Nefreti Aşmanın Tek Yolu: Affetmek

mally

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Ocak 2010
Mesajlar
720
Tepkime puanı
225
Nefreti aşmanın tek yolu var: Affetmek

images

Kim diyebilir ki, ben bu dünyada, kimseyi kırmadım ve kırılmadım?

Birilerine kızıp, öfke duyup, darılıp, küstük beklide. İçimizde bunca yoğun duygudan sonra, öfke, kin, intikam alma gibi olumsuz duygular gelişti. İşte bütün bu olumsuz duygular bizi yaşadığımız anın zevkini çıkartmaktan, mutlu bir yaşantı sürmekten, sözün kısası daha kaliteli bir yaşam için ileriye doğru bir adım atmaya engel olurlar.

Affetmek olan biteni geride bırakmak, öfkeyi, yenip kin beslemeğe son vermek demektir.

Haklı olduğunuz konuda hissettiğiniz hıncın, kızgınlığın, cezalandırma arzularının yenilip, bunun üstüne zafer kazanarak, artık o kişiye öfke duymamaktır. Bu bir erdemdir. Öfke bizim hayatı mutlu bir şekilde yaşamaktan alı koyar.

Affetmek, bir hatayı, yapılmış bir hakareti ya da hareketi ortadan kaldırmaz. Geçmişte yaşadığımız deneyimleri unutmamıza neden olmaz, bu deneyimler ilerde bizim aynı hatalara düşmemize engel olan, acı ama güzel derslerdir.

Affederek bizi üzen, öfkemizin dev dalgalar gibi büyümesine sebep olan kişinin, davranışlarını onaylamak değildir. Yapılmış olanların kabul edilebilir ya da önemsiz olduğu anlamını da içermez. Hele bir fedakârlık hiç değildir. Eğer bizi üzen, inciten kişiye, bir maske takarak sanki bir şey yokmuşçasına ya da tepkisiz kalarak davranıyorsak ve ilişkimizi devam ettiriyorsak, bu gerçek anlamda bir af ediş olmadığı gibi, kişinin kendine olan dürüstlüğü nede engel teşkil etmektedir.

Burada gerçek duygularımızı geçici bir süre için örtmüş oluruz. Hayattan artık zevk almıyoruzdur çünkü sahte duygular sergilemekteyizdir. Kızgınlığımız onun en zayıf anında ortaya çıkabilir ve öç alabilmek için acımasız davranışlar sergileyebiliriz.

Birisini affetmek, bizi üzen kişinin borcunu iptal etmektir. Eğer birini af etmeyi ret ediyorsak bu hala o kişiden bir beklentimiz olduğunu, bir şeyler istediğimizi gösterir, bu bir öfkeden sonra almak istediğiniz bir intikam dahi olsa, bizi sonsuza dek ona bağlı kılar. En iyisi, yapacak bir şeyleri olmayan, buna gücü yetmeyen bu kişileri af etmektir.

Bu sizin asla gerçekleşmeyecek olan beklentilerinizi ortadan kaldırarak içinizi yakan, çekmekte olduğunuz acının da sona ermesi anlamına gelmektedir. Gerçek gücümüzü geri kazanmak, hatalarımızdan pay almaktır.

Ancak gerçekten güçlü insanlar af edebilir, bu cesurların işidir. Sahte ya da suni bir af ediş ise korkakların, çıkarcıların işidir. Sakladığımız kızgınlık duygusunun bir süre sonra engellenemeyerek ortaya çıkmasına ve bunun sonucunda da bizim mutsuz, saldırgan biri olmamıza sonuçta yalnızlığımıza neden olur.

Sizi üzen bu insanları bırakın gitsin. Sonsuza kadar aklınızdan çıkartın, unutun. Bağışlayın ve onunla olan tüm bağlarınızı koparın, onu serbest bırakarak, ne kadar özgür ve mutlu olduğunuzu görün. Şimdi o pencereden yeniden bakın dışarısı ne kadar temiz ve berrak görünüyor, işte artık tam manası ile özgürsünüz. Şimdi bu anın keyfini çıkarın ve zamanı doya, doya yaşamaya başlayın.

“Bağışlayıcılık kadar kusursuz bir intikam yoktur.”
Josh Billings


--ALINTIDIR--
 

joys

Kayıtlı Üye
Katılım
4 Ara 2010
Mesajlar
642
Tepkime puanı
249
Konum
İzmir
İş
Tekamülü hayırlısı ile tamamlamak İNŞALLAH tıpkı her insan gibi...
Bağışlıyorum evet herkesi bağışlıyorum; lakiiiinn hakkımı haram ettiklerimi ALLAHA havale ediyorum. Ahirette versinler hakkımı, yaptıklarının bedelini ahirette ödesinler diye düşünüyorum desem bilmiyorum arkadaşlarımız bu konuda neler paylaşır. Benimle aynı fikirde olan var mı acaba? Ve sayın mally böyle yaparak affetmiş oluyor muyuz sizce? Yani o kişleri ne düşünüyoruuz ne beddua ediyoruz, ne de herhangi bir fiilimiz var. geçmişte yaşandı bitti diyoruz. fakat hesap gününe bırakıyoruz hesaplaşmayı. Ne dersiniz?
 

mally

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Ocak 2010
Mesajlar
720
Tepkime puanı
225
Bağışlamak kolay değil sevgili Joys, bu aşikar. Allah'ın ve evrenin adaleti çok yerindedir ve yapılan davranışa tam denk bir karşılık alınır. Eğer hak etmediğimiz bir şeyi alırsak bunun bedelini dünyada veya ölümden sonra ödemek zorundayız evrensel kanun gereği.

Bize bir şekilde zarar vermiş insanlara kızgınlığımızı devam ettirmek, bir yazarın da dediği gibi elimizde kızgın kor taşımaya benziyor. Sadece bize zarar veriyor. Sizin durumunuzla ilgili fikrimi sorarsanız, onları tam olarak affedememişsiniz. Hala onların bir bedel ödemesini umuyorsunuz. Şöyle diyebilirim ki, onlar zaten bedel ödeyecekler. Bundan kimse kaçamaz.

Halen aklınızdan çıkarmakta zorlanıyorsanız malum kişileri, şöyle bir tavsiyede bulunabilirim: Kişilerin isimlerini ve yaptıkları şeyleri temiz bir kağıda yazın. Sabredin yazın, bu biraz zor ama etkili bir yöntemdir. Sonra onlara bakarak "Seni affediyorum ve ruhumu özgürleştiriyorum." deyip gülümseyin. Anında sonuç almaya başlarsınız. Sonra o kağıdı çöpe atın ve unutun. Bir deneyin, sonuçlarını buraya yazarsınız isterseniz.

Sevgiler.
 

joys

Kayıtlı Üye
Katılım
4 Ara 2010
Mesajlar
642
Tepkime puanı
249
Konum
İzmir
İş
Tekamülü hayırlısı ile tamamlamak İNŞALLAH tıpkı her insan gibi...
:) Çokkk teşekkür ediyorum ilginiz için.
Sevgilerimle
 

raksvale

Kayıtlı Üye
Katılım
27 Ocak 2011
Mesajlar
28
Tepkime puanı
1
Sevgili Mally ve Joys affetmek ve bağışlamak çok zor zorlayıcı bir sınav gibi düşünüyorum geçebilirsek ne güzel...Ben sanırım başardım evet affettim öfke duymuyorum hınç almıyorum kinini güdmüyorum hepsine çare buldum da ama gel gelelim kalbimdeki kırgınlığa sızıya çare bulamıyorum içden içe sızlayan yaralarım var .Ve dediğiniz gibi ne yaptılarsa karşılığını yüce ALLAH tarafından yaşadılar ben gördüm fark ettim kimileri anladı kimileri ise idrak edemedi anlayabilseler ne mutlu...Ben kağıda yazmadım ama yüzlerine bakarak içimden affettiğimi söyledim ALLAH'a havale ettim içimde kötü duygu barındırmıyorum özgür hissediyorum huzurlu ve ferah dolu fakat hala kalbimde kırgınlık var ona çözüm bulamadım bana ne önerirsiniz... SEVGİLERLE...
 

mally

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Ocak 2010
Mesajlar
720
Tepkime puanı
225
Sevgili Raksvale, Allah'a havale ettim demişsiniz, bu demektir ki, onları affetmeyip yaptıklarından dolayı bir şekilde cezalandırılmalarını istiyorsunuz yine de. İnce bir ayrıntıyı tekrar hatırlatayım, affetmek, kızgın olduklarımıza karşı hissizleştiğimizi varsayıp, kişinin bir şekilde hak ettiğini düşündüğümüz cezayı bulmasını içten içe istemek değildir. Bu zaten hissizleşmek de değildir. Affetmek kişiye veya olaya karşı nötr olmayı istemek ve bunun için çalışmayı gerektirir. Ne yapılanlar unutulmak ne de kişi sevilmek zorunda değildir. Affetmek zaten beynimizin ve kalbimizin kızgınlıktan arınmasını sağlar. Kızgınlık ve kırgınlık kaybolunca, yerini sevgi ve diğer güzel duyguların alması fazla zaman almayacaktır.

Size tavsiyem, "affetmek" kelimesinin size ne ifade ettiğini ve bu bağlamda o kişileri gerçekten affedip affetmediğinizi tekrar bir düşünün. Affetmenin ne olduğunu ilk önce doğru anlamalıyız ki gücünden faydalanabilelim.

Sevgilerimle.
 

raksvale

Kayıtlı Üye
Katılım
27 Ocak 2011
Mesajlar
28
Tepkime puanı
1
Sevgili Mally bu yönüyle hiç düşünmemiştim ben de farklı bir bakış açısı açtınız .Evet affettim diye düşünüyordum benden çıktı artık Yüce Allah'a hesabını versin diyerek Allah'a havale ettim adil bir şekilde cezasını vereceğini düşünüyordum (alma mzlumun ahını çıkar aheste aheste) sanırım tekrar düşüneceğim ...
 

cosmo

Kayıtlı Üye
Katılım
27 Ağu 2011
Mesajlar
46
Tepkime puanı
17
peki bizi kızdıran olaylar hala devam ediyorsa? ben bu kişileri affetmeyi gerçekten denedim. onlardan intikam alabileceğim çok yollar vardı aslında. ama öfkemin onlardan çok beni yıprattığını farkettim ve bıraktım. ancak onlar benimle uğraşmaktan vazgeçmiyor bir türlü. bu da affetmeyi gerçekten zorlaştırıyor. onların da benim kadar acı çekmelerini istememe yol açıyorlar. adalet istiyorum. bu da süreci tamamlamamı zorlaştırıyor.
sonraki hayata inanıp inanmadığımı da bilmiyorum ama gerçekten bir ahiret günü olacaksa, affetmek onlara hakkımı helal etmek anlamına gelecek ve bunu yapmak istemiyorum. çünkü onlar, kendi kişisel geçmişlerinin acısını benden çıkarmaktan vazgeçmiyorlar, vazgeçmeyecekler.
 

mişa

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Tem 2011
Mesajlar
114
Tepkime puanı
12
Affetmek, bağışlamak tanrısal bir güç bence.. "Seni bağışlıyorum" demek, diyebilmek, ne güçlü bir duygu..

Sanırım hayatımda bana haksızlık yaptığını düşündüğüm herkesi affedebilirim.. Bunu sık sık yapmaya çalışıyorum zaten.. Asıl beni bulmak ve yaşayabilmek için..

Fark ettimki nefret beslemek, ve bunu büyütmek beni yıpratıyor sadece.. Dolayısıyle çevrem de kötü etkileniyor bundan..

Zamanın meleği olmaya aday değilim, sadece iyi ve huzurlu, dingin bir insan olmaya çalışıyorum..
 

mally

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Ocak 2010
Mesajlar
720
Tepkime puanı
225
peki bizi kızdıran olaylar hala devam ediyorsa? ben bu kişileri affetmeyi gerçekten denedim. onlardan intikam alabileceğim çok yollar vardı aslında. ama öfkemin onlardan çok beni yıprattığını farkettim ve bıraktım. ancak onlar benimle uğraşmaktan vazgeçmiyor bir türlü. bu da affetmeyi gerçekten zorlaştırıyor. onların da benim kadar acı çekmelerini istememe yol açıyorlar. adalet istiyorum. bu da süreci tamamlamamı zorlaştırıyor.
sonraki hayata inanıp inanmadığımı da bilmiyorum ama gerçekten bir ahiret günü olacaksa, affetmek onlara hakkımı helal etmek anlamına gelecek ve bunu yapmak istemiyorum. çünkü onlar, kendi kişisel geçmişlerinin acısını benden çıkarmaktan vazgeçmiyorlar, vazgeçmeyecekler.

Öfkenizin ne kadar zarar verdiğini idrak etmişsiniz. Bu büyük yol kat etmek demektir.

Affetmeyi gerektiren durumların kişiye özel olduğu malum. Sevgili Cosmo, sizin durumunuzda, yani sizinle uğraşılıyor ise, affetmek kişilerin tutumlarında bir değişiklik yaratmayacaktır büyük ihtimalle. Hele de dediğiniz gibi ısrarla sizinle uğraşılıyorsa. Durumun ne olduğunu bilmiyorum fakat affetmekten ziyade malum kişilerin o tür hareketlerini engelleyici tedbirler almanız gerekiyor.

Affetmek öc alınacak günü, şartları veya olayı beklemek değil, sizin özgürleşmeniz için gereken bir şey. Muhtemelen kızgınlığınız o şahıslara zevk veriyor ve hareketlerine devam etmelerine neden oluyor. Bunu engellemelisiniz ki, intikam duygularına esir olmaktan kurtulasınız.

Sevgilerimle.
 

cosmo

Kayıtlı Üye
Katılım
27 Ağu 2011
Mesajlar
46
Tepkime puanı
17
ama sormadan edemeyeceğim; ateşe ateşle karşılık vermeden, insanları sizinle uğraşmaktan nasıl vazgeçirirsiniz? gerçi konuyu bilmeden böyle bir yorumu yapmanız ne kadar mümkün olacak bilmiyorum ama genel bir soru olarak düşünün.
 

mally

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Ocak 2010
Mesajlar
720
Tepkime puanı
225
Amaç savaş ise, evet, ateşe ateşle karşılık vermeniz gerekiyor, doğru. Eğer amacınız rahatsızlık duyduğunuz dış etkenli bir durumun ortadan kalkması ise, o olaya özel tedbirlerin alınması gerekir.

Affetmek, yani özgürleşmeniz, durum ortadan kalktığı zaman gerçekleşir, o kişilere olan hislerinizi ortadan kaldırırsınız. Onları sevmeniz gerekmiyor dikkat edin, amaç kişilere veya olaylara karşı olan zararı sadece bize olan negatif duygularımızdan sıyrılıp özgürleşmektir.

Tabii ki işkence altında iken, işkence edeni affetmek gibi bir durum çok zor olur. Bu yüzden yukarıda da bahsettiğim gibi, ilk etapta rahatsızlığınıza sebebiyet veren kişi ve durumlara karşı gerekli tedbirleri almanız gerekiyor kanaatindeyim ki esir eden prangaların anahtarını elinize alabilesiniz.

Affetmek de anahtar ile prangalardan kurtulup özgürleşmeniz aşaması oluyor.

Sevgilerimle.
 

akik

Banlı Kullanıcı
Katılım
20 Ağu 2011
Mesajlar
28
Tepkime puanı
0
canımızı çok yakan kişiyi allaha havale etmek de bir nevi affetmektir bence.affettiğimizi o bilmemeli en azından.yoksa yine kötülük yapar.
 

mally

Kayıtlı Üye
Katılım
29 Ocak 2010
Mesajlar
720
Tepkime puanı
225
canımızı çok yakan kişiyi allaha havale etmek de bir nevi affetmektir bence.affettiğimizi o bilmemeli en azından.yoksa yine kötülük yapar.

Kişinin Yaratan inancı yoksa bu lüks ortadan kalkar. Affetmenin amacı kişinin bir şekilde cezalandırılmasını istemek değildir. İlk sayfada benzer bir diyalog yaşandı. Dilerseniz göz atabilirsiniz.

Sevgilerimle.
 

akik

Banlı Kullanıcı
Katılım
20 Ağu 2011
Mesajlar
28
Tepkime puanı
0
cezalandırılmasını istemekle alakalı bir yorum yaptığımı düşünmüyorum.keza allah insanlara sadece ceza vermez.allaha havale etmenin anlamı bu değildir.hakkında hırlısı neyse onu vermesini dilemektir bir nevi.
 

sevimkoşkatilgeldi

Kayıtlı Üye
Katılım
20 Haz 2011
Mesajlar
222
Tepkime puanı
43
Konum
Adliye
İş
Kamu Hukuku
"İçim oluk oluk olsa, kalbimde korlar yansa, yükü omuzlarımı çökertse, ciğerlerim pare pare olsa yine de olmaz efendim! Eski sevgilimi, onun yeni sevgilisini bir de şube müdürümü hayatta affetmem. İki dünyada iki yakaları bir araya gelemesin inşallah. Allah onları dertlere koysun da inim inim inlesinler..." diye bir başlasam herhalde sabaha kadar sürer. :biggrinjester: :biggrinjester: :biggrinjester:

Neyse şaka bir yana, gerçekten nefret insanın kendisini yormasından başka bir şey değil. Hak ettiklerini alırlarmış veya almazlarmış. Bana ne? Sepeti koluna herkes yoluna. Önemli olan benim hak ettiğimi almamdır. Bazı insanlara emek verdik boşa gitti diye o insanların karşılık bulmasını beklemektense, verdiğimiz emeğin başka bir yerden bize dönüşünü beklemek daha mantıklı geliyor.
 

BattleFury

Kayıtlı Üye
Katılım
27 Ara 2010
Mesajlar
487
Tepkime puanı
72
Nefret gerçekten kötü bir şeydir. İnsanı tüketir.. bunun yerine nefret etmemizi gerçekleştirdigi olayı ve kişilerle kesinlikle ilgilenmemek en iyisi. :)
 

horultu

Kayıtlı Üye
Katılım
30 Tem 2011
Mesajlar
117
Tepkime puanı
30
uff yaa ben ne güzel nefret ettiğim kişiyi unutmuştum :banghead: güncelde bu konuyu görünce hep aklıma geliyo :D uf yaa
grin48.jpg
grin48.jpg
 

mişa

Kayıtlı Üye
Katılım
11 Tem 2011
Mesajlar
114
Tepkime puanı
12
Affetmek, bağışlamak tanrısal bir güç bence.. "Seni bağışlıyorum" demek, diyebilmek, ne güçlü bir duygu..

Sanırım hayatımda bana haksızlık yaptığını düşündüğüm herkesi affedebilirim.. Bunu sık sık yapmaya çalışıyorum zaten.. Asıl beni bulmak ve yaşayabilmek için..

Fark ettimki nefret beslemek, ve bunu büyütmek beni yıpratıyor sadece.. Dolayısıyle çevrem de kötü etkileniyor bundan..

Zamanın meleği olmaya aday değilim, sadece iyi ve huzurlu, dingin bir insan olmaya çalışıyorum..

Büyük mü konuşmuşum ne?? Az evvel, yine yine dünyayı başıma yıktı geçti, en yakınım, canım ciğerim, sevgili annem:nopity:

Seni affediyorum , seni seviyorum:nopity::nopity:

Çok zorlanıyor insan, bazı durumlarda.....
 

joys

Kayıtlı Üye
Katılım
4 Ara 2010
Mesajlar
642
Tepkime puanı
249
Konum
İzmir
İş
Tekamülü hayırlısı ile tamamlamak İNŞALLAH tıpkı her insan gibi...
[""" Allah'a havale etmek özünde bedduadır. " Ben seninle baş edemem, senin cezanı ALLAH versin, ben seninle uğraşmıycam uğraşamayacağım," demektir bir nevi. Fakat bu durum haksız olan zulmeden için ciddi bir facia. O kişiyi ALLAHA havale etmek çok büyük bir beddua olarak yeter. ALLAHA havale ettim seni demek artık ben değilim; muhatabın RABBİM demek... O'na havale ettiğinizde inanıyorsunuz ki o elbet ettiğini bulacak. MUHAKKAK! İlahi adaletin şaşması mümkün değil. Belki burda belki orda. Ama bundan sonra onun kötü haberini birilerinden duymayı beklemeniz, onun ettiğini bulduğunu görmeyi beklemeniz, onun acı çekişini beklemek seyretmeyi istemeniz değil af." Evet ben onu affediyorum, Allaha havale ediyorum hakkımı haram ediyorum larla nokta koymak belki de. Neden niçin niyelerle konuyu tüm ömür boyunca irdelemek hiç hiç değil. Beğenmediğiniz bir filmi tekrar tekrar seyretmek gibi bişey bu sanki. Sonunu biliyorsunuz filimin. siz haklıydınız. evet size haksızlık yapıldı ve , çok büyük bir haksızlıktı. Ama Size yapılan haksızlığı her sorgulayışınızda filmi seyrettiğiniz her tekrarda defalarca yine siz acı çekiyorsunuz. Bir başkası değil. Affettiğinizde ise filmi arşive kaldırıyorsunuz. Yaşadığınız haksızlıkları tamamıyla mazide bırakıyorsunuz/bırakmaya çalışıyorsunuz. Ama af etmeyi seçmeniz hakkınızı helal etmeniz demek değildir. vb """ ]

Tüm bunlar mıdır peki af edebilmek Sayın mally, doğru bu mudur? Çokkk teşekkür ediyorum. Sevgilerimle...
 

Similar Threads

Üst