Kameri
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 13 Ara 2011
- Mesajlar
- 75
- Tepkime puanı
- 5
- Yaş
- 33
- Konum
- bilmiyor ne t-arafta
- İş
- pisişik güçler kehanetler,bedensiz varlıklar
Zor Olacak Ki ...
Bir imtihandır gidiyor...KEKİİ,ŞÖVBİ,DKİ..Bir de konu tarama testleri misali,olur olmaz ,habersiz yapılan,bol bonuslu,çok ızdıraplı Aİİ,Eİİ.Çİİ,Dİİ !! Ve her daim,hiç bitmez BCNİİ !! Hiç biri tanıdık gelmedi değil mi..
Sürekli O'nun sözünü düşünüp duruyorum ümit ve hüzünle;
"Zor diyorsun..Zor olacak ki imtihan olsun!"
Kalbime binbir âh düşüyor.. "Yorgunum",diyorum..."Yaralarım da var,ama yalnız değilim şükür..."
***
İnsan Sûresinin 2 . Ayetinde "Şüphesiz biz insanı, karışım halindeki az bir sudan (meniden) yarattık ve onu imtihan edeceğiz. Bu sebeple onu işitir ve görür kıldık." buyuruluyor.Ana rahminde görmeye,işitmeye ve hissetmeye başlıyor insan!Demekki ana rahmine düşmekle başlıyor imtihan;aciz bir et parçasıyken.Hz.Adem aleyhisselam'ın ta cennetten sürüklediği macera,an be an yineleniyor başka ruhlarda yeniden.
"Andolsun, mallarınız ve canlarınız konusunda imtihana çekileceksiniz. Sizden önce kendilerine kitap verilenlerden ve Allah’a ortak koşanlardan üzücü birçok söz işiteceksiniz. Eğer sabreder ve Allah’a karşı gelmekten sakınırsanız bilin ki, bunlar (yapmaya değer) azmi gerektiren işlerdendir." diyor Âl-i İmrân Sûresinin 186 . Ayeti..Yaratıcının Muhabbetiyle dönen dünyanın eksenini kaydırırcasına ve dengeyi hışımla bozarcasına bazen,karışıyor işler. Bazen,o muhabbete teslim oluyor,sürur buluyor gülüşler. İki halde de kesintisiz ve indirimsiz,alabildiğine coşkulu sürüp gidiyor insanoğlunun imtihan sezonu,hiç kapanmamacasına.
Ne çok şey öğretiyor imtihan insana.İnsan olmayı ve insan kalmayı mesela.Öğrenene elbette...Niyetini bozmayana...Ahdine sadık kalana...Vaadi unutmayana...
İnsan olmak ise,kul olmayı öğrenmekle başlıyor. Kul olmak;kibrin ve nefsin,dünyaperest tutkuların ve vıcık vıcık ilişkilerin,her türlü yozlaşma ve şeytanlaşmanın karşısında devrimci-muhammedî bir ruhla dikilmekle başlıyor. Ezanı muhammedi gibi başlıyor yani...
"Allahu ekber!
Allahu ekber!"
Sen büyüksün Allah'ım..Sen büyüksün ben değil!..Ben,değil,o değil hiçkimse değil Sen büyüksün Allahım!Başka hiçbir şey ve kimse değil!Mesela nefsim değil,çocuğum değil,işim değil..Arabam değil..Falancanın gözleri,sözleri değil..Sen büyüksün! Senin için olan büyük!İçinde Sen olduğun ne varsa büyük!Ama sen hepsinden,en büyük!!
"Eşhedü en lâ ilâhe illâllah
Eşhedü en lâ ilâhe illâllah!"
Şahidim yâ Rabb! Şahidim! Her an bana kolpa malzemeden putlar yontan kalbime inat(*),şahidim,yok senden başka ilâh!
"Eşhedü enne Muhammeder-Resûlüllah
Eşhedü enne Muhammeder-Resûlüllah!"
Ve şahidim yine yâ Rabb;Muhammed'dir O,aleyhisselatu vesselam..En güzel sözlerin bile kendisini anlatmaktan aciz kaldığı,insanlığın ve mutlak iyinin en konsantre hâli,Resullullah!!Şahidim ve şahid ol yâ Rabb,ona benzemekten uzak her halim acıtır canımı ve bir köşesinden hakikati..Şahid ve sahib ol yâ Rabb!!
"Hayye ale's-Salâh
Hayye ale'l-Felâh!"
Haydi namaza, haydi duaya,haydi duruşa!O karşı duruşa!Selam o şeytana ve onun süslü düzenine karşı bend olana!Haydi kurtuluşa diyen münâdîyi duysana!!Bazen uzak tepelerin ardından şehre koşarak gelen adamdır O..Onu kucakla..Taş atanlar olursa,Ona atılan taşları göğsünle karşıla..Siper ol Hakka..Ki dönüşüver hakikate..Hakikate dönüşsün ki hilkatin,dönüş elbet Rabb'e..Öyleyse?...
Haydi öyleyse..İmtihan acıtmasın ,incitmesin seni.
Duruşunu çizen mimar belli!Kullara,durumlara,zamanlara,mekanlara göre değil,zaman,mekan,kul ve ben ötesi;Hakk'a göre ayarla kendini!
Herkes kendi imtihanından sorumlu bunu bil! Bil ki,İbrahim kendine İbrahim,İsmail,kendine İsmail'di.
Gökten hiçbir şey indirilmeyecek de olsa,İbrahim İbrahim olarak kalacaktı;İsmail ,ismail... Çünkü onlar imtihanı kazananlar zümresindendi.Onlar o imtihanı bizim için kazananlardı.Işık,olmak böyle birşeydi karanlığa..Işığı Nur'a katmak böyle bir sa'ydı. Bir koşuydu imtihan..Bir bayrak yarışıydı..Herkes yarışı kendi koşacak ancak bir başkası için tamamlayacaktı. Ve tüm bayraklar toplandığında Hakkın huzurnda,bir hardal tanesi dahi zayii olmayacaktı !
Gün gelecek,herkesin ettiği ,kendi elleriyle,kendine sunulacaktı...
***
Zor diyorum yine de..Zor,imtihan.. Hemen cevaplıyor beni O Ses,
"Zor diyorsun..Zor olacak ki imtihan olsun..."
Ve imtihan olsun ki,mükafat da olsun...Yalnız değilim,şükür.. Bana seslenen bir Ses'im var..
Rabbim cümlemizi kazananlardan oldursun..:Angel_anim:
Bir imtihandır gidiyor...KEKİİ,ŞÖVBİ,DKİ..Bir de konu tarama testleri misali,olur olmaz ,habersiz yapılan,bol bonuslu,çok ızdıraplı Aİİ,Eİİ.Çİİ,Dİİ !! Ve her daim,hiç bitmez BCNİİ !! Hiç biri tanıdık gelmedi değil mi..
Sürekli O'nun sözünü düşünüp duruyorum ümit ve hüzünle;
"Zor diyorsun..Zor olacak ki imtihan olsun!"
Kalbime binbir âh düşüyor.. "Yorgunum",diyorum..."Yaralarım da var,ama yalnız değilim şükür..."
***
İnsan Sûresinin 2 . Ayetinde "Şüphesiz biz insanı, karışım halindeki az bir sudan (meniden) yarattık ve onu imtihan edeceğiz. Bu sebeple onu işitir ve görür kıldık." buyuruluyor.Ana rahminde görmeye,işitmeye ve hissetmeye başlıyor insan!Demekki ana rahmine düşmekle başlıyor imtihan;aciz bir et parçasıyken.Hz.Adem aleyhisselam'ın ta cennetten sürüklediği macera,an be an yineleniyor başka ruhlarda yeniden.
"Andolsun, mallarınız ve canlarınız konusunda imtihana çekileceksiniz. Sizden önce kendilerine kitap verilenlerden ve Allah’a ortak koşanlardan üzücü birçok söz işiteceksiniz. Eğer sabreder ve Allah’a karşı gelmekten sakınırsanız bilin ki, bunlar (yapmaya değer) azmi gerektiren işlerdendir." diyor Âl-i İmrân Sûresinin 186 . Ayeti..Yaratıcının Muhabbetiyle dönen dünyanın eksenini kaydırırcasına ve dengeyi hışımla bozarcasına bazen,karışıyor işler. Bazen,o muhabbete teslim oluyor,sürur buluyor gülüşler. İki halde de kesintisiz ve indirimsiz,alabildiğine coşkulu sürüp gidiyor insanoğlunun imtihan sezonu,hiç kapanmamacasına.
Ne çok şey öğretiyor imtihan insana.İnsan olmayı ve insan kalmayı mesela.Öğrenene elbette...Niyetini bozmayana...Ahdine sadık kalana...Vaadi unutmayana...
İnsan olmak ise,kul olmayı öğrenmekle başlıyor. Kul olmak;kibrin ve nefsin,dünyaperest tutkuların ve vıcık vıcık ilişkilerin,her türlü yozlaşma ve şeytanlaşmanın karşısında devrimci-muhammedî bir ruhla dikilmekle başlıyor. Ezanı muhammedi gibi başlıyor yani...
"Allahu ekber!
Allahu ekber!"
Sen büyüksün Allah'ım..Sen büyüksün ben değil!..Ben,değil,o değil hiçkimse değil Sen büyüksün Allahım!Başka hiçbir şey ve kimse değil!Mesela nefsim değil,çocuğum değil,işim değil..Arabam değil..Falancanın gözleri,sözleri değil..Sen büyüksün! Senin için olan büyük!İçinde Sen olduğun ne varsa büyük!Ama sen hepsinden,en büyük!!
"Eşhedü en lâ ilâhe illâllah
Eşhedü en lâ ilâhe illâllah!"
Şahidim yâ Rabb! Şahidim! Her an bana kolpa malzemeden putlar yontan kalbime inat(*),şahidim,yok senden başka ilâh!
"Eşhedü enne Muhammeder-Resûlüllah
Eşhedü enne Muhammeder-Resûlüllah!"
Ve şahidim yine yâ Rabb;Muhammed'dir O,aleyhisselatu vesselam..En güzel sözlerin bile kendisini anlatmaktan aciz kaldığı,insanlığın ve mutlak iyinin en konsantre hâli,Resullullah!!Şahidim ve şahid ol yâ Rabb,ona benzemekten uzak her halim acıtır canımı ve bir köşesinden hakikati..Şahid ve sahib ol yâ Rabb!!
"Hayye ale's-Salâh
Hayye ale'l-Felâh!"
Haydi namaza, haydi duaya,haydi duruşa!O karşı duruşa!Selam o şeytana ve onun süslü düzenine karşı bend olana!Haydi kurtuluşa diyen münâdîyi duysana!!Bazen uzak tepelerin ardından şehre koşarak gelen adamdır O..Onu kucakla..Taş atanlar olursa,Ona atılan taşları göğsünle karşıla..Siper ol Hakka..Ki dönüşüver hakikate..Hakikate dönüşsün ki hilkatin,dönüş elbet Rabb'e..Öyleyse?...
Haydi öyleyse..İmtihan acıtmasın ,incitmesin seni.
Duruşunu çizen mimar belli!Kullara,durumlara,zamanlara,mekanlara göre değil,zaman,mekan,kul ve ben ötesi;Hakk'a göre ayarla kendini!
Herkes kendi imtihanından sorumlu bunu bil! Bil ki,İbrahim kendine İbrahim,İsmail,kendine İsmail'di.
Gökten hiçbir şey indirilmeyecek de olsa,İbrahim İbrahim olarak kalacaktı;İsmail ,ismail... Çünkü onlar imtihanı kazananlar zümresindendi.Onlar o imtihanı bizim için kazananlardı.Işık,olmak böyle birşeydi karanlığa..Işığı Nur'a katmak böyle bir sa'ydı. Bir koşuydu imtihan..Bir bayrak yarışıydı..Herkes yarışı kendi koşacak ancak bir başkası için tamamlayacaktı. Ve tüm bayraklar toplandığında Hakkın huzurnda,bir hardal tanesi dahi zayii olmayacaktı !
Gün gelecek,herkesin ettiği ,kendi elleriyle,kendine sunulacaktı...
***
Zor diyorum yine de..Zor,imtihan.. Hemen cevaplıyor beni O Ses,
"Zor diyorsun..Zor olacak ki imtihan olsun..."
Ve imtihan olsun ki,mükafat da olsun...Yalnız değilim,şükür.. Bana seslenen bir Ses'im var..
Rabbim cümlemizi kazananlardan oldursun..:Angel_anim:
