Tanrıcam
Kayıtlı Üye
"Akıllı bir kimse hiç bir zaman özür dilemek zorunda kalmaz."
Emerson
Bir yıl içerisinde kaç kişiden özür diledik acaba?
Hiç mi kusur işlemedik?
Yoksa ağırımıza mı gidiyor bu iki kelimeyi kullanmak?
Oysaki hatasız insanın olmadığını hepimiz biliyoruz. Ama nedense o sihirli sözcükleri kullanmak nefsimize çok zor geliyor. Aslında gönül ister ki insan hiçbir zaman özür dileyecek duruma düşmesin. Ama beşer, şaşar işte.
Peygamberlerden başka hiçbir insan dört dörtlük ve mükemmel bir şekilde yaratılmamıştır. Oysaki dünyada bütün ilahi ve beşeri sistemler özür dilemeyi bir mecburiyet, gereklilik olarak benimsemişlerdir. Günlük hayatımızda nezaket kuralları çok önemlidir.
Teşekkür etmek gibi özür dilemek te bir nezaket kuralıdır.
Üstelik kim olursanız olun, hangi makam ve mevkide oturursanız oturun özür dileyeceğiniz insanın mutlaka hakkını çiğnemişsinizdir. Kul hakkının önemini de biliyorsanız eğer, özür dilemeniz gerekmektedir. Özür dilemek büyük bir erdemdir. Eğer laf olsun diye özür dileniyor ise bu kez o erdemi özrü kabul edecek olan göstermek zorunda kalacaktır.
Bazen de dilediğimiz özür, kabahatimizden büyük olur. Bu ise çoğunlukla insanoğlunun gerek bilerek gerekse bilmeyerek birçok kez tercih ettiği bir özür dileme yöntemidir. Bir amirin memurundan özür dilemesi asla düşünülemez(!)
Çocuklardan, kadınlardan, sokakta gördüğünüz pejmürde kılıklı bir garibandan özür dilemek ise zaten bizim edebiyatımızda kesinlikle yazmaz. Hal böyle olunca da toplumsal gerilimler, başkaldırılar, saygı ve sevgide kusur etmeler kaçınılmaz olmaktadır.
Kelime anlamı itibariyle özür dilemek; Özrünü kabul etmek, hatalı olduğunu karşı tarafa beyan etmek ve af dilemektir. Dünya üzerinde birçok millet için geçerli bir nezaket kuralıdır.
Özür dilemek yiğidin şanındandır.
Hatalı olduğunu anlayıp özür dilemesini bilen bir insan gerçekten güçlü ve yüce bir insandır.
Özür dilemeyi gururuna yediremeyen ve bu acizliğini fiziksel gücü ile kapatmaya çalışanlar ise aslında biçare zavallılardır.
Emerson
Bir yıl içerisinde kaç kişiden özür diledik acaba?
Hiç mi kusur işlemedik?
Yoksa ağırımıza mı gidiyor bu iki kelimeyi kullanmak?
Oysaki hatasız insanın olmadığını hepimiz biliyoruz. Ama nedense o sihirli sözcükleri kullanmak nefsimize çok zor geliyor. Aslında gönül ister ki insan hiçbir zaman özür dileyecek duruma düşmesin. Ama beşer, şaşar işte.
Peygamberlerden başka hiçbir insan dört dörtlük ve mükemmel bir şekilde yaratılmamıştır. Oysaki dünyada bütün ilahi ve beşeri sistemler özür dilemeyi bir mecburiyet, gereklilik olarak benimsemişlerdir. Günlük hayatımızda nezaket kuralları çok önemlidir.
Teşekkür etmek gibi özür dilemek te bir nezaket kuralıdır.
Üstelik kim olursanız olun, hangi makam ve mevkide oturursanız oturun özür dileyeceğiniz insanın mutlaka hakkını çiğnemişsinizdir. Kul hakkının önemini de biliyorsanız eğer, özür dilemeniz gerekmektedir. Özür dilemek büyük bir erdemdir. Eğer laf olsun diye özür dileniyor ise bu kez o erdemi özrü kabul edecek olan göstermek zorunda kalacaktır.
Bazen de dilediğimiz özür, kabahatimizden büyük olur. Bu ise çoğunlukla insanoğlunun gerek bilerek gerekse bilmeyerek birçok kez tercih ettiği bir özür dileme yöntemidir. Bir amirin memurundan özür dilemesi asla düşünülemez(!)
Çocuklardan, kadınlardan, sokakta gördüğünüz pejmürde kılıklı bir garibandan özür dilemek ise zaten bizim edebiyatımızda kesinlikle yazmaz. Hal böyle olunca da toplumsal gerilimler, başkaldırılar, saygı ve sevgide kusur etmeler kaçınılmaz olmaktadır.
Kelime anlamı itibariyle özür dilemek; Özrünü kabul etmek, hatalı olduğunu karşı tarafa beyan etmek ve af dilemektir. Dünya üzerinde birçok millet için geçerli bir nezaket kuralıdır.
Özür dilemek yiğidin şanındandır.
Hatalı olduğunu anlayıp özür dilemesini bilen bir insan gerçekten güçlü ve yüce bir insandır.
Özür dilemeyi gururuna yediremeyen ve bu acizliğini fiziksel gücü ile kapatmaya çalışanlar ise aslında biçare zavallılardır.
