angeldream
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 9 Şub 2008
- Mesajlar
- 79
- Tepkime puanı
- 20
Kadın sevmen için vardır; anlaman için değil. Bu, anlaşılması gereken ilk şey.
Yaşam o kadar gizemlidir ki, ellerimiz doruklarına erişmez, gözlerimiz onun en derin gizlerini göremez. Varoluşun herhangi bir ifadesini anlamak erkeği ya da kadını ya da hayvanı ya da doğayı bilimin işidir; mistiğin değil. Ben bilimadamı değilim. Bence bilimin kendisi bir gizemdir; yeni yeni bilim adamları da fark ediyorlar bunu. Bilinebilecek her şeyi bir gün bilecekleri gibi köhnemiş, inatçı ve batıl tutumlarından vazgeçiyorlar.
Albert Einstein ile bilim tarihi farklı bir rotaya girdi. Einstein maddeyi derinlemesine inceledikçe hayretler içinde kaldı; tüm mantık geride kalmıştı, tüm rasyonellik geride kalmıştı. Varoluşa dayatma yapamazsın, çünkü o senin mantığını dinlemez. Mantık insan işidir. Albert Einstein hayatının bir döneminde rasyonellikte ısrarcı olup olmama konusunda epey tereddüt etti ... ama bunda ısrar etseydi bu aptalca olurdu. İnsani olurdu ama bilgece değil. Mantık veya rasyonellik adına ne kadar ısrarcı olursan ol, kozmos senin mantığına göre değişmez; mantığın kozmosa göre kendini değiştirmek zorunda kalacaktır. Ve, ne kadar derine iner isen, varoluş da o kadar gizem kazanır. Ve öyle bir noktaya gelirsin ki, mantığı ve akılcılığı geride bırakman ve sadece doğayı dinlemen gerekir. Ben buna nihai anlayış diyorum; ancak, gündelik hayatta kullandığımız anlayış anlamında değil. Bilirsin, hissedersin ama kelimelere dökemezsin.
Erkek bir gizemdir, kadın bir gizemdir, var olan her şey bir gizemdir. Bu esrar perdesini aralamak için gösterdiğimiz tüm gayretler hüsranla sonuçlanacak.
Bir hikâye anımsıyorum. Bir adam oğluna Noel hediyesi almak için bir oyuncakçıya gider. Adam ünlü bir matematikçi olduğu için dükkân sahibi adama bir yapboz getirir. Matematikçi de dener ... çok güzel bir yapbozdur. Bir dener, iki dener ve giderek terlemeye başlar; zorlaşmaya başlar. Müşteriler, satış personeli ve dükkân sahibi, hepsi izlemektedir ve o bir türlü yapbozu tamamlayamaz. Sonunda vazgeçer ve dükkân sahibine bağırarak sitem eder: “Eğer bunu ben çözemiyorsam, oğlumun nasıl çözeceğini düşünüyorsun?”
Dükkân sahibi cevaplar: “Matematikçi olsun olmasın, hiç kimsenin çözemeyeceği bir yapboz bu!”
Matematikçi bunun üzerine, “İyi de neden böyle yapılmış?” diye sorar.
Dükkân sahibi de: “Bu şekilde yapılmıştır ki böylelikle çocuk hayatın çözülemez ve anlaşı- lamaz olduğunu en baştan anlamaya başlasın.”
Yaşayabilirsin; onu kutlayabilirsin, gizemle bir olabilirsin. Ama bil ki, onu bir gözlemci olarak kesinlikle anlayamazsın.
Ben kendimi anlamıyorum. Benim için en büyük sır kendimim! Ancak, sana birkaç ipucu verebilirim:
Psikaytr sana karının bedavaya sorduğu soruları bir sürü para karşılığı soran adamdır.
Mutluluğun anahtarı: Sevgi, şefkat ve tutku hakkında sürekli konuşabilirsin ama gerçek mutluluk, mutluluğun anahtarını hiç kaybetmemiş olduğunu fark etmendir.
Kadın, erkeğin yaklaşmasına direnç göstererek başlar ve geri çekilmesini engelleyerek bitirir.
Bir kadının fikrini değiştirmek istiyorsan, onunla hemfikir ol.
Eğer bir kadının ne demek istediğini merak ediyorsan, ona bak; sakın dinleme.
Kadın, polise doğru yürür ve şikâyet eder: “Memur bey, köşedeki adam beni rahatsız ediyor.”
Polis, “Ben durumu buradan izliyordum. Adam size bir defa dahi dönüp bakmadı, bayan!” der.
“Evet!” der kadın, “Ne kadar rahatsız edici bir şey, öyle değil mi?”
Romantik delikanlı, yatağında uzanmış güzel kıza doğru döner ve merakla sorar: “Beraber olduğun ilk adam ben miyim?”
Kız bir an için düşünür, sonra sakin bir tavırla, “Bilmem, olabilir. Yüzleri hatırlamakta hep zorlanmışımdır.”
Her şey gizemlidir. En iyisi anlamaktan ziyade onun keyfini çıkarmaktır. Yaşamı anlamaya çalışan insanın, sonunda bir aptal olduğu kanıtlanır; yaşamın keyfini süren adam ise giderek bilgeleşir ve hayatın keyfini çıkarmaya devam eder; çünkü o, etrafını saran gizemin giderek daha çok farkına varır.
En önemli farkındalık hiçbir şeyin anlaşılamayacağını fark etmektir. Herşeyin bir gizem ve mucize olduğunu anlamak bana göre hayatındaki dinselliğin başlagıcıdır
Yaşam o kadar gizemlidir ki, ellerimiz doruklarına erişmez, gözlerimiz onun en derin gizlerini göremez. Varoluşun herhangi bir ifadesini anlamak erkeği ya da kadını ya da hayvanı ya da doğayı bilimin işidir; mistiğin değil. Ben bilimadamı değilim. Bence bilimin kendisi bir gizemdir; yeni yeni bilim adamları da fark ediyorlar bunu. Bilinebilecek her şeyi bir gün bilecekleri gibi köhnemiş, inatçı ve batıl tutumlarından vazgeçiyorlar.
Albert Einstein ile bilim tarihi farklı bir rotaya girdi. Einstein maddeyi derinlemesine inceledikçe hayretler içinde kaldı; tüm mantık geride kalmıştı, tüm rasyonellik geride kalmıştı. Varoluşa dayatma yapamazsın, çünkü o senin mantığını dinlemez. Mantık insan işidir. Albert Einstein hayatının bir döneminde rasyonellikte ısrarcı olup olmama konusunda epey tereddüt etti ... ama bunda ısrar etseydi bu aptalca olurdu. İnsani olurdu ama bilgece değil. Mantık veya rasyonellik adına ne kadar ısrarcı olursan ol, kozmos senin mantığına göre değişmez; mantığın kozmosa göre kendini değiştirmek zorunda kalacaktır. Ve, ne kadar derine iner isen, varoluş da o kadar gizem kazanır. Ve öyle bir noktaya gelirsin ki, mantığı ve akılcılığı geride bırakman ve sadece doğayı dinlemen gerekir. Ben buna nihai anlayış diyorum; ancak, gündelik hayatta kullandığımız anlayış anlamında değil. Bilirsin, hissedersin ama kelimelere dökemezsin.
Erkek bir gizemdir, kadın bir gizemdir, var olan her şey bir gizemdir. Bu esrar perdesini aralamak için gösterdiğimiz tüm gayretler hüsranla sonuçlanacak.
Bir hikâye anımsıyorum. Bir adam oğluna Noel hediyesi almak için bir oyuncakçıya gider. Adam ünlü bir matematikçi olduğu için dükkân sahibi adama bir yapboz getirir. Matematikçi de dener ... çok güzel bir yapbozdur. Bir dener, iki dener ve giderek terlemeye başlar; zorlaşmaya başlar. Müşteriler, satış personeli ve dükkân sahibi, hepsi izlemektedir ve o bir türlü yapbozu tamamlayamaz. Sonunda vazgeçer ve dükkân sahibine bağırarak sitem eder: “Eğer bunu ben çözemiyorsam, oğlumun nasıl çözeceğini düşünüyorsun?”
Dükkân sahibi cevaplar: “Matematikçi olsun olmasın, hiç kimsenin çözemeyeceği bir yapboz bu!”
Matematikçi bunun üzerine, “İyi de neden böyle yapılmış?” diye sorar.
Dükkân sahibi de: “Bu şekilde yapılmıştır ki böylelikle çocuk hayatın çözülemez ve anlaşı- lamaz olduğunu en baştan anlamaya başlasın.”
Yaşayabilirsin; onu kutlayabilirsin, gizemle bir olabilirsin. Ama bil ki, onu bir gözlemci olarak kesinlikle anlayamazsın.
Ben kendimi anlamıyorum. Benim için en büyük sır kendimim! Ancak, sana birkaç ipucu verebilirim:
Psikaytr sana karının bedavaya sorduğu soruları bir sürü para karşılığı soran adamdır.
Mutluluğun anahtarı: Sevgi, şefkat ve tutku hakkında sürekli konuşabilirsin ama gerçek mutluluk, mutluluğun anahtarını hiç kaybetmemiş olduğunu fark etmendir.
Kadın, erkeğin yaklaşmasına direnç göstererek başlar ve geri çekilmesini engelleyerek bitirir.
Bir kadının fikrini değiştirmek istiyorsan, onunla hemfikir ol.
Eğer bir kadının ne demek istediğini merak ediyorsan, ona bak; sakın dinleme.
Kadın, polise doğru yürür ve şikâyet eder: “Memur bey, köşedeki adam beni rahatsız ediyor.”
Polis, “Ben durumu buradan izliyordum. Adam size bir defa dahi dönüp bakmadı, bayan!” der.
“Evet!” der kadın, “Ne kadar rahatsız edici bir şey, öyle değil mi?”
Romantik delikanlı, yatağında uzanmış güzel kıza doğru döner ve merakla sorar: “Beraber olduğun ilk adam ben miyim?”
Kız bir an için düşünür, sonra sakin bir tavırla, “Bilmem, olabilir. Yüzleri hatırlamakta hep zorlanmışımdır.”
Her şey gizemlidir. En iyisi anlamaktan ziyade onun keyfini çıkarmaktır. Yaşamı anlamaya çalışan insanın, sonunda bir aptal olduğu kanıtlanır; yaşamın keyfini süren adam ise giderek bilgeleşir ve hayatın keyfini çıkarmaya devam eder; çünkü o, etrafını saran gizemin giderek daha çok farkına varır.
En önemli farkındalık hiçbir şeyin anlaşılamayacağını fark etmektir. Herşeyin bir gizem ve mucize olduğunu anlamak bana göre hayatındaki dinselliğin başlagıcıdır
