Ölen Oğlu Geri Geldi

DreamDuality

Kayıtlı Üye
Katılım
19 Ara 2009
Mesajlar
1,067
Tepkime puanı
150
8 yaşındayken lösemi hastalığına yakalandı.
Ablasının ilik dokusu ona uymasına rağmen;
aile maddi imkansızlıklar yüzünden ilik nakli yaptıramadı.
Bu yüzden oğullarını birkaç yıl içinde kaybettiler.

Oğulları ölen ailenin acısı büyüktü.
Ameliyat için gerekli paranın bulunamamasından dolayı
oğullarının ölmesi; acılarını kat kat arttırıyordu.
Sıkıntı içinde geçen günler birbirini takip ediyordu.

O günde diğerleri gibi geçmek bilmemişti.
Hava kararmış, vakit bir hayli ilerlemişti.
O inanılmaz olayların başlığını ölen çocuğun babası şöyle anlatıyor:

-Eşimle birlikte odamızda uzanmıştık.
Odamızın kapısı açıktı. Henüz daha uyumamıştım.
Daha doğrusu uyuyamamıştım.
Karşıdaki oturma odasına doğru dalgın dalgın bakıyordum.
Oturma odasında bulunan yuvarlak masanın üzerine doğru,
birşeyin süzülerek geldiğini gördüm.
Biranda karşımda oğlumun görüntüsü belirdi.
Yuvarlak masanın üzerine oturmuş bize doğru bakıyordu.

Önce hayal gördüğünü zannetti. Gözlerini ovuşturup tekrar baktı.
Oğlu karşısında duruyordu. Vücudu kefene sarılmış,
sadece yüzü açıktı. Üç- dört dakika ne gülümsedi ne ağladı.
Masum bir ifadeyle babasını seyretti.
Babasının sanki dili tutulmuştu; yanıbaşında yatan eşine bile
birşey söyleyemedi.

- O an dilim tutuldu. Bütün kaslarım sanki felç olmuştu.
Kımıldayamadım bile. Daha sonra oğlumun görüntüsü büyük bir süratle
havaya doğru süzülerek gözden kayboldu, gitti.
Ve şunu da samimi olarak söylüyorum ki , o anda uyanıktım.
Yemin ederim bütün bu olanlar doğru.

Sabah olunca bu olanları eşiyle kızına anlatıp anlamamakta
kararsızlık çekti. Belki üzülürler ve korkarlar düşüncesiyle
kimseye söylememeye karar verdi.

Tam o sırada kızı büyük bir heyecanla geldi ve:
- Belki inanmayacaksınız ama akşam kardeşim benim
odamda göründü, dedi.

Bu inanılmaz olayı bir başka olay daha takip etti.
Babası anlatıyor:

-Sık sık mezarlığa giderdim. Bazen geceleri sabaha kadar
oğlumun mezarından ayrılmazdım. Evlat acısı çekmeyen bilmez.
Oğlumun mezarına gider onla konuşur, dualar okurdum.
Beni duyacağına inanıyordum.
Bir gece mezarlıkta yaşanan bir olay bu inancımı pekiştirdi.
Gerçekten beni duyuyormuş.

Çocuğun babasının mezarın başında sabahladığı günlerden biriydi.
Ezan okumuş hava aydınlanmıştı.
Eve gitmek için mezarın başından kalkmaya hazırlanıyordu ki.

- Oradan ayrılmak için ayağa kalkmak üzereydim.
Biran oğlumu iki kez karşımda buldum.
Birkaç gün önce gördüğüm gibi yine kefene sarılı bir
şekilde karşımda duruyordu.

- Baba beni fazla rahatsız etme, dedi.

Babası niçin rahatsız olduğunu sordu.

- Anneme de söyle artık ağlamasın.
Üzüntü dolu düşünceleriniz beni çok rahatsız ediyor, dedi.

Babası eve gidince bu yaşananları eşine ve kızına anlattı.
O olaydan sonra daha az üzülmeye gayret ettiler.

Böyle yaptıkları günden sonra da oğulları onlara
bir daha görünmedi.

Babası son olarak şunları söylüyor:
- Oğlumun ruhlar aleminde gezdiği bir gerçek.
Ölümden sonra yaşam vardır.
Ben bu tüm olanlardan sonra buna inanıyorum.

Kaynak: Alıntıdır.
 

BeLLa91

Kayıtlı Üye
Katılım
15 Kas 2010
Mesajlar
890
Tepkime puanı
268
İş
Asistan, öğrenci
Etkileyici bir hikaye. Böyle hikayeleri severim. Teşekkürler paylaşım için :)
 

utkum

Kayıtlı Üye
Katılım
28 Tem 2011
Mesajlar
23
Tepkime puanı
1
Yaş
40
Konum
istanbul
çok etkilendim. paylaşım için teşekkürler.
 

REZEDA

Kayıtlı Üye
Katılım
15 Kas 2011
Mesajlar
6
Tepkime puanı
0
Beni 15 yıl öncesine götürdünüz,ben de oğlumu kaybettim.Bir gün dua okuyup bir kerecik rüyamda oğlumu görüp oğluma sarılmayı dileyip yatmıştım,nefesini ve sıcaklığını hissettim ama bana kimse inanmadı.O günden sonra 15 yıldır hiç rüyamda görmüyorum.
 

blodeangel

Kayıtlı Üye
Katılım
18 Ara 2011
Mesajlar
73
Tepkime puanı
9
Konum
ist
İş
y.koruma.ama ÅŸimdilik sadece annelik.
merhaba arkadaşım bu hikaye sanırım berna laçinin sunduğu bir programdan alıntıydı çünki kitabı bende var şu an .ben seninle son yaşadığım bir olayı paylaşmak isterim şu an o kızım 1 yaşında.Kızımın doğumu son anda gelişen bir terslikten dolayı sezeyanla oldu bayıltılıpta yapılan .İnan buna ameliyata alındım ve uyutulmadan canlı canlı o ameliyatı oldum 2 kez kalbim durdu.ve ben o ameliyatın acısıyla beraber her şeyini anı anına yaşamak zorunda bırakıldım her şey bitip kızımın sesini duyduğumda içimden sadece rabbim ne olur yüzünü gösterdin yanında olmamıda nasip et diye geçirdim dikişlerim atıldığında içimin çekildiğini vücudumun ani kasılmasından sonra birden kendimi dışarda buldum ve bir yere doğru çekilmeye başladım bir noktada durdum orada rahmetli babamı ve çok sevdiğim anneannemi gördüm babam bana gülümseyerek hoşgeldin yavrum diyor ve elini uzatıyordu bende ona doğru elimi uzatırken,birden bir sesin bana da değil dediğini duydum işte o anda sanki bir el beni belimden tutarak geldiğim yere geri çekerek bedenime koydu bedenime giriş anımda bedenimin sarsılmasıyla oldu ve o an ben gözlerimi açmıştım.o halde 3 saat geçmiş benim içinse kısacık bir andı sanki o an.ve bunu hastahanenin narkozcusuyla paylaştığımda çok büyük geçmiş olsun bu acıya kimse dayanamazdı çok iyi dayanmışsın senin yaşadığını bir film çok iyi anlatıyor seyret onu lütfen deyip hastahanem adına özür diliyorum deyip yanımdan ayrıldı. filmin adı uyanık neyse kafanı şişirmek istemem fazla teşekkürler.Saygılarımla.
 

ardel

Kayıtlı Üye
Katılım
13 Mar 2013
Mesajlar
14
Tepkime puanı
0
Merhaba
siz ölüme yakın deneyim yaşamışsınız.
 

Similar Threads

Üst