İslamda TERÖR YOKTUR (MUTLAKA OKUYUNUZ)

Sonsuz kudret sahibi olan yüce Allah, insanı en güzel bir şekilde yaratmış,[1] şan ve şeref sahibi kılmış,[2] ruhundan ona üflemiş,[3] yeryüzünü insana boyun eğdirmiş[4] ve sayamayacağımız nice nimetleri[5] insanoğlunun emrine vermiştir.

Gerçekten eğitilmiş ve yaratılış gayesine uygun olarak yetiştirilmiş insan, seven ve sevilen, merhamet eden, herkesle hoş geçinen ve kendisiyle hoş geçinilen; kendisiyle, ailesiyle, içinde yaşadığı toplumla, milletiyle ve bütün insanlıkla barışık olandır.

Temeli barış, uzlaşma, hoş görüye dayanan ve ismini de bu anlamlara gelen “İslam” kelimesinden alan yüce dinimiz, birliği, dirliği, sevgiyi, kardeşliği emrederken, zulmü, azgınlık ve fenalığı yasaklamış; zulmün en dehşet verici şekillerinden biri olan terör ve tedhişi ise şiddetle men etmiştir.

Bir hadis-i kutside Yüce Allah “Ben zulmü kendime haram ettim, size de haram kıldım, birbirinize zulmetmeyiniz” buyurmaktadır.

Hz. Peygamber de Müslümanı; “Eli ve dili ile başkalarına zarar vermeyen ve şerrinden emin olunan kişi”[6] diye tarif etmiştir.

Hz. Peygamber, insanlara zarar vermeyi ve zulmetmeyi yasaklamış onlara merhametli olmayı emretmiş: “İnsanlara merhamet etmeyene Allah da merhamet etmez” [7]buyurmuşlardır. Başka bir hadislerinde de sadece insanlara değil, yer yüzündeki bütün canlılara şefkatle yaklaşmamızı emretmiş, Allah’ın rahmetine ulaşmak için, yer yüzündekilere merhamet etmemiz gerektiğini vurgulamıştır.[8]

Yer yüzündeki bütün canlılara merhametle yaklaşmayı öngören, Yaratandan ötürü yaratılanı hoş görme anlayışını yerleştiren yüce dinimizin, erkek-kadın, çocuk-yaşlı ayırmadan masum insan kanını akıtan terör hareketlerini hoş görmesi asla mümkün değildir.

Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de haksız yere cana kıymayı haram kılmış, cezasının ebedi kalınacak cehennem olduğunu bildirmiştir.[9] Aynı şekilde haksız yere bir kişiyi öldürmeyi bütün insanlığı öldürmek, bu kişiyi kurtarmayı da bütün insanlara hayat vermek olarak kabul etmiştir.[10]

Hz. Peygamber ise, bırakın bir Müslüman’ın kanını akıtmayı savaş ortamında bile Müslümanlarla savaşmayan gayri müslim kadınların, çocukların, yaşlıların, ibadetleriyle meşgul din adamlarının öldürülmesini, hatta ibadethanelerinin yıkılmasını, ağaçların kesilmesini, hayvanların öldürülmesini dahi yasaklamıştır.

Şu halde ismi ne olursa olsun, terör, şiddet ve anarşinin İslam’la uzaktan yakından ilişkisi yoktur; Bu şiddet hareketlerini her hangi bir dine, özellikle İslâm’a mâl etmek hiçbir şekilde mümkün değildir. Bilakis dinimiz her türlü anarşi, fesat, bozgunculuk, eziyet, işkence, kısaca terör ve şiddeti kesinlikle haram kılmıştır.

Bilindiği gibi terör, insanlık için büyük bir beladır. Öyle ki bugün üzülerek belirtelim ki bütün insanlığı etkileyecek ve üzebilecek bir boyuta ulaşmıştır. Böyle olunca; bizlere düşen görev: Dinimizin buyruklarına sıkıca sarılmak, İslâmın terörü şiddetle reddettiği şuuru içerisinde bütünleşerek insanlığın huzur ve selameti için dua ve niyazda bulunarak Rabbimize sığınmaktır.

Nitekim Yüce Rabbimiz: “Ey iman edenler! Hep birden barışa girin. Sakın şeytanın peşinden gitmeyin. Çünkü o sizin için apaçık bir düşmandır”[11] buyurmaktadır.

[1] Tin, 4.
[2] İsra, 70.
[3] Hicr, 29.
[4] Mülk 15.
[5] İbrahim, 34.
[6] Riyazussalihin, c.3, S.103, H.No.1541
[7] Riyazussalihin, I/272 H.No.225
[8] Taç, V/17.
[9] Nisa, 93.
[10] Maide, 32.
[11] Bakara 208.

Zaten bu işi yapanlara (en azından bizim ailede) dinsiz, imansız, şeyler deniliyor. Başka da adı olmaz herhalde. Her türlü zararlı faaliyet içinde bulunan şeylere başka ne isim verilebilir mi? Çıkarları var mı bu işten orası da muamma zaten.

Sayın selviler, temennileriniz çok hoş ve katılmamak mümkün değil ama ütopya diye bir kavram vardır umarım bu güzel temennilerinizde çocuklarımıza anlattığımız ütopik masallarda kalmaz ve gerçekleşir ama tüm dinler bunu emrediyor zaten tüm dinler terörü şiddeti yasaklıyor ben hiç duymadım kutsal bir dinin inancın cematin yada her neyse terörü savaşı şiddeti teşvik ve telkin ettiğini,bir budist de barış diyor bir brahmanda hatta bir mason ve satanistte barış hoşgörü sevgi gibi sözcükleri kullanabiliyorl,,hepimizin amacı bir aslında ama kullandığımız araçlar ve tuttuğumuz yollar farklı,,hakikat birdir ve bütündür ama zihinlerde böyledir bizim onu birleştirmemiz gerek çünkü gerçekte parçalanmıştır ve parçalı hakikati bir yap-boz gibi düşünün herkesin elinde sadece küçük bir parçası var ve onun birleşebileceği diğer parçalarını da arayıp bulmamız gerek,,,

Şiddet tüm inançlarda yasaklanmıştır.Sözüm ona modern saydığımız dünyada da yasaktır,belli cezai müeideleri vardır.Takip ettiğim okuduğum,izlediğim yayınlarda bu hep vurgulanır.Sohbetlerimizde ve dünya görüşümüzde de şiddete yer yoktur.Pratikte uygulamaktır önemli olan,peki arkadaşlar yaşadığımız tanık olduğumuz şiddeti, başka dünyalardan gelip yapmıyor kimse.Demek yine tek suçlu biziz,inançlarımız ne olursa olsun demekki bunu uygularken kendimizi bunun dışında görüp mutlaka haklı bir neden(bahane) buluyoruz.Gerçekten inançlı olsak konulan yasakların hesabımıza gelen kısımlarına uymaz hepsine uyardık.Şiddetin acının olmadığı bir yaşam temenisiyle...sevgiler

"Şeytan bir günah işleteceği zaman, işe bu günahı kutsallık zırhına sarmakla başlar."
Shakespeare