Mezopotamyada kullanilan bitkisel ilaçlar

origanum

Yönetici
Katılım
15 Eki 2008
Mesajlar
3,090
Tepkime puanı
377
Antik Mezopotamya ilaçlarının önemli bir kısmı bitkisel ilaçlara ayrılmıştır. Ne yazık ki bu bitkilerin ne olduklarını kesin olarak belirlemek çok zordur. Tanımlanabilen ilaçların büyük çoğunluğu bitkisel ekstreler, reçineler veya baharatlardır. Asu tıbbi repertuvarı içerisindeki ilaçların pek çoğu, antibiyotik ve antiseptik özelliklere sahipti. Ancak tüm bu uygulamalarda güçlü bir plasebo etkinin olduğu unutulmamalıdır. Hastalar doktora kendilerini iyileştirme gücüne sahip olduklarına şüphe etmeden inanmışlardı. Bu nedenle doktora gitmek en azından hastalarda psikolojik olarak şifa bulmak ve iyileşmek anlamına gelmekteydi.

Kil tabletlerden elde edilen bilgilere göre Mezopotamyalılar hastalıklarının tedavisinde; tahıl, sebze, ağaç kısımları, baharatlar, çeşitli yabani otlar, örneğin; Çin tarçını (Cinnamomun cassia), mersin ağacı (Myrstus communis), şeytanotu (Ferula asa-foetida), kekik (Thymus sp.), söğüt (Salix sp), armut (Pyrus communis), köknar (Abies), incir (Ficus carica), hurma (Phoenix dactylifera), haşhaş (Papaver somniferum), banotu (Hyoscyamus), meşe mazısı (Gallae Quercinae), nane (Mentha), Rezene (Foeniculum vulgare), Safran (Crocus), Adamotu (Mandragora), hardal (Sinapis) gibi bitkisel kaynaklardan yararlanmaktaydılar.

Kullanılan bu bitkilerin tohumları, kökleri, kabukları, dalları ya bütün halinde yada toz edilerek saklanıyordu. Akadlar ve Sümerlerde bira ve sütün, ilaçların eritilme ve karıştırılma ortamı olarak kullanıldığı görülmektedir.
 
Üst