Şifanın sözlük anlamı bedensel veya ruhsal bir hastalığın son bulmasıyla hastalıktan kurtulmaktır.
Şifacılığı genel anlamda ele alırsak hepimizin genellikle hasta olduğumuz zaman başvurduğumuz tedavi edici kişi veya kurumlar vardır. Bu, öncelikle üniversitelerde yetişen resmi hekimler olmalıdır. Daha doğrusu günümüz tıbbı; her yönüyle fizyolojik bir öğrenimle, dıştan içe doğru nüfuz etmeye çalışan bir bilim dalı olarak tedavi etmeye çalışır. Bu konuda az çok hepimizin bir genel kültürü vardır.
Bir diğeri ise metafizik şifadır. Bu içten dışa doğru gerçekleşen bir şifadır. Şifa genel olarak iki şekilde ele alınabilir:
1. Manyetik Şifa, Manyetik-Telkin karışımı şifacılık
Manyetik kuvvetin insan organizmasına etkisi bilinen bir gerçektir. Nasıl bir mıknatısın çekme ve itme özelliği mevcutsa, insan organizmasında da bu özellik vardır. En basitinden manyetik nefes, el ile sıvazlama, pas (mesh), manyetize edilmiş su, bitki vs. manyetik şifacılığın yaygın uygulamalarıdır. Manyetik-telkin karışımı ile yapılan şifacılıkta ise; hasta, şifacı tarafından paslarla ve telkinlerle manyetik bir uykuya alınarak kendisine telkin verilir.
2. Ruhsal Şifa
Buna aynı zamanda medyomsal şifacılık da denir. Yani bir şifacı medyomun vasıtasıyla meydana getirilen iyileşme ve tedavi şeklidir. Yakın veya uzaktan şifacılık ve kansız meliyatlar bu sınıfa girmektedir. Şifacı, bedensiz ruhsal varlıklar vasıtasıyla gelen şifa tesirlerini kendi vücudundan geçirerek hastaya, hasta bölgeye, hastanın bedeninin ihtiyaç duyulan yerine aktarmak suretiyle ruhsal şifa meydana getirilir. Gerçekte tedaviyi meydana getiren kişi şifacı değil,hastadır. İyileştirici güç bize dışarıdan empoze edilen bir şey değil, içimizde varolan kudrettir. Bir başka deyişle, hasta, kendi kendisini iyileştirebilecek tek kişidir; bir başkası (şifacı) iyileşmenin meydana gelebilmesi için yalnızca bir "aracı" rolü oynar. Şifacı gerçekte var olan şifa enerjisini açığa çıkaran yardımcı kişidir, diyebiliriz. Demek ki, aslında hiç kimseyi "şifacı" olarak nitelendirmememiz, daha ziyade iyileşmenin gerçekleşmesi için enerjiyi bir başkasına aktararak onun enerjisini güçlendiren bir ARACI ya da DÖNÜŞTÜRÜCÜ olarak görmemiz gerekir.{kaynak bilyay vakfı web sitesi }
Şifacılığı genel anlamda ele alırsak hepimizin genellikle hasta olduğumuz zaman başvurduğumuz tedavi edici kişi veya kurumlar vardır. Bu, öncelikle üniversitelerde yetişen resmi hekimler olmalıdır. Daha doğrusu günümüz tıbbı; her yönüyle fizyolojik bir öğrenimle, dıştan içe doğru nüfuz etmeye çalışan bir bilim dalı olarak tedavi etmeye çalışır. Bu konuda az çok hepimizin bir genel kültürü vardır.
Bir diğeri ise metafizik şifadır. Bu içten dışa doğru gerçekleşen bir şifadır. Şifa genel olarak iki şekilde ele alınabilir:
1. Manyetik Şifa, Manyetik-Telkin karışımı şifacılık
Manyetik kuvvetin insan organizmasına etkisi bilinen bir gerçektir. Nasıl bir mıknatısın çekme ve itme özelliği mevcutsa, insan organizmasında da bu özellik vardır. En basitinden manyetik nefes, el ile sıvazlama, pas (mesh), manyetize edilmiş su, bitki vs. manyetik şifacılığın yaygın uygulamalarıdır. Manyetik-telkin karışımı ile yapılan şifacılıkta ise; hasta, şifacı tarafından paslarla ve telkinlerle manyetik bir uykuya alınarak kendisine telkin verilir.
2. Ruhsal Şifa
Buna aynı zamanda medyomsal şifacılık da denir. Yani bir şifacı medyomun vasıtasıyla meydana getirilen iyileşme ve tedavi şeklidir. Yakın veya uzaktan şifacılık ve kansız meliyatlar bu sınıfa girmektedir. Şifacı, bedensiz ruhsal varlıklar vasıtasıyla gelen şifa tesirlerini kendi vücudundan geçirerek hastaya, hasta bölgeye, hastanın bedeninin ihtiyaç duyulan yerine aktarmak suretiyle ruhsal şifa meydana getirilir. Gerçekte tedaviyi meydana getiren kişi şifacı değil,hastadır. İyileştirici güç bize dışarıdan empoze edilen bir şey değil, içimizde varolan kudrettir. Bir başka deyişle, hasta, kendi kendisini iyileştirebilecek tek kişidir; bir başkası (şifacı) iyileşmenin meydana gelebilmesi için yalnızca bir "aracı" rolü oynar. Şifacı gerçekte var olan şifa enerjisini açığa çıkaran yardımcı kişidir, diyebiliriz. Demek ki, aslında hiç kimseyi "şifacı" olarak nitelendirmememiz, daha ziyade iyileşmenin gerçekleşmesi için enerjiyi bir başkasına aktararak onun enerjisini güçlendiren bir ARACI ya da DÖNÜŞTÜRÜCÜ olarak görmemiz gerekir.{kaynak bilyay vakfı web sitesi }
