMEDİKLERİ ,
EKSİK YANLARI,
ANLAMADIKLARI,
KORKULARI,
YENİLGİLERİ VARDIR.
YANİ KISACA ''İNSAN''DIR.

Yıkılırsınız,
Nefret edersiniz,
Pişmanlık duyarsınız,
Hem kendinize, hem ona kızarsınız,
Geçip giden yıllarınıza yanarsınız.

Oysa o hep aynıdır, hiç değişmemiştir. Değişen sizdeki ''ayna''dır. 'Dev
aynası'' yerini, herkesi olduğu gibi gösteren ''normal ayna''ya
bırakmıştır.


Bir ''kahraman'' a ihtiyacınız vardır. O kahraman sizin:
''Kurtuluş''unuz olabilir,
''Model''iniz olabilir. Sizin için ''umut'' olabilir.
O, partinizin genel başkanı olabilir,
O, işyerinizdeki müdürünüz olabilir.
O, herhangi biri olabilir.

Peşine takılırsınız.
O karizmatiktir,
O vizyon sahibidir,
O misyon sahibidir,
O marjinaldir,
O liderdir,
O korkmaz,
O yılmaz,
O kaçmaz,
O başarır,
O becerir,
O yücedir.

Gün olur devran döner. Bir bakarsınız onun da
zaafları,
zayıflıkları
bilmedikleri,
beceremedikleri,
eksik yanları,
anlamadıkları,
korkuları,
yenilgileri vardır.
Yani kısaca ''insan''dır.

Şaşırırsınız,
İnanamazsınız,
Anlayamazsınız,
Hoş karşılayamazsınız,
Kızarsınız,
Boşlukta kalırsınız.

Oysa o hep aynıdır, hiç değişmemiştir. Değişen
sizdeki ''ayna''dır. 'Dev
aynası'' yerini, herkesi olduğu gibi gösteren ''normal ayna''ya
bırakmıştır.

Bu hayal kırıklıkları yorar insanı, bu ''gel-git''ler yıpratır.
En iyisi, hiç kimsenin ''masal kahramanı'' olmadığını peşinen kabul
etmektir.
En iyisi, ''dev aynaları''nı kırmaktır'

Alıntıdır.