Nefret..

Efset

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Kas 2016
Mesajlar
162
Tepkime puanı
69
Hayirli geceler.
Etrafımda pek çok kişiden yaşanılan olaylardan dolayı nefret etmeye başladım.
Bu kişileri hiç bir şekilde hayatımda istemiyorum .
Zaman içerisinde olup biten olaylar ıçimde büyük bir sevgisizlik oluşturdu.
Halbuki önceden hiç böyle birisi değildim..
Inanılmaz doldum..
Kendilerinden kurtulmak istiyorum ..
Olmuyor ...
 

Mer8

Kayıtlı Üye
Katılım
16 Ara 2017
Mesajlar
12
Tepkime puanı
2
Öfkenize yenik düşmeyin , bir çok kez bende öfkelenirim dışarıdan çok sakin dururum ama içimde fırtınalar kopar günlük hayatta bir çok kez terbiyesizlik yapan insanla karşılaşıyorum bazen kendimi onlarla kavga ederken buluyorum , kavga bir çözüm değil ama içimize atmakta bir çözüm değil sizin bahsettiğiniz kişiler size ne kadar yakın ne istiyorlar bunları bilmek gerek ve ona göre analiz edip sebep sonucu incelemeliyiz ve ona göre bir strateji ortaya konulmalıdır
 

Dyg067

Kayıtlı Üye
Katılım
14 Ağu 2018
Mesajlar
37
Tepkime puanı
21
Yaş
39
Hayirli geceler.
Etrafımda pek çok kişiden yaşanılan olaylardan dolayı nefret etmeye başladım.
Bu kişileri hiç bir şekilde hayatımda istemiyorum .
Zaman içerisinde olup biten olaylar ıçimde büyük bir sevgisizlik oluşturdu.
Halbuki önceden hiç böyle birisi değildim..
Inanılmaz doldum..
Kendilerinden kurtulmak istiyorum ..
Olmuyor ...
az insan çok huzur zamanla insan yoruluyor merhametli insanlar karşısındakine zarar vermek yerine kendine zarar veriyor duyguları ölüyor, çok değil bir iki tane olsa yeter sizi anlayan
 

Mer8

Kayıtlı Üye
Katılım
16 Ara 2017
Mesajlar
12
Tepkime puanı
2
az insan çok huzur zamanla insan yoruluyor merhametli insanlar karşısındakine zarar vermek yerine kendine zarar veriyor duyguları ölüyor, çok değil bir iki tane olsa yeter sizi anlayan
Evet kesinlikle , bende her zaman kendime zarar veriyorum ama benim bu biraz fiziksel şiddete biraz karşı olmamdan dolayı

bu arada umarım konuyu açan arkadaş karşısındaki kişilere zarar vermeyi düşünmüyordur bu kötü bir fikir olurdu (ilk mesajımda eklemeyi unuttum)
 

Dyg067

Kayıtlı Üye
Katılım
14 Ağu 2018
Mesajlar
37
Tepkime puanı
21
Yaş
39
Evet kesinlikle , bende her zaman kendime zarar veriyorum ama benim bu biraz fiziksel şiddete biraz karşı olmamdan dolayı

bu arada umarım konuyu açan arkadaş karşısındaki kişilere zarar vermeyi düşünmüyordur bu kötü bir fikir olurdu (ilk mesajımda eklemeyi unuttum)
zarar vermeyi düşünen biri değildir ben böyle hissederek yorum yaptım duygusal olduğu belli zaten,çok kırıldığı için böyle şeyler hissetmiş belli ki
 

Furking

Kayıtlı Üye
Katılım
22 Tem 2016
Mesajlar
445
Tepkime puanı
451
Konum
Adn Cennetleri
Siz o nefret ettiğiniz şeyleri kabul etmedikçe, bunları yaşamaya devam edersiniz. Eğer bunları nefret olarak kabul ederseniz ve bu nefreti içinizde barındırmaya devam ederseniz, bu nefret hep sizinle olacaktır.

Şunu unutmamak gerekir ki, imtihanlar; zayıf yönlerimizi fark edebilmemiz için bizlere yaşatılır.
Görünüşe bakılırsa siz fark etme aşamasını geçmişsiniz bile, bravo.
Şimdiki aşama, bu zayıf yönünüzü nasıl geliştebileceğinizdir.
Kontrol etmenin ilk aşaması nefreti dışa vurmamaktır. Nefreti dışa vurmamak, yutmaktır. Ama aynı zamanda içinde barındırmaktır da. Bu aşamada ise yapılması gereken, nefreti bırakmak; sizden uzaklaşmasını seyretmektir. Çünkü nefret içeride kaldıkça içten içe zehirler kişiyi. Iyisi mi onu bırakıp "nefretten > Tecrübeye" dönüştürmektir.
Yapılması gereken; "yaşanılan her şeyin imtihan olduğunu bilmek, bu farkındalık ile zayıf yönlerimizi görerek bu zayıflıkları geliştirmektir."
 

Efset

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Kas 2016
Mesajlar
162
Tepkime puanı
69
Öfkenize yenik düşmeyin , bir çok kez bende öfkelenirim dışarıdan çok sakin dururum ama içimde fırtınalar kopar günlük hayatta bir çok kez terbiyesizlik yapan insanla karşılaşıyorum bazen kendimi onlarla kavga ederken buluyorum , kavga bir çözüm değil ama içimize atmakta bir çözüm değil sizin bahsettiğiniz kişiler size ne kadar yakın ne istiyorlar bunları bilmek gerek ve ona göre analiz edip sebep sonucu incelemeliyiz ve ona göre bir strateji ortaya konulmalıdır
Genel itibarı ile canlıları severim .
Bir çiçeği koparmaya kiyamam.
Pek çok evcil, kanatlı, kümes hayvanlarim var .
Bana çok iyi geliyorlar ..
Bu zamana kadar herkese karşı hep sonsuz iyi niyetli oldum ve hep arkamdan iş çevirdiler.
En yakinlarim dahi bunu yaptı .
Herkesi hayatimdan çıkardım .
Eledim..
Uzun zamandır esimin ailesi ile mücadele ediyorum.
Aslında mücadele yanlış bir kelime onların yaptıklarını seyir ediyorum .
Ama bu konuyu konusamamak, içime atmak beni yıprattı.
Oturup düşünüyorum, evet çok farklı kültürlerden oluşan iki insanız.
Aile yapilarimiz, sosyal çevremiz de çok farklı.
Ama biz birbirimizi seviyoruz .
Insan olarak seviyoruz .
Sifatsiz .
Yaşadığım yerde ailem köklü bir aile .
Herkes tanır, sever ve sayar..
Pek çok alanda eğitim aldım.
Hiç bir kötü aliskanligim yok .
Olmadi istemediler.
Mesele istemiyor olmaları değil.
Nedenini bilmiyorum..
Eşimde bilmiyorum diyor .
Ama bana kalirsa saklıyor.
Resmen içimi döktüm.
Teşekkür ederim..
 

Efset

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Kas 2016
Mesajlar
162
Tepkime puanı
69
Siz o nefret ettiğiniz şeyleri kabul etmedikçe, bunları yaşamaya devam edersiniz. Eğer bunları nefret olarak kabul ederseniz ve bu nefreti içinizde barındırmaya devam ederseniz, bu nefret hep sizinle olacaktır.

Şunu unutmamak gerekir ki, imtihanlar; zayıf yönlerimizi fark edebilmemiz için bizlere yaşatılır.
Görünüşe bakılırsa siz fark etme aşamasını geçmişsiniz bile, bravo.
Şimdiki aşama, bu zayıf yönünüzü nasıl geliştebileceğinizdir.
Kontrol etmenin ilk aşaması nefreti dışa vurmamaktır. Nefreti dışa vurmamak, yutmaktır. Ama aynı zamanda içinde barındırmaktır da. Bu aşamada ise yapılması gereken, nefreti bırakmak; sizden uzaklaşmasını seyretmektir. Çünkü nefret içeride kaldıkça içten içe zehirler kişiyi. Iyisi mi onu bırakıp "nefretten > Tecrübeye" dönüştürmektir.
Yapılması gereken; "yaşanılan her şeyin imtihan olduğunu bilmek, bu farkındalık ile zayıf yönlerimizi görerek bu zayıflıkları geliştirmektir."
DışarıdAn bana bakan hiç bir kimse hiç bir şeyi anlayamaz..
Yetiştirilme tarzimizdan kaynaklanan bir durum var ki ; evimizde aylarca aç kalsak kimse bilmeyecek.
Evimizin mahremi diyerek büyüdüm..
Dışarı çıktığımızda kimse bilmezdi anlamazdi da.
Hala ayniyim.
Bu yüzden inanılmaz.doldum..
Fazla güçlü olmakta iyi değilmiş.
Dışarı çıkıp bagirasim var adeta ..
Ama sinavimi yarıda bırakmak olmaz değil mi ?
 

Efset

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Kas 2016
Mesajlar
162
Tepkime puanı
69
az insan çok huzur zamanla insan yoruluyor merhametli insanlar karşısındakine zarar vermek yerine kendine zarar veriyor duyguları ölüyor, çok değil bir iki tane olsa yeter sizi anlayan
Kesinlikle öyle..
Insan sayısı ile huzur ters orantili.
Diğer mesajinizda beni anlamış olduğunuzu görmek mutlu etti dogrusu .
Çok kirildim hep icimde yer etti .
Çok doldum.
Bu yüzden nefrete dönüştürmek istemesemde sonuçta yine bana zarar veriyor ama olmuyor..
 

Mer8

Kayıtlı Üye
Katılım
16 Ara 2017
Mesajlar
12
Tepkime puanı
2
Kesinlikle öyle..
Insan sayısı ile huzur ters orantili.
Diğer mesajinizda beni anlamış olduğunuzu görmek mutlu etti dogrusu .
Çok kirildim hep icimde yer etti .
Çok doldum.
Bu yüzden nefrete dönüştürmek istemesemde sonuçta yine bana zarar veriyor ama olmuyor..
Bende şu an hala depresyonda sayılırım zaten insanların yaptıkları ve söyledikleri hakkında çok kafa yoruyorum keşke hiç takmasak ve bir an olsun gamsız olsak
 
Üst