Çok garip değil mi ama?
Ebrar olan insandan farklı olarak cennet arzuları yoksa nefislerinden ne istiyorlar? Ve varlık idda etmiyorlarsa bunun sonu nereye varıyor? Bu nasıl bir düşünce tarzı.?
Nefslerinden ölümü tatmasini istiyorlar, hazarcigim lisanim döndügünce anlatmak istyiorum.
Nefs yani ego izafi bir benlik, misal,annen seni hazar diye isimlendirdigi icin sen hazar kimligine büründün ve hazar olarak hayatini insaa ettin, bu hayatinda edindigin herseyi kendine nisbet ettin, hatta senle alakli olamayanlari bile mesela görmek duymak konusmak.Ben görüyorum diyorsun ve ben dediginde hazar'i kast ediyorsun, iste bu sorun.Hadi biz görüyorsuz peki böbreklerimizide mi biz calistiriyoruz yada kalbimizi bizmi attiriyoruz, görmek bunlardan fakli bir islem degilki, otomatik yani.
Nefs oldugu süre izafi bir benlik olacak, ve mutalak isteyecek ahiret icin cenneti dünya icin en güzelini is esya para es cocuk kisiye göre degisir ama isteyecek.Isteyen nefs zaten cünki nefs varligi ile bu alemde yani dünyada hüküm sürer.
Mukarreb ise bambaska bir katagori, mukareb nefsini cikartir tabiri caiz ise ona ölmeden ölümü tattirir, ve bu insanlar dünya hayatini bir ruya gibi algiliyorlar. Simdi mukareb der ki ruyanda/dünya hayatinda pasa olsan ne padisah olsan ne cöpcü olsan ne, ölümle beraber uyanacaksin ve hayalbalonun patlayacak.Gel su isi ahirete birakma burada dunyada yap bunu ve kendini tani.Bir mukarreb sana sen hazar degilsin der, sen zan ediyorsun ama sen hazar degilsin Allah'in bir suretisin der ve bunu derkende bilgisinden konusmaz bilgisinden bunu herkez diyor zaten, fakat o buna sahid.
Yani dedin ya varlik idasi yoksa ebrarin onun sonu ne olacak, bir insan nefs sahibi ise kesinlikle varlik iddasi vardir,yani bir Allah var birde ben varim hatta ali mehmet ayse de var der.Bundan ala varlik idda edilmez iste tasavvuf ilmi derki senin en büyük sirkin varligin.
Nefsi aradan cekilmis insanin diyecegi sözler baskadir, o ancak Allah var der, yani ben yokum der sen yoksun der, sen ben ayrimi yoktur tabiyati ile kötü iyi cennet cehennem algisi yoktur.Ve yapayalnizlik, o kisi esyayida göremiyor, masaya masa der ama hakikatinide görür, yani ayette diyorya nereye bakarsan bak ancak Allah'in vechini görürsün, masayada baksan insanada agacada görecegin tek varlik Allah.Ama nefs sahibi nefsini görür, iyi der kötü der, sevk sahibidir karekter sahibidir prensib sahibidir olmazsa olmazlari vardir, ölcüleri istatistikleri vardir var oglu var yani ki bu saydiklarim sadece manevi, maddi var saydiklarini sen hesab et.Mukarreb hiclikten bahsediyor hicim diyen kisinin cenneti olmaz ki cehennemi olsun , ebrarin böyle bir lüksü yok.
Mukarreblerin duasi dahi yoktur , onlar icin kötü yok iyi icin dua etsinler, onlar icin iyi yok kötü icin beddua etsinler.Onlar her fiilde sifatta ve zatta tek olani görürler bu yüzden bir karmasa yoktur.Onlari böyle özel kilan sey bu, iddalari yok taleb yok dua yok kendileri yok, yer yüzünde Avatar onlardir, ki bunun arapca karsiligi halife /varis tir.
Mukarrebler citayi yüksek tutu diye digerlerinide hafife almamak gerekiyor, yani degisiyor o isler cennetin bir cok basamagi var bu yüzden var zaten, kisi evliya olsa dahi evliyaninda iki türü var, bir kismi nefsini tanimadigi gibi rabbini tanimaz, diger kismi zaten mukarreb/sabikun onlar nefslerini tanirlar tabiyati ile rabblerini.Ama her iki zümrede evliyadir.Zaten evliya yada veli dost demek, hangi müslüman ben Allaha düsmanim derki, veli iste fakat üzerinde fazla durmadigi icin farkina varamiyoruz
