Ne gariptir, şu satırlara dümdüz ve bütün tasvirlere küs bir masanın üzerinde yahut bir kütüphanenin o hiç sahip olamadığımız ve her seferinde sabırla kendimizden vererek inşa ettiğimiz ücra ve herkeslerden uzak bir köşesinde değilde bir bisikletin üzerinde başlıyorum.Evet, durduğu yerden kilometreler kat edebilen bir bisikletin üzerinde.Her cümlemde metrelerce ileriye gidiyorum..Her nokta biraz daha hızlandırıyor beni.Sahi nerdeyim ben? Şuan kendimden uzaklaşıyorum.Bir düzenbazın yazısına bir şehrin dehliz borularından sızan küçük bir fare gibi sürüne sürüne yahut bir şeyleri sürüye sürüye akıyorum.
Ben ordayım ve oluyorum.
Peki sen neredesin? Bütün bu çocuğun yazdıklarını okurken sen neredesin? Olduğunu sandığın o koltukta veya bir sandalyede? Emin misin peki?
Ya senin tanrın nerede? Her yer mi bu sorunun cevabı ? Sen yoksan yer var mı peki? Yer yoksa tanrı nasıl olabilir?
Seni bir ormana çekiyorum.Ben bir bisikletin üzerinde hiç ummadığın bir halatla seni ormana sürüklüyorum.Sürüklenirken bir tarafının incilmesi , kafanın bir taşa vurması beni hiç alakadar etmiyor.Çünkü hepsini hak ediyorsun.Seni tanrına sürüklüyorum ve hak ediyorsun.Bir orman ki zemini ayrı 'var'gökleri ayrı 'var'.Çiçekleri böcekleri kuşları memelileri sürüngenleri çeri çöpü hepsi 'var' ama sen yoksun.Senin kafan hala bu yazıda ve o ormana hiç gelmedin, sen turuncu ve sıcak kumsallarda kışta, başın kardan adamların omzunda serin maviliklerdesin.Senin sorunun olmamak.Sana tanrı kelamıyla 'oku' diye emrettiği kitapta söylediği gibi şah damarından daha yakın olanı kendinde oldurmamak! Bir ormandasın ve sen hariç herkes var, sen hariç hepsinin tanrısı var.Tanrı andadır, senin olduğun, senin şu yazıları okuduğun, senin şu virgülü gördüğün anda.Ben şimdi varım ve tanrımda benimle şuanda.Peki ya sen?
Hala ormanda mısın?
hz-r
'tartışmaya ve eleştirilmeye açıktır, bu yazıda hata yaptığımı düşünüyorum'
Ben ordayım ve oluyorum.
Peki sen neredesin? Bütün bu çocuğun yazdıklarını okurken sen neredesin? Olduğunu sandığın o koltukta veya bir sandalyede? Emin misin peki?
Ya senin tanrın nerede? Her yer mi bu sorunun cevabı ? Sen yoksan yer var mı peki? Yer yoksa tanrı nasıl olabilir?
Seni bir ormana çekiyorum.Ben bir bisikletin üzerinde hiç ummadığın bir halatla seni ormana sürüklüyorum.Sürüklenirken bir tarafının incilmesi , kafanın bir taşa vurması beni hiç alakadar etmiyor.Çünkü hepsini hak ediyorsun.Seni tanrına sürüklüyorum ve hak ediyorsun.Bir orman ki zemini ayrı 'var'gökleri ayrı 'var'.Çiçekleri böcekleri kuşları memelileri sürüngenleri çeri çöpü hepsi 'var' ama sen yoksun.Senin kafan hala bu yazıda ve o ormana hiç gelmedin, sen turuncu ve sıcak kumsallarda kışta, başın kardan adamların omzunda serin maviliklerdesin.Senin sorunun olmamak.Sana tanrı kelamıyla 'oku' diye emrettiği kitapta söylediği gibi şah damarından daha yakın olanı kendinde oldurmamak! Bir ormandasın ve sen hariç herkes var, sen hariç hepsinin tanrısı var.Tanrı andadır, senin olduğun, senin şu yazıları okuduğun, senin şu virgülü gördüğün anda.Ben şimdi varım ve tanrımda benimle şuanda.Peki ya sen?
Hala ormanda mısın?
hz-r
'tartışmaya ve eleştirilmeye açıktır, bu yazıda hata yaptığımı düşünüyorum'
