Gerçekler neden acıdır ? cevabınız varmı ?

Gerçekler neden acıdır ben bile bazen gerçeklerin üzerine gitmeye korkuyorum .
Sizde böylemisiniz ?

Hayatlarımız neredeyse yalandan ibaret. Mutlu olduğumuzu sanıyoruz ama bana göre yalan. Birisi gelip gerçekleri söyleyince de canımız acıyor. Acı... En azından kendim için.

"Gerçekler acıdır ama baklava tatlıdır.Peki baklava gerçek değil midir?" gibi kötü bir espiri yapmak istemem ancak bazı gerçeklerin sorumluluğu ağır olur bence.Bu yükü sırtlamak istemez kimileri ve "acı" sıfatıda buna istinaden söylenmiş olabilir..Her gerçek içinde acı demek olmaz

ben üzerine gitmeyi severim mesel, kaçmam. Gerçeğe acılık ya da tatlılık veren sizsiniz aslında, nasıl karsılarsanız öyle olur ama o aslında sadece kendisidir +)

İnsanlar umduklarını bulamamaktan, hayallarine ulaşamamaktan, umutlarını yitirmekten korkarlar.Hayal kurmak çok güzeldir insanı hayata bağlar. Gerçekler ise zor olandır. İnsanlar görmek ya da bilmek istediklerine inanır çoğu zaman çünkü böylesi daha kolaydır. Gerçeklikler nettir neyse o dur. Kabul etmek zorundasındır.

bence bir insan hayallerini geliştirebildiği zaman , onlar gerçeklerden farklı olmuyor. herkese söylüyorum bunları ama hiç kimse hayal kurmak iyi dir demiyor.. bir insan istediği şeyi kaç çeşit hayalle renklendirirse ki bunu zıt yöndede denemeli ,en kötüsü nedir diye, buna göre kendini hazırlamalı... çok isterseniz oluyor. tabi biraz da çalışmak ve sabır ve isyan asla yok! o zaman gerçekler hiç acı değil tabi bazı kalplerimizi kıran kötü insanları saymazsak...
en azından benim hayatım böyle...
sevgilerle...

Gercek diye zan etigimiz sey yalan olddugunu anladigimiz icin aci, yani yalanla yuzlestigimizde canimiz acir, gercek yani hakikat ile karsilasmak insanin canini acitmaz yuzunu güldürür..Üzerinde uzunca düsünülesi bir olay bu.Ve ben sahsen kacmam seviorum üstüne üstüne gitmeyi, ancak böyle kendi hakikatime ulasirim diye düsünüorum

Sayın La-edri'ye katılıyorum.Gerçekler yani aslında olması gerektiği gibi bilinenler, yaşanmışlıklar yaradandan geldiği için hayatımız da muhakkak bir rolü olduğunu düşünüp ruhsal gelişimimizin basamakları olarak sayarsak zaten bu gerçekler artık canımızı acıtmıyacak tam bir teslimiyet içinde fani vücudun son nefs emaresinin bitmesiylede son bulacak. Asıl amaç damlada deryayı, zerrede güneşi görebilmek.

Beklentilerinizin gerceklesmiyecegini anladiginiz an gercek size aci gelebilir.Degistiremeyeceginiz seyler icin uzulmeyi bir kenara birakip degistirip gelistirebileceklerinize odaklanmayi sectiginiz an farkindaliga bir adim atarsiniz. Gelenin, gidenin, olanin veya olmayanin aslinda sizin gelisimiz icin oldugu farkindaligina varip , bundan birseyler ogrenmeye calismak en iyisi, sonrasi zaten teslimiyet ve huzur...

Gerçekler acıdır insanın yarattığı bir koddan başka bir şey değildir. Gerçeği yaşadığımızı düşündüğümüz madde boyutta ve bir de manevi boyutumuzda düşünebiliriz. Madde boyutta gerçekler= acıdır dediğimiz an, bizim gerçekliğimiz bu olursa, gerçekler de acıtır elbet. Bu bir koddur ve gerçek olarak algıladığımız her yeni gelen durum da can yakacaktır kaçınılmaz olarak. Üstüne gitmeli mi elbette, üstüne gidilmeden kapatıldığını düşündüğümüz her durumu, kirletip sonra temizlerim dediğimiz kaba benzetiyorum. Kab önce çabuk temizlenecek iken kurur, zorlaşır, hatta zaman zamanı kovalar kurtlanır bile. İstediğimiz bir maddi duruma ya da işe ya da birisine sahip değiliz=gerçek/ ailemiz sevdiklerimiz var bu da = gerçek ama acı mı?

Manevi boyutta ise gerçek acı değildir, aksine gerçek her zaman bizi çağırır. Biz görmezden geldikçe, günlük her şey an gelir tatlı, an gelir acı gelir. Ancak bu hep böyle devinim ede dursun, biz gerçeğe uzaklığımız derecesinde, görsel hayalden başka bir şey olmayan her şeyi, kendimize hedef belirleriz. Asıl acı olan, başkalarının ve kendimizin kurduğu görecelik, bizi mutlu ya da mutsuz kılar.

Sevgiyle...

Gerçekler niye acıdır? Çünkü umut ettiğiniz, beklentiniz, kendinize göre olması gerekenleriniz kurgudur olmaması hali gerçektir. Yani sizin zihninizde oluşturduklarınız sadece yalandır ve bu geçicidir saman alevi gibi ama gerçek Hakkın ol demesiyle inşa olan yaşama akandır Hak geldimi batıl biter, doğal olarak nefs buna dayanamaz sıkıntı verir acı verir. Aşmanın tek yolu gerçekle yaşamak olmuyorsa olmuyor demek. Bakın bana mali sıkıntılar yaşıyorum müthiş hayaller kuruyorum (çalışırken yatarken uyurken bile) ama gerçek değişmiyor; ben de koyverdim gitti, öyle de battım böyle de ne yapabilirim? Olursa haktan olmazsa da Hak'tan yani gerçek daha acı gelse bile daha iyi. Sağlıcakla.

Alıştığımız düzenden kopmak içimizi yaktığı için.

Gerçekler acıdır , çünkü acılar insanı olgunlaştırır, bilince ulaştırır..

Sizi üzen bir acıdan kaçmayın,bırakın canınızı acıtsın ve dinsin.Yoksa gerçeklerden uzaklaşır ve sahte mutluluklarla dolu bir hayatınız olur..

Gerçek olan biziz ve acı -tatlı yoktur biz bunu böyle ''yaratır ve algılarız'' ..

İyi forumlar

Belkide acı veren şey gerçektir.

Osmanlı Torunu' Alıntı:

Gerçekler neden acıdır ben bile bazen gerçeklerin üzerine gitmeye korkuyorum .
Sizde böylemisiniz ?

Genişletmek için tıkla ...

Acitan gercekler vardir, sevindirici ve mutlu edici gercekler vardir. Yani aslinda her gercek aci degildir. Bu aci durumu da kisiden kisiye degisir. Kimisi cok aci ceker, kimisi daha az aciyla atlatir. Acilarla olgunlasip yoguruluyoruz. Herseyden biraz lazim gelisimimiz icin. Gerceklerin uzerine gitmekten korkmayin, cunku bu sonucu degistirmez. Gerceklerle yuzlesin, yuzlesin ki gerekeni yapabilesiniz. Ne demis Nietzsche beni oldurmeyen aci guclendirir. Cokta dogru bence.
Sevgilerle.

Beklentiye girip gözümüzde fazla büyüttüğümüz içindir bazı şeyleri. İşin içine kabullenmek girdiği an zorlaşıyor.

Korkma değil benmkisi. Değiştirebileceğim sorunlara sorun demiyorum ama elimde olmayan kalıplaşmış sorunlarla uğraşmanın bir artısı olmadığı için bu tür sorunların kapısını bile açmıyorum. Bu düşüncesizlik değil. Bencillik hiç değil; sadece mantıklı olandır.

İnsanın canını yakan gerçekler değil egosudur. Ego gerçeklerden memnun olmaz bu yüzden gerçeklerle yüzleşmek hep can acıtır.