Ma'ruf Esması ve Bir Dua

Ma’ruf
Sen kendini vahyinle tanıtmasaydın bana, içime akardı yakarışlarım;
Dilim tutmazdı.
Seni kendine aşına kılmasaydım bana, kalbime kanardı âşıklarım;
Yüzüm gülmezdi.
Yerin ve göğün seni tanıdığına tanıklık etmeseydin, karanlığa düşerdi ruhum;
Tebessümüm olmazdı.
Sen kalplerimizi birbirine tanış eylemeseydin, aleve düşerdi gözyaşım;
Dostum olmazdı.
Ma’uf sensin; seni bilmekle, seni bildiğini bilmekle sevimlidir, bana
Taş, toprak.
Sensin Ma’ruf, senin bildiğini bildiği için, kardeşimdir rüzgar,
Ağaç ve yaprak.
Sensiz dağlar taşlar yabancıdır bana.
Sensiz gökler dehşet veriri bana.
Sensiz canlılar düşman olur bana.
Sensiz kalbim el gibi durur bana.
Seni tanımak en güzel sürurumdur.
Kalbime huzur indir.
Senin beni bildiğini bilmem en tatlı huzurumdur.
Ruhuma sükûnet indir.
Senin kalbimden geçenleri bildiğini bilmem mutluluğumdur.
Duamı kalbime değdir.

Kaynak: 99 Esma 99 Dua

Kalbime huzur indir.
Senin beni bildiğini bilmem en tatlı huzurumdur.
Ruhuma sükûnet indir.
Senin kalbimden geçenleri bildiğini bilmem mutluluğumdur.
Duamı kalbime değdir.

Genişletmek için tıkla ...

Ne kadar güzel sözler...