Var olmak sorunu

Notreal

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Ocak 2018
Mesajlar
7
Tepkime puanı
0
Bunları buraya yazmak ne kadar doğru bilmiyorum ama gerçekten büyük bir çıkmazın ve kafa karışıklığının içindeyim. 19 yaşındayım ve kendimi bildim bileli sürekli depresyon intihar düşüncesi gibi durumlarla uğraşıyorum psikolog psikiyatri ilaçlar her yolu denedim kısa vadede etki etse bile uzun vadede daha kötü bir duruma getirdiğini düşünüyorum antidepresanların dolayısıyla yaklaşık bir yıl kadar önce kullanmayı bıraktım. Önceden azimli hayalleri olan biriydim sonra hiç olmaması gereken zamanlarda her şeyden bıktım sınavmış okulmuş umrumda olmadı çok büyük hatalar yaptım nasıl bu hale geldim bilmiyorum şimdide hatalarımın bedelini ailemden uzakta aklımda olmayan saçma sapan bi bölümde okuyarak okumaya çalışarak ödüyorum ama yapamayacakmışım gibi artık çok yoruldum her şeyden sırf bunlar değil sorun. Kendimi beğenmiyorum mesela çok güzel kızlar var neden ben değilim neden bu kadar çok kusurum var diyorum öyle hayatlar var ki bazısı bu kadar şanslı doğarken diğer tarafta neden şanslı doğanların kölesi gibi sürekli çalışan borç ödeyen taraf biz oluyoruz anlamıyorum her şey çok saçma geliyor, şu hayatı benimseyemiyorum sevemiyorum ölmek istiyorum bunu kendim yapmak istemiyorum dua ediyorum ama yok olmuyor düşünmekten beynim patlıyor başkaları için yaşıyorum resmen çok bunaldım ne yaşamaya ne ölmeye cesaretim var. İntiharın günah olması mantığını da anlamıyorum aslında ona da çok takılmıyorum ya korkuyorum sadece ne olacağını bilmediğim için. Sürekli bi imtihan sınav dünyası gibi şeyler söyleniyor ya ben neden mücadele etmek zorundayım neden ya bu neyin kavgası anlam veremiyorum bunu ben mi istedim sanki kim sordu bunu bana her şeyi nasıl sorgusuz sualsiz kabul ediyor bunca insan onuda anlamıyorum kendilerini böyle teselli mi ediyorlar çünkü beni cidden rahatlatmıyor bu düşünce. Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim vaktinizi çaldım bunun içinde özür dilerim sadece burda dışardakilerden çevremdekilerden daha olgun daha bilgili bana yol gösterebilecek birilerinin olduğunu düşündüm ve gerçekten fikirlerinize çok ihtiyacım var.
 

Paradise.

Kayıtlı Üye
Katılım
20 Şub 2018
Mesajlar
23
Tepkime puanı
13
Aslında sorgusuz sualsiz kabul etmiyoruz çoğumuz. Yaşadık gördük ve çoğu şeyin maddede bir anlamı olmadığını anladık içimize döndük kendimizle barışmak zorunda kaldık yoksa altından kalkamayacaktık nihayetinde sadece akışına bıraktık ve günümüzün gelmesini bekliyoruz ve kimimizde bu dünyaya güzel şeyler bırakıp hayatı en iyi şekilde yaşayıp değerlendirmekten yana ama hepimizin acıları, sorumlulukları, ağır yükleri var ve seni gerçekten çok iyi anlayabilecek kapasitese bir çok insan var burda. Emin ol çoğumuz senin geçtiğin o yollardan geçtik, kimimiz ölmeyi deneyerek kimide daha hafif sıyrıklarla atlattı yani sen yalnız değilsin. Kendini kusurlarınla sevmeyi öğrendiğin anda acısıyla tatlısıyla hayatın aslında o kadar kötü olmadığını anlayacaksın. 19 yaşında bu gibi buhranlar çok normal çünkü yaşından fazla sorumluluk yüklenmişsin buda seni erken yormuş. Erken yorulmak erken büyümek demek. Elinde olmayanlara üzüleceğine elinde olanlara şükretmeni dene. Senin sahip olduğun ama çok kişinin sahip olamadığı birşeyler muhakkak var. Bu hayatın tek çıkışı var evet ama o çıkışa gidene kadar geçeceğin yollarda başına gelecek şeylere sen bile şaşıracaksın. Umarım herşey güzel olur zamanla hakkında hayırlısı olur inşallah.
 

Notreal

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Ocak 2018
Mesajlar
7
Tepkime puanı
0
Paradise. Öncelikle vaktinizi ayırıp okuduğunuz ve böyle güzel bir cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim.Düşünceleriniz benim için çok değerli. Lakin ben gerçekten çok bunalmış hissediyorum. Büyük günahlar işledim ve aslında onlarda beni bu duruma getirdi sanırım. Düşünmeden duramıyorum halâ da hata yapmaya devam ediyorum. İçinde bulunduğum durumu ve kafa karışıklığını anlatmakta çok zorlanıyorum bu yazdıklarım sadece buz dağının görünen kısmı. Hayatta kendim için yaptığım hiçbir şey yok neredeyse. En basitinden okula gitmek dahi istemiyorum çünkü orada öğrendiklerimin bana bi yararı yok ama gidiyorum sırf ailem için. Gerçi bomboş dönüyorum bu dönemde birçok dersten kalıcam biliyorum. Sonra gülüyorum mesela ama içimden geldiği için değil uyum sağlamaya çalıştığım için sırf bu kızda ne kadar somurtkan demesinler diye mutsuzum ve rol yapmaktan çok sıkıldım.Yine uzattıkça uzattım kusura bakmayın ve tekrar teşekkür ederim bu değerli düşüncelerinizi benim için paylaştığınız için. İnşallah sizinde hayatınızda her şeyin en hayırlısı ve en güzeli olur..
 

Mr. Şeytan

Banlı Kullanıcı
Katılım
7 Şub 2018
Mesajlar
220
Tepkime puanı
915
Konum
Zamanın dışında boşluğun içinde
Üniversitede ailemden kaynaklı psikoloji gibi sözel bir bölüm isterken makine mühendisi olmak için 2 yıllık saçma sapan bir bölüm okudum. Okurken nefret ettim. Bu da yetmezmiş gibi hayatımın en büyük psikolojik baskı döneminden geçtim. İntiharı istedim, pes edip bırakmak çok cazip geliyordu ama pes edersem tanrının bu sınavına karşı yenilmiş olacağım diye kendimi hep ileri attım. Şuan ne o psikolojik dertlerim var ne de okulla ilgili bir derdim. Makine mühendisliği kazanmak için DGS sınavına hazırlanıyorum. İstemesem tekrar YGS/LYS hazırlanır psikoloji kazanırdım. Çalışıp kendi paranızı kazanmaya başlayana kadar ve toplumdaki o güzellik kavramını umursamayıp kendi tarzınızı bulup bunu beğenene kadar böyle düşüneceğinize inanıyorum. Potansiyelinizin olduğunu düşünüyorum ki siz de öyle düşünüyorsunuz. O zaman kalkın ve sınırlarınızı zorlayın madem saçma bir bölüme girdiniz onun saçma olduğunu kanıtlayıp bütün dersleri AA getirin. Güzel olduğunuzu düşünmüyorsanız tarzını değişin olmak istediğiniz insan olun çevrenizdeki ''boş verin''. Bir kaç yıl sonra bu halinize dönüp bakınca sadece saçmalamışım uzun zamandır diyeceksiniz ama ayağa kalkmadığınız karşı yumruk atmadığınız her gün bunu demeniz daha da zorlaşacak.
 

hazaR

Kayıtlı Üye
Katılım
30 Haz 2011
Mesajlar
2,233
Tepkime puanı
673
Konum
İstanbul
İş
Passenger.
Büyük günahlar kimseye bir şey yapmaz, eğer birinin hakkını yemediyseniz.Birini öldürmek veya bir şey çalmak gibi.Unutun bunu.
Üniversitenin psikoluğuna gidin, dertlerinizi ona anlatın.O sizi bir psikayriste yönlendirebilir çünkü depresyon belirtileri gösteriyorsunuz.Size bu süreci atlatmanızda faydalı olacak bir antidepresan verebilir.Yani tamamen bilinçli kullanacağınız ve dozunu doktorun ayarlayacağı, bırakmanızı yine onun kontrol edeceği falan.Çünkü şuan ki hormon ve enerji durumunuz ne yazılırsa yazılsın, bir kalkan görevi görüyor.Beyin içinde iletilmesi gereken yerlere iletilmiyor.Şuan var olma problemi çeken birine dünyanın sırrını açıklasanız bile tatmin olmayacaktır.Destek alın, aksatmayın.Yalnızım diye düşünmeyin, değilsiniz.Etrafınızda gördüğünüz her insan en basitinden en üstün kişiliğine sizin bir parçanız.Ne rol yaparlarsa yapsınlar ne kadar para kazanırlarsa kazansınlar bu böyle.
Adalet diye bir şey yok, bazıları hiç bir şey yapmadan çok güzel, bazıları toplumun istediği standartların altında doğuyor.Tanrı bu duruma diyor ki; neye benzersen benze seni ben yarattım.Sendeki her şey her kusur her çirkinlik aslında benim bir parçam.Ben her şeyim, her yerdeyim ve sana bu yaşamında bu şekilde yaşaman buna benzemen buyruldu.Kendi maddenin hakikatini kavra ve bu imtihandan geç.Kendini bir fırının içinde hiç bir şey kalmayana dek yaksan dahi geçemediğin dersleri bir sonraki sene alttan vermek zorundasın.En kötüsü, yani intiharın en kötü yanı sınıf tekrarı gibi değil, bir okula baştan hatta ilk okula baştan başlamak gibi olmasıdır :)
 

Paradise.

Kayıtlı Üye
Katılım
20 Şub 2018
Mesajlar
23
Tepkime puanı
13
Paradise. Öncelikle vaktinizi ayırıp okuduğunuz ve böyle güzel bir cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim.Düşünceleriniz benim için çok değerli. Lakin ben gerçekten çok bunalmış hissediyorum. Büyük günahlar işledim ve aslında onlarda beni bu duruma getirdi sanırım. Düşünmeden duramıyorum halâ da hata yapmaya devam ediyorum. İçinde bulunduğum durumu ve kafa karışıklığını anlatmakta çok zorlanıyorum bu yazdıklarım sadece buz dağının görünen kısmı. Hayatta kendim için yaptığım hiçbir şey yok neredeyse. En basitinden okula gitmek dahi istemiyorum çünkü orada öğrendiklerimin bana bi yararı yok ama gidiyorum sırf ailem için. Gerçi bomboş dönüyorum bu dönemde birçok dersten kalıcam biliyorum. Sonra gülüyorum mesela ama içimden geldiği için değil uyum sağlamaya çalıştığım için sırf bu kızda ne kadar somurtkan demesinler diye mutsuzum ve rol yapmaktan çok sıkıldım.Yine uzattıkça uzattım kusura bakmayın ve tekrar teşekkür ederim bu değerli düşüncelerinizi benim için paylaştığınız için. İnşallah sizinde hayatınızda her şeyin en hayırlısı ve en güzeli olur..

Büyük günahların olması yaşama hakkını elinden almaz. Eğer günahların sadece seninle ilgiliyse tövbe eder ve birdaha yapmazsın. Her ne günahın varsa kimseyle paylaşma eğer paylaşırsan ilerde karşına çıkar kaldıramayacağın bir hale gelebilir. Önce günahlarını düşün ve bunları işlemen için geçerli sebeplerin var mı bir bak. Bazen yaptığımız kötü işleri bir sebebe bağlamak vicdanen ve psikolojik olarak biz insanoğlunu rahatlatır. (Kastettiğim şeyler hırsızlık tecavüz başkasının hakkını gaspetmek gibi başka insanlara zarar vermek değil. Bunların bir hafifletici sebebi olamaz. Çok genel konuşmak doğru olmayacağı için bir parantez açtım) Ve eğer bu günahlar her ne ise belli ki seni çok rahatsız ediyor huzurunu kaçıyor öyleyse bunlara devam etmek niye? Uzaklaş. Okulunu sevmeyebilirsin , yaptığın işi sevmeyeblirsin bunlar seçimle yeniden şekillenebilir biraz zaman kaybersin ama telafi edersin..Evli olup eşini sevmeyen ve buna katlanan onlarca kadın var, evine ekmeği götürmek için ağır işlerde çalışmak zorunda olan onlarca erkek.. Bak senin henüz değiştirebileceğin şeylerle mücadelen olacak en azından böyle düşün.Bir şekilde bir yerinden yakala hayatı daha çok gençsin inan daha çok değişeceksin.. Kimseye uyum sağlamak zorunda değilsin boş zamanlarını mutsuz olduğun insanlarla geçirmektense bol bol kitap oku, tek başına yürüyüş yap gez fotoğraf çek, hobi edin,spor yap bir sürü şey yapabilirsin. En azından ailen seni okutuyor okumak hayalinde kalan binlerce kız var sahip olduğun şeylerin kıymetini bil. Terapi desteği alabilirsin ama ilaçlarla değil kitaplarla uyuştur kafanı.Şunu unutma sen değerlisin. Sen kendin için değerli ol ki başkaları da değer versin sana.Mızmızlanmanın bana hiçbir faydası olmadı sana da olmayacak. Her düştüğümde daha güçlü kalktığımı farkettim inşallah sende farkedeeceksin. Kendine çok iyi bak ve bir an önce hayata karşı atağa geç. Sevgiler.
 

Notreal

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Ocak 2018
Mesajlar
7
Tepkime puanı
0
Mr.Şeytan , hazaR ve paradise. Öncelikle hepinize bana vakit ayırdığınız, destek olduğunuz için çok teşekkür ederim. Yazdıklarınızı okudum ve muhtemelen defalarca da okuyacağım.

Mr. Şeytan dilerim hep daha ileriye gider o karanlık günleri bir daha yaşamazsınız . Sınavınızda şimdiden başarılar dilerim hakkınızda hayırlısı neyse o olur inşaallah. Bana gelince şuan içinde bulunduğum durumda derslere odaklanmak olumlu düşünmek çok zor geliyor maalesef. Ben yine de elimden geleni yapmaya çalışacağım her şey için çok teşekkür ederim.

hazaR Yazdıklarınızı düşündüm ve haklı olduğunuzu fark ettim.Psikiyatri tedavisine ihtiyacım var.Çünkü şuan bana gelen her olumlu şeyi olumsuza çeviriyorum. İntihar fikri benim için tek kurtuluş diye düşünürdüm oysaki. Umarım kendimde bunları atlatacak gücü bulabilirim. Çok teşekkür ederim tekrardan.

Paradise. Günahlarım bana zarar veren türdendi. İnsanlar çok zor şeyler yaşıyor bunları da biliyorum ve zaten hayatı benimseyemiyor oluşumda sadece kendi hayatım etken değildi tüm zorluklar kötülükler adaletsizlik bunun içindeydi. İmtihan olayını idrak etmekte zorlanıyorum muhtemelen bilgisizliğimden kaynaklanıyor. Size de tekrar tekrar her şey için teşekkür ederim.
 

cagatay98

Kayıtlı Üye
Katılım
20 Ağu 2014
Mesajlar
95
Tepkime puanı
55
Yazacaklarımı iyi okumanızı tavsiye ediyorum.Şuan 20 yaşımdayım.Kendimi bildim bileli arayış içerisindeyim arıyorum arıyorum (aslında kendimi arıyormuşum da...) bu parantezi kapatalım.İlkokul yıllarım,Lise yıllarım böyle geçti hep böyle geçti,psikolojik sorunlar,dünya işlerine odaklanamama burada bir parantez daha açayım ki hayatımda hiç çalışmadan ilk 25 bin ile şehrimdeki en iyi liseye gittim.Orada da insanlar ile soyutlandım.2 kez aşık oldum orada aşk'ı öğrendim,yanmayı öğrendim.Mevlana buyuruyor ki "Yaradana aşkı öğrenmek için ilk tahta kılıçla talim yapmak lazım.".Aşkın her türlüsünün nasıl yaradandan geldiğini öğrendim.Ulaşamamayı öğrendim.Sonsuz acılar içinde arayışım devam ederken lise bitti.Gazi üniversitesinde tarih okumaya başladım yine hiç çalışmamıştım.Fakat orada ailemden uzakta psikolojim daha kötüydü.Arayışım ateizme kaymış ideolojilere tutunmuştum.Sonra onların bana bir yararı olmayacağını anladım,geri şehrime döndüm herşeyi bırakıp.Sonra tutunacak bir dal verdi Allah bana.Burada 94 yaşında güzeller güzeli bir zat ile tanıştım o kadar güzeldi ki büyülendim sanki.Bana o kadar çok şey verdi ki aslında beni Ankaradan yuvarlayarak dizlerinin dibine düşürdü.Umutsuzluklarım,arzularım,herşeyim kayboldu.O hep ben olurdu,o herkes olurdu.Onunla geçirdiğim 1 saniyeyi tüm ömrüm ile takas edebilirdim.Bize yaratanı öğretti.Zayıflıklarımızı gösterdi,Allahın onları nasıl kapattığını gösterdi.Zaten ölmek isterdim,ölmeden önce ölmek ise daha güzel imiş...

Bunları anlattım ki insan hep arar ama bulanlar da hep arayanlardır.Ne kadar umutsuzluğa düşersen düş ne kadar psikolojik sorunların olursa olsun aramayı bırakma.Sana birde hediye bırakıyorum.

"Bir insan çok günahım var yanarım derse bu zanla yanar.
Diğeride çok günahım var Allah affeder derse bu zanla kurtulur
Allahı küçük görmek olur mu (Burada tatlı bir kızış araya girer)"
 

Paradise.

Kayıtlı Üye
Katılım
20 Şub 2018
Mesajlar
23
Tepkime puanı
13
Yazacaklarımı iyi okumanızı tavsiye ediyorum.Şuan 20 yaşımdayım.Kendimi bildim bileli arayış içerisindeyim arıyorum arıyorum (aslında kendimi arıyormuşum da...) bu parantezi kapatalım.İlkokul yıllarım,Lise yıllarım böyle geçti hep böyle geçti,psikolojik sorunlar,dünya işlerine odaklanamama burada bir parantez daha açayım ki hayatımda hiç çalışmadan ilk 25 bin ile şehrimdeki en iyi liseye gittim.Orada da insanlar ile soyutlandım.2 kez aşık oldum orada aşk'ı öğrendim,yanmayı öğrendim.Mevlana buyuruyor ki "Yaradana aşkı öğrenmek için ilk tahta kılıçla talim yapmak lazım.".Aşkın her türlüsünün nasıl yaradandan geldiğini öğrendim.Ulaşamamayı öğrendim.Sonsuz acılar içinde arayışım devam ederken lise bitti.Gazi üniversitesinde tarih okumaya başladım yine hiç çalışmamıştım.Fakat orada ailemden uzakta psikolojim daha kötüydü.Arayışım ateizme kaymış ideolojilere tutunmuştum.Sonra onların bana bir yararı olmayacağını anladım,geri şehrime döndüm herşeyi bırakıp.Sonra tutunacak bir dal verdi Allah bana.Burada 94 yaşında güzeller güzeli bir zat ile tanıştım o kadar güzeldi ki büyülendim sanki.Bana o kadar çok şey verdi ki aslında beni Ankaradan yuvarlayarak dizlerinin dibine düşürdü.Umutsuzluklarım,arzularım,herşeyim kayboldu.O hep ben olurdu,o herkes olurdu.Onunla geçirdiğim 1 saniyeyi tüm ömrüm ile takas edebilirdim.Bize yaratanı öğretti.Zayıflıklarımızı gösterdi,Allahın onları nasıl kapattığını gösterdi.Zaten ölmek isterdim,ölmeden önce ölmek ise daha güzel imiş...

Bunları anlattım ki insan hep arar ama bulanlar da hep arayanlardır.Ne kadar umutsuzluğa düşersen düş ne kadar psikolojik sorunların olursa olsun aramayı bırakma.Sana birde hediye bırakıyorum.

"Bir insan çok günahım var yanarım derse bu zanla yanar.
Diğeride çok günahım var Allah affeder derse bu zanla kurtulur
Allahı küçük görmek olur mu (Burada tatlı bir kızış araya girer)"

Dediğin şahıs hiçbir tarikata bağlı olmaksızın sırf kalbiyle direkt olarak Hak Teala ' ya bağlıysa ve seni de bu şekilde bağladıysa sen ne şanslı kulsun kardeşim. Allah bize dostlarından feyz almayı, ders almayı yol öğrenmeyi nasip etsin fakat kimseyi kendiyle aramıza koymasın inşallah. İnanan tüm kardeşlerimize kendi nuruyla aydınlanlamayı nasip etsin , dualarımızı kabul etsin inşallah. Hayırlar uğurlar olsun.
 

Notreal

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Ocak 2018
Mesajlar
7
Tepkime puanı
0
cagatay98 Öncelikle size de teşekkür ederim.Allah hepinizden razı oldun beni görmezden gelmediğiniz için.Sizin adınıza da çok sevindiğimi belirtmek isterim. Benim durumum şuan gerçekten çok kötü ve çok çaresiz hissediyorum maalesef. Çoğu zaman mücadele ettim Ümit ettim dua ettim ama sanıyorum duyanda görende yok daha neler yaşayanlar var dünyada ne pislikler ne kötülükler var tüm bunları kastederek söylüyorum bunları ve artık bende neye inanacağım bilmiyorum. Ölümü kurtuluş görmekle hata ediyorum belki ama başka çıkış yolu da bulamıyorum. Ben mücadele etmek savaşmak istemiyorum. Bunun neden kötü olduğunu da anlamıyorum. Güçlü bir insan değilim ve olmak zorunda da değilim. Bazı insanlar yapamaz işte olmaz belki intihar da kaderdir. Ben kendi kendimi bu duruma getirmedim sanıyorum tüm bunlar yaşadıklarım Allah’tan değil miydi sonuçta. Yine çok uzattım. Sadece çok yoruldum ve bitsin istiyorum her şey.
 

WhiteFriday

Kayıtlı Üye
Katılım
16 Ocak 2016
Mesajlar
220
Tepkime puanı
62
Aynısını düşünüyorum üstelik tam da şu an bunları düşünürken okudum konunuzu. Güçlü olmak zorunda değilim savaşmakta istemiyorum. Basitçe benden bu kadar diyip gitmek istiyorum ben de. İntihar düşüncesine gelince hiç bir zaman soğuk bakmadım. Şu an için edecek kadar kötü bir durumda değilim ama gerçekten olursa bırakmakta kendim için sıkıntı görmüyorum ben.

Öbür türlü düşünüyorum sonra mecburen buradayız seve seve ya da acı çeke çeke yaşayacağız. Eğer kendimi öldürmeyeceksem bunları düşünmenin de bir manası yok. Nasıl olursa yaşıyorum mutsuz yaşamaktansa idare ederek yaşamayı tercih ediyorum.

Yapmacık hareketlere gelemiyorum. Buraya ait hissetmiyorum. Sevmiyorum buraları aynı acıya devam ettirmenin manası ne olabilir ki diyorum. Kısacası benim de kafam karışıktır hepte böyleydi ama hala buradayım ve devam ediyorum :) Belki de göremediğimiz bir gizem vardır. Kendim için en iyisi sanırım fazla muhattap olmadan kendimi doyuracak kadar maddiyat bulup uzak kalmak her şeyden. Ölüm zaten bir gün alıcak. Umarım çabuk gelir o gün kendim için.
 

hazaR

Kayıtlı Üye
Katılım
30 Haz 2011
Mesajlar
2,233
Tepkime puanı
673
Konum
İstanbul
İş
Passenger.
:) İntihar fikri eyleme geçmediği her saniye insanların gözünde değersizleşir, ve şiddeti gittikçe artan bir yardım çığlığı olarak gözükür.Sizin sorununuz var olmak değil, buna kalıbımı basıyorum.Sorununuz doğuştan istediğiniz şartlarda dünyaya gelmemek.Zengin, güzel, iyi bir aile çevre vs.Bütün bunlar size şuanda verilse intihar ne kadar korkunç olurdu değil mi ? Böyle düşünün ve her zaman bütün umutları ve gerçekliği yaratanın kendiniz olduğunu unutmayın.Yaratıcı bir tanedir, her şeydir ve her yerdedir.Kendi sıfatı olarak her şeyi duyar, bütün kullarını duyar ve sever.Eğer dua edicekseniz veya ediyorsanız, gerçekten sizi tekamül yolculuğunuzda ileri taşıyacak şeyler için dua edin.Nedir, zorluklara karşı direnme gücü, ne bileyim evreni ve insanlığın bütün olduğunu kavrama melekesi.Dualitel bakıştan sıyrılma.Eğer gerçekten samimi iseniz bunlar size verilir, hem de çok yüksek ruhlar tarafından.Geri kalan her şeyi kendi kişisel çabanızla var etmeye devam edersiniz.
 

Notreal

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Ocak 2018
Mesajlar
7
Tepkime puanı
0
hazaR belkide haklısınız bu şartların olmamasıda tetikliyor durumu çünkü sağlıklı güzel zengin her şeye sahip bir insanda sözde bu dünyayla imtihan oluyor hiçbir şeyi olmayan insanlarda yani bi tutarsızlık olduğunu düşünüyorum ve çoğu insan özellikle korkunç acılar çekenler Allahtan uzaklaşıyor diğer taraftan şükredecek çok şeyi olan kişi belki daha da çok şükrediyor ve inanıyor. Bu durumda kim haksız. Her şeyi veren yaşatan sonuçta Allah’tır. Ben birçok konuda çok bilgisizim belki bu yüzden yanlış düşünüyorum ama doğrusunuda öğrenmek isterim. Her birinizin düşüncesi çok önemli benim için..
 

hazaR

Kayıtlı Üye
Katılım
30 Haz 2011
Mesajlar
2,233
Tepkime puanı
673
Konum
İstanbul
İş
Passenger.
hazaR belkide haklısınız bu şartların olmamasıda tetikliyor durumu çünkü sağlıklı güzel zengin her şeye sahip bir insanda sözde bu dünyayla imtihan oluyor hiçbir şeyi olmayan insanlarda yani bi tutarsızlık olduğunu düşünüyorum ve çoğu insan özellikle korkunç acılar çekenler Allahtan uzaklaşıyor diğer taraftan şükredecek çok şeyi olan kişi belki daha da çok şükrediyor ve inanıyor. Bu durumda kim haksız. Her şeyi veren yaşatan sonuçta Allah’tır. Ben birçok konuda çok bilgisizim belki bu yüzden yanlış düşünüyorum ama doğrusunuda öğrenmek isterim. Her birinizin düşüncesi çok önemli benim için..

:) Malik olan Allahtır.Kimse bir şeye sahip olamaz, ne varsa Allah kuluna verir ve bunun da belli nedenleri vardır.Adalet diyince siz herkese her şeyden eşit pay diye anlıyorsunuz halbuki bu dünyada böyle bir şey yok.Bu gerçeği ne kadar erken kabul ederseniz o kadar rahatlarsınız.İnsanlar bu dünyaya gelmeden veya bedenlenmeden kendi imtihanları seçip geliyorlar, veya başka ruhlarla kararlaştırıp ona göre kendine bir gen dizilimi, aile, ülke, topluluk vs seçiyor.Çünkü kendine bütün bunlardan deneyim toplamak zorunda.O deneyim artık kendi öz varlığında neye ihtiyacı varsa hayatını şekillendiriyor ve karşısına çıkıyor.Bu demek değil ki hayat boyu acı çekicek, böyle bir şey yok.Siz olayları ve kendinizi yargılamamayı öğrendiğiniz zaman imtihanlarınız daha da hafifleyecek.En azından gerçek mantıklarını anladıktan sonra.Acılar sizi Allahtan uzaklaştırabilir, bu normal herkes böyle hissedebilir ama yine size ondan başka kimse sahip çıkmayacak :) Yaratıcı kullarını sever de döver de.Anlatılcak bir sürü teferruat var, bunlar da çok tekrarlandı.Önemli olan siyah ve beyazı düşünmeyi bırakıp olaya ortadan bakmaktır.Hiç yargılamadan dümdüz.
 

Reionization

Kayıtlı Üye
Katılım
20 Mar 2016
Mesajlar
20
Tepkime puanı
4
Tenine vuran ilkbahar güneşinin seni ısıtırken verdiği huzuru hissetmek bile hayatın, varolmanın kıymetini anlamaya bilmek için yeterli bence... 13,7 milyar yıllık evren tarihinde dilediğin gibi yaşaya bilesin diye sana bir şans verilmiş bunu iyi değerlendir... Hiç acele etmene gerek yok bir gün mutlaka öleceksin. O gün gelinceye kadar hayatın tadını çıkar... istemediğin hiç bir şeyi yapmak zorunda değilsin, kimse sana birşey dayatamaz... Seni yaşamaktan alıkoyan paradigmaları ve tabuları umursama, herşeyi içinden geldiği gibi yap... Keyfli uğraşlar edin, Sezen Aksu dinle, spor yap, güneşin doğuşunu izle, aşık ol..
Hayat sana verilmiş bir hediye. O'ndan bu kadar kolay vazgeçme...
 

bokepid

Banlı Kullanıcı
Katılım
14 Mar 2018
Mesajlar
6
Tepkime puanı
0
Yaş
36
cagatay98 ************************214;ncelikle size de te************************351;ekk************************252;r ederim.Allah hepinizden raz************************305; oldun beni g************************246;rmezden gelmedi************************287;iniz i************************231;in.Sizin ad************************305;n************************305;za da ************************231;ok sevindi************************287;imi belirtmek isterim. Benim durumum ************************351;uan ger************************231;ekten ************************231;ok k************************246;t************************252; ve ************************231;ok ************************231;aresiz hissediyorum maalesef. ************************199;o************************287;u zaman m************************252;cadele ettim ************************220;mit ettim dua ettim ama san************************305;yorum duyanda g************************246;rende yok daha neler ya************************351;ayanlar var d************************252;nyada ne pislikler ne k************************246;t************************252;l************************252;kler var t************************252;m bunlar************************305; kastederek s************************246;yl************************252;yorum bunlar************************305; ve art************************305;k bende neye inanaca************************287;************************305;m bilmiyorum. ************************214;l************************252;m************************252; kurtulu************************351; g************************246;rmekle hata ediyorum belki ama ba************************351;ka ************************231;************************305;k************************305;************************351; yolu da bulam************************305;yorum. Ben m************************252;cadele etmek sava************************351;mak istemiyorum. Bunun neden k************************246;t************************252; oldu************************287;unu da anlam************************305;yorum. G************************252;************************231;l************************252; bir insan de************************287;ilim ve olmak zorunda da de************************287;ilim. Baz************************305; insanlar yapamaz i************************351;te olmaz belki intihar da kaderdir. Ben kendi kendimi bu duruma getirmedim san************************305;yorum t************************252;m bunlar ya************************351;ad************************305;klar************************305;m Allah************************8217;tan de************************287;il miydi sonu************************231;ta. Yine ************************231;ok uzatt************************305;m. Sadece ************************231;ok yoruldum ve bitsin istiyorum her ************************351;ey.
terima kasih untuk posting
 

Notreal

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Ocak 2018
Mesajlar
7
Tepkime puanı
0
Reionization maalesef öyle bir illet ki bu dışarı çıkamıyorum çıkmak istemiyorum zaten insanların içinde daha rahatsız hissediyorum tek yapabilidiğim uyumak düşünmek ağlamak yurttayım dört duvar arasında kendimi dinlemekten başka bişey yapamıyorum. Eve gitmek istiyorum gidemiyorum aslında zaten evde çok sorunlar olduğu için bu kadar uzağı tercih ettim. Her şey güzel olucak daha iyi olucam diye ne umutlarla geldim gitgide dibe batıyorum içinde bulunduğum durumu anlatmak çok zor üzerimde acayip bi ağırlık var atamıyorum her şeye rağmen destekleriniz için görmezden gelmediğiniz için çok teşekkür ederim.
 

asterix

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Mar 2013
Mesajlar
743
Tepkime puanı
105
Sizin durumunuz dyarlılığı olan ve kafası çalışan herkesin durumu,bu yalanlar dünyasında varolmanın dayanılmaz hafifiliğini yaşıyoruz aslında varolamıyoruz sorun bu ortam müsaitt değil,ortam bencil ikiyüzlü yalancıbaşkalrını kullanan sömüren varlıkalrının imparatorluğu ve karşı çıkan kişi üzerinde psikoljik ve fizksel dahi her türlü baskıyla boyun eğdirmeye çalışıyor yada yok etmeye çalışıyor bu virüsü taşıyoruz sabret bu bozuk düzene yaratan bir format atacak,kendi duygusal kişilik vs kimlik bütünlüğünü korumaya geliştirmeye çalış,bu akıl tutulması büyük bir küresel yıkımla temizlenecek.
 

Notreal

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Ocak 2018
Mesajlar
7
Tepkime puanı
0
asterix Peki siz bu süreci nasıl atlattınız. Bulunduğunuz ortama çevreye insanlara kayıtsız kalabildiniz mi sistemle mücadele mi ediyorsunuz yoksa ona uyum sağlayıp kendinizle mi bir mücadele veriyorsunuz. Küresel temizlik dediğiniz şey nedir peki nasıl ve ne zaman olucak. Çok soru sorduysam kusura bakmayın lütfen. Şimdiden çok teşekkür ederim.
 

Hasaki

Kayıtlı Üye
Katılım
10 Eyl 2017
Mesajlar
8
Tepkime puanı
0
Selam , bulanım içindesin sanırım. kendine bir dost edin bu illa insan olucak değil bir hayvanda olabilir, Bende bir zamanlar senin gibiydim tek kurtuluşum spor oldu, bir an önce spora başlamalısın değişikliği görüp bana duacı olucaksın :)
 
Üst