Ne tesadüf... Benzer birşeyi bende yaşıyorum. :/ Ancak senin durumunda köprüler hâlâ ayakta ve işleri düzeltme imkanı var. Sana benim hikâyemi anlatayım. Böylelikle benim yaptığım hataları yada benzer şeyleri sende yapıp ızdırap çekmezsin. Belki de neler yapman gerektiğini yazdıklarımı okuduktan sonra daha rahat belirleyebilirsin. Çünkü senin şartlarını ve durumunu kimse senden daha iyi bilemez. Kısaca özetlemeye çalışayım. Ben ve esas kız üniversitede hazırlık sınıfında tanıştık. Onu ilk gördüğümde içimde bir alevlenme hissettim. Çok zor birilerinden etkilenen biri olduğum için önce bu duyguyu bastırmaya çalıştım, normal bir şekilde hayatıma devam etmeye çalıştım. Fakat, o benden daha hırslıydı. Sürekli mantıklı bahaneler üretip bir arada olmamız için uğraşıyordu. Çoğunlukla da başarılı oluyordu. Bense genel olarak soğuk davranıyordum ve ona karşı ilgisiz davranıyordum. Bunun nedeni o sıralar depresyonda olmam (sevdiğim birkaç kişiyi çok kısa aralıklarla kaybetmemden ötürü...), diğer yandan da lanet olası gururum ve komplekslerim yüzünden. Kendimi övmek için bunu belirtmiyorum, ancak ben çok sempatik, yakışıklı ve çekici biriyim. Bu nedenle çok ilgi görüyorum ve bu bazen beni çok bunaltıyor. Arkadaşlarım hoşlarına giden bayanlara çok rahat açılıp, hislerini ifade edebiliyorlar, çünkü karşılarından hayır yanıtını alsalar da onlar için pek bir şey ifade etmiyor. Başarılı olana kadar şanslarını deniyorlar, çünkü kaybedecekleri pekte bir şey yok. Bu reddedilme korkusu yüzünden (Sanki bana hayır dese dünyam başıma yıkılcak mı gibi hissediyorum bu yüzden hep vazgeçiyorum) , duygularımı ifade etmekte çok büyük zorluk çekiyorum ve herşeyi akışına bırakmayı yeğliyorum.Bu da işlerin hep kötüye gitmesine sebep oluyor. Yazımın başındaki meseleye gelince, ben sürekli ona soğuk davranıyor, ilgisiz gibi gözüküp onunla ilgili birçok şeye kayıtsız kalıyordum. Fakat daha sonra farkettim ki, onunda karakter yapısı benimkiyle hemen hemen aynı.O da bir süre sonra bana benim ona davrandığım gibi davranmaya başlamıştı. Bir süre sonra benim msn adresimi ve telefon numaramı arkadaşlarımdan öğrenip, bana dersler ve sınavlar ile ilgili şeyleri haber veriyordu ve beni birçok konuda bilgilendiriyordu ve bunların arasında hakkımda öğrenmek istediği birçok şeyi de soruyordu biriyle çıkıp çıkmadığım vs. gibi. Tabii bu durum benimde çok hoşuma gidiyordu, çünkü istediğim şey benim tarzımla gerçekleşmek üzereydi. Sonra yapmamız gereken bir proje verilmişti üniversiteden, o da benimle iletişime geçerek benden yardım istemişti. Aslında bunu yapmasının nedeni onun o projeyi yapamayacak durumda olması değil, benimle daha da yakınlaşmak istiyor olmasıydı. Sonra ben hem kendi projemi hem de onunkisi için konu ve döküman sağladım. Fakat hocamızın istediği gibi değil kolayına kaçarak yapmıştım ve o da benim gibi yapmıştı. Çünkü kimsenin bu kadar fazla uğraşmayacağını düşünüyordum, bende diğerleri gibi işin kolayına kaçmıştım. Projelerin teslim zamanında hocamız kabaca göz gezdirirken projelere sınıftaki birkaç kişi dışında herkesin işin kolayına kaçmış olabileceğini farketti ve tüm sınıfa kendi ses kaydımız dışında hazır kayıt ve metin getirenlerin 0 alacağını söyledi. Sonra tüm sınıfa kimlerin hazır metin ve ses kaydı kullandığını sordu. Koskoca sınıf içinde sadece ben elimi kaldırıp projemde hazır ses kaydı ve metin kullandığımı söyledim. Bazı arkadaşlarım bana "Deli misin?, Neden kendini yaktın?, Ne salaksın vs. ..." gibi şeyler söylerken hoca dürüst biri olduğum için benim projemi onun istediği gibi yapmışım gibi değerlendireceğini söyledi ve diğer hazır ses kaydı ve metin kullananlarında 0 alacağını söyledi. Herkes çok şaşırdı. İşte bu olaydan sonra ilgi duyduğum kız beni kıskanmaya hakkımda birçok ileri geri konuşmaya başladı (İspiyoncu olduğum, mefaatçi olduğum gibi şeyler). Bense bu duruma çok içerlemiştim onun için yaptığım bunca yardıma karşık benin için bu tarz şeyler söylemesi beni çok üzmüştü ve onun benden nefret ettiğini düşünmüştüm. Artık benimde ona karşı olan sevgim nefrete dönüşmüştü sanki, sürekli birbirimizle atışıyorduk, biribirimizi kötülüyorduk. Fakat ben ona göre çok daha sessiz kalıyordum. Bu da diğerlerinin onun bana karşı olan hislerini anlamasına neden oluyordu. Sınıftakiler ve hatta bazı samimi hocalarımızda ikimizin arasında birşeyler olduğunu ima edip şaka yapıyorlardı sürekli. Bense bundan utanıp sürekli bunu inkar ediyordum ve bunu etrafımdakilere göstermek için ve o kızın bana yaptıklarına karşılık ondan intikam almak için, benden hoşlanan başka biriyle çıkmaya başladım. Biliyorum bu durum yukarıda belirttiklerime ters görünüyor, ancak o sıralar aklımdaki tek şey intikam almaktı, intikam alma duygum gururumu yenmişti. O da bana ne kadar bana belli etmemeye çalışsa da çıldırdığını anlıyordum ve bu çok hoşuma gidiyordu. Artık neredeyse hiç konuşmuyorduk, aynı ortama dahi girmiyorduk.En kötüsü yaptığım bu apttallık bana çok pahalıya mâl olmuştu. Çünkü o da birini bulmuştu. Birbirimizden tamamen kopmuştuk, neredeyse 3 yıl geçti bu olayların üzerinden, yıllardır birbirimizi tanıyoruz, aynı sınıftayız ve birbirimize çok uzağız. Ben sürekli vicdan azabı duyuyorum ve onunda benimle aynı durumda olduğuna eminim. Zira ikimizinde çok samimi olduğu bazı arkadaşlar bana ondan söz ediyorlardı ve hatta bu durum yüzünden onun psikoloğa başvurduğunu daha fazla buna katlanamadığı içinde erasmusla yurt dışına çıkacağını ve yaz tatiti ile birleşince uzunca bir süre beni unutmaya çalışacağını söylemişlerdi. Bense bunları onun kasten ikimizinde samimi olduğu kişilerle bana söylettiğini düşünüyordum. Fakat dönem başladığında tüm bunların blöf olmadığını anladım. Aynı sınıfta geçireceğimiz son bir yılımız kaldı ve şuan berbat bir durumdayım, birlikte olduğum kıza bir şey belli etmemeye çalışsamda sürekli yalnız kalıp ağlıyorum ve kendimi suçluyorum. Birlikte olduğum kızdan ayrılmayı düşünüyorum çoğu zaman, fakat o da çok iyi biri ve onu üzmek asla istemiyorum. Kimse benim oyuncağım değil ve sırf onun mutluluğu için bu oyunu sürdürüyorum, dışardan anlaşılmasada perişan bir haldeyim. Son olarak belirtmek isterimki, bence daha fazla zaman kaybetme, çünkü araya başka kişiler girdiğinde işler çok daha içinden çıkılamaz bir hâl alıyor. Ben eminim senin durumunda büyü yada o tarz şeyleri gerektirecek bir şey yok. Dünyadaki en güzel şey olan sevgiye yapılması lanetlenmiş şeyleri karıştırmamanı tavsiye ederim. İlk adımı sen atmayı dene, bunu yapmak içinde mantıklı fırsatlar üret. O kişiden onu insanların önünde küçük düşürdüğün için özür dilemeyi dene, emin ol gerisi çorap söküğü gibi gelecektir. Unutma insanlar kendilerine yapılan kötülükleri unutabilirler, ancak onlara hissetirilen iyi ve kötü şeyleri asla unutmazlar.