Ölmüş bir kimse için kurban kesilebilir
“Kendi parasıyla alıp sevabını ölmüş bir yakınına veya herhangi bir mümin kardeşine bağışlamak üzere bayram günlerinde veya sair günlerde kurban kesebilir. Kişi, kestiği bu kurbanın etinden kendisi yiyebildiği gibi, başkalarına da verebilir. Zira kendi kurbanı gibi hüküm alır, sevabı da bağışlanana gider.
Fakat bir kimse vefat eden kişinin, irtihalinden önceki emri ile vasiyeti ile onun adına keseceği kurbanın etinden yiyemez. Zira bu, adak hükmündedir, kesen ve yakını yiyemez. Bunu tam olarak tasadduk etmesi gerekir.” (İbn-i Abidin, Redd’ül-Muhtar)
“Hâsılı, ebedî âleme göç etmiş müminler adına da nafile olarak kurban kesilebilir, sevabı onlara bağışlanabilir. Bunun da bayram günü yahut da öncesinde kesilmesi hususunda bir ayrı hüküm yoktur. Her zaman kesilebilir.
Ancak vefat etmiş bir Müslüman’ın vasiyeti üzere kesilecek kurbanın mekânla ilgisi yoksa da zamanla ilgisi vardır. Zira bu udhiyye (bayram günleri kesilen hayvan) olarak kesilmekte ve sevabı vasiyet eden kimseye ait olmaktadır. Bu sebeple Kurban Bayramı günlerinde kesilmesi icap eder. Bu meselenin belgesini teşkil eden bir hadis-i şerifte şöyle açıklanmaktadır:
Hz. Ali (ra) Peygamber’in (asm) ahirete göç etmesinden sonra Kurban Bayramı’nda iki tane kurban kesmiş. Bunu gören Haneş (ra), bu ikinci kurban nedir diye sormuş. Hz. Ali (ra):
“Resulullah (asm) vefatından sonra bana, kendisi için kurban kesmemi vasiyet etmişti; işte ben onu kesiyorum” cevabını verdi. (Tirmizî, Ahmed Bin Hanbel, Sünen-i Ebu Dâvud)
“Kendi parasıyla alıp sevabını ölmüş bir yakınına veya herhangi bir mümin kardeşine bağışlamak üzere bayram günlerinde veya sair günlerde kurban kesebilir. Kişi, kestiği bu kurbanın etinden kendisi yiyebildiği gibi, başkalarına da verebilir. Zira kendi kurbanı gibi hüküm alır, sevabı da bağışlanana gider.
Fakat bir kimse vefat eden kişinin, irtihalinden önceki emri ile vasiyeti ile onun adına keseceği kurbanın etinden yiyemez. Zira bu, adak hükmündedir, kesen ve yakını yiyemez. Bunu tam olarak tasadduk etmesi gerekir.” (İbn-i Abidin, Redd’ül-Muhtar)
“Hâsılı, ebedî âleme göç etmiş müminler adına da nafile olarak kurban kesilebilir, sevabı onlara bağışlanabilir. Bunun da bayram günü yahut da öncesinde kesilmesi hususunda bir ayrı hüküm yoktur. Her zaman kesilebilir.
Ancak vefat etmiş bir Müslüman’ın vasiyeti üzere kesilecek kurbanın mekânla ilgisi yoksa da zamanla ilgisi vardır. Zira bu udhiyye (bayram günleri kesilen hayvan) olarak kesilmekte ve sevabı vasiyet eden kimseye ait olmaktadır. Bu sebeple Kurban Bayramı günlerinde kesilmesi icap eder. Bu meselenin belgesini teşkil eden bir hadis-i şerifte şöyle açıklanmaktadır:
Hz. Ali (ra) Peygamber’in (asm) ahirete göç etmesinden sonra Kurban Bayramı’nda iki tane kurban kesmiş. Bunu gören Haneş (ra), bu ikinci kurban nedir diye sormuş. Hz. Ali (ra):
“Resulullah (asm) vefatından sonra bana, kendisi için kurban kesmemi vasiyet etmişti; işte ben onu kesiyorum” cevabını verdi. (Tirmizî, Ahmed Bin Hanbel, Sünen-i Ebu Dâvud)
